ITPB3/423-335a/11/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono między innymi następujący stan faktyczny.

W skład Wspólnoty Mieszkaniowej wchodzą 43 lokale mieszkalne wykupione przez lokatorów, 1 lokal mieszkalny, który stanowi własność urzędu miasta oraz 4 lokale użytkowe wykupione przez właścicieli prowadzących w nich działalność gospodarczą i 1 lokal użytkowy stanowiący własność urzędu miasta. Wszyscy właściciele ponoszą koszty w tej samej wysokości. Wspólnota prowadzi księgi rachunkowe. Właściciele lokali mieszkalnych pokrywają wszystkie koszty zaliczkowo. Na koniec roku dokonywane jest rozliczenie. Właściciele lokali użytkowych pokrywają rzeczywiste koszty, rozliczane z bieżących faktur, a koszty zarządu i remontowe zaliczkowo. Na koniec roku całe koszty są rozliczane na wszystkich właścicieli. Lokal użytkowy, którego właścicielem jest urząd miasta, obciążany jest za postawienie anten na dachu budynku Wspólnoty. Ponadto Wspólnota wynajmuje swoim właścicielom 3 dodatkowe piwnice, za które pobiera opłatę w wysokości 20 zł miesięcznie od każdej piwnicy. Do licznika na ciepłą i zimną wodę podłączony jest budynek mieszkalny, którego lokator nie jest członkiem, a budynek nie podlega Wspólnocie Mieszkaniowej. Za pobór wody, kanalizację, osoba ta płaci zaliczkowo na podstawie faktur, a rozliczenie rzeczywistego zużycia jest na koniec roku.

Dla właściciel lokali użytkowych wystawiane były faktury na wszystkie koszty. Od miesiąca maja na koszty zarządu i remontowe wystawiany jest rachunek, a na media faktury. Wspólnota nie wynajmuje lokali osobom trzecim. Właściciele lokali użytkowych prowadzą działalność gospodarczą i są podatnikami podatku od towarów i usług. Wspólnota rozlicza się z urzędem skarbowym z podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Rozliczanie podatku VAT należnego stosuje się do wszystkich mediów od lokali użytkowych i mieszkalnych. Podatek VAT naliczony rozliczany jest od faktur z zakupu mediów i energii elektrycznej w całości.

Wspólnota Mieszkaniowa informuje, iż płaci podatek dochodowy od osób prawnych od umieszczonych na dachu anten, odsetek od lokat, wpływów bieżących, od właścicieli lokali użytkowych i mieszkalnych oraz od dodatkowych piwnic.

W związku z powyższym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zadano pytanie, czy prawidłowo jest naliczany podatek w ten sposób.

Zadaniem Wspólnoty Mieszkaniowej podatek dochodowy od osób prawnych należy płacić jedynie od umieszczonych na dachu anten. Przykładowo, za dodatkowe piwnice wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem wynajmowane właścicielom lokali mieszkalnych nie należy uiszczać podatku dochodowego. Dochód uzyskany z wynajmu piwnic jest bowiem przeznaczony na cele mieszkaniowe i wolny jest od podatku dochodowego od osób prawnych. Odsetki od lokat, rachunku bieżącego od właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych zdaniem Wspólnoty również wolne są od podatku dochodowego od osób prawnych ponieważ przeznaczone są na cele mieszkaniowe. Wnioskodawca podkreśla również, iż od lokali użytkowych pobierane są opłaty w takiej samej wysokości jak od lokali mieszkalnych. Zdaniem Wspólnoty, gdyby należało zapłacić podatek dochodowym od tych lokali to właściciele lokali mieszkalnych musieliby go pokryć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym - dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencje jej działania zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Ustawa określa sposób ustanawiania odrębnej własności samodzielnych lokali mieszkalnych, lokali o innym przeznaczeniu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną (art. 1 ust. 1 tej ustawy). Zgodnie z art. 15 ww. ustawy, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. W art. 14 tej ustawy ustanowiono natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

Wspólnoty jako jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)). Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 tej ustawy, jako podmioty, które zwolnione są od podatku. W konsekwencji, wspólnoty podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że przedmiotem opodatkowania jest - co do zasady - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (art. 7 ust. 1 ustawy). Dochód ten stanowi natomiast osiągnięta w roku podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 7 ust. 2).

Obowiązujący natomiast od dnia 1 stycznia 2007 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a) tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 r. - zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tychże zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

* gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem tych zasobów mieszkaniowych oraz

* innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie "gospodarka" - w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. "Zasób" zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie "mieszkanie" jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik "mieszkaniowy", "mieszkaniowych", określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie "zasób mieszkaniowy" należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, a także inne pomieszczenia, czy urządzenia z lokalami mieszkalnymi związane, natomiast "gospodarka zasobami mieszkaniowymi" obejmuje całość mechanizmów związanych z tak zdefiniowanymi zasobami mieszkaniowymi.

Na tle przytoczonych definicji słownikowych, odnoszących się do potocznego rozumienia użytych w ustawie podatkowej sformułowań trzeba poczynić zastrzeżenie, że korzystając z przywołanych w nich znaczeń pojęć wyjaśniających ich potoczne, a nie prawne rozumienie należy przyjąć zasadę, iż analizując przepis podatkowy nie można opierać się wyłącznie na literalnym brzmieniu języka potocznego, bez odwołania się do funkcjonujących w systemie prawa podatkowego zasad opodatkowania. Jedną z nich, jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie i piśmiennictwie zasada ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Skutkiem stosowania tych przepisów jest bowiem ingerencja w inną, mającą podstawowe znaczenie w prawie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania uzyskiwanych dochodów, której przejawem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jej art. 3 ust. 1 stanowiący, iż podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wobec tego, definiując czy też ustalając znaczenie sformułowania "gospodarka zasobami mieszkaniowymi", nie można czynić tego w oderwaniu od innych regulacji funkcjonujących w systemie prawa podatkowego.

Jeśli zatem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza, że nie każda aktywność wspólnoty mieszkaniowej generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez wspólnotę mieszkaniową skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Przez "zasoby mieszkaniowe", o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy, należy rozumieć:

* znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:

* dźwigi osobowe i towarowe,

* aparaty do wymiany ciepła,

* kotłownie i hydrofornie wbudowane,

* klatki schodowe,

* strychy, piwnice, komórki,

* balkony, loggie,

* garaże,

* pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, t.j.:

* budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,

* kotłownie i hydrofornie wolno stojące,

* osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,

* urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak:

* zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,

* rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,

* sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,

* budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,

* budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,

* inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Związane z wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. wpływy bieżące od właścicieli lokali mieszkalnych) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy).

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem tychże zasobów mieszkaniowych. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będzie jednak dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Pod pojęciem "zasobów mieszkaniowych", użytym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mieszczą się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie. Kluczowe znaczenia dla zaliczenia danego pomieszczenia (obiektu) do zasobów mieszkaniowych ma związek tego pomieszczenia lub obiektu z lokalem mieszkalnym. Piwnice mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w nim lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców tego budynku. W konsekwencji środki pieniężne uzyskiwane z tytułu wynajmu piwnic właścicielom lokali mieszkalnych wspólnoty mieszkaniowej, które będą wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem stanowić będą przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które będą miały wpływ na wielkość dochodu uzyskanego z tej gospodarki, który zwolniony będzie z podatku dochodowego od osób prawych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy pod warunkiem przeznaczenia go i wydatkowana na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Zastrzec należy jednak, iż w przypadku, gdy piwnice będą wynajmowane osobom trzecim, utracą związek z celami mieszkaniowymi. Będą bowiem wykorzystywane w działalności gospodarczej innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, a w konsekwencji przychody uzyskiwane z ich wynajmu nie będą stanowić przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Wskazać należy również, iż lokale użytkowe nie stanowią zasobów mieszkaniowych. Nie należą one do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców (ułatwiających im dostęp do budynku mieszkalnego, zapewniających sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie). Nie ma przy tym znaczenia, że podmiotem prowadzącym działalność, jest właściciel (względnie użytkownik) lokalu użytkowego. Jak bowiem wcześniej wskazano podstawę działania wspólnot stanowi gromadzenie środków i odpowiednie dysponowanie nimi, niezależnie od charakteru lokali znajdujących się w zasobach wspólnoty, która podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji otrzymywane przez wspólnotę mieszkaniową środki pieniężne z tytułu wpłat na pokrycie utrzymania części wspólnych nieruchomości oraz własnych kosztów dotyczące lokali użytkowych nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a w konsekwencji dochody z tego tytułu nie mogą być objęte zwolnieniem przedmiotowym określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy i stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Jak już uprzednio wskazano, skoro art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza w konsekwencji, że nie każda aktywność podmiotów wymienionych w tym przepisie generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez wspólnoty mieszkaniowe skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W konsekwencji stwierdzić należy również, iż inną działalnością niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi będzie również wynajmowanie miejsc na dachach pod anteny satelitarne, czy anteny telefonii komórkowej. W konsekwencji otrzymywane z takiego tytułu środki pieniężne również nie pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a w rezultacie przychody z tego tytułu nie będą stanowić przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i nie mogą wpływać na wielkość dochodu uzyskiwanego z tej gospodarki podlegającego zwolnieniu przedmiotowemu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy.

W przypadku odsetek od środków zgromadzonych na bankowych lokatach terminowych, źródłem dochodu jest nie gospodarka zasobami mieszkaniowymi rozumiana jako dysponowanie i zarządzanie posiadanym zespołem lokali mieszkalnych oraz innych pomieszczeń i urządzeń niezbędnych do prawidłowego korzystania z mieszkań, ale kapitał pieniężny, t.j. posiadana nadwyżka finansowa ulokowana na rachunku lokat terminowych. Lokata stanowi bankowy instrument finansowy stwarzający możliwość zarządzania nadwyżkami finansowymi. Uzyskane z tego tytułu przysporzenie w postaci odsetek od kapitału jest pochodną ulokowania dochodu - w tym wypadku pochodzącego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - na rachunku bankowym. Skoro więc odsetki stanowią dochód powstały z tytułu posiadania i zarządzania środkami pieniężnymi (kapitałami), to nie mogą być jednocześnie kwalifikowane jako ściśle dochód z zarządzania zasobami mieszkaniowymi. Przeciwnie, to uzyskany wcześniej dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jest lokowany na lokacie terminowej, co skutkuje powstaniem dochodu z kapitałów pieniężnych, a więc ze źródła, z którego dochód nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Wobec powyższego dochód otrzymany z tytułu odsetek od lokowanych na rachunkach lokat terminowych środków finansowych pochodzących z wpłat właścicieli zarówno lokali mieszkalnych jak i użytkowych uzyskany będzie ze źródła jakim są kapitały pieniężne, a nie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Już zatem sama ta okoliczność powoduje, że nie została spełniona przesłanka zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, który stanowi między innymi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Niezależnie od tego trzeba również zauważyć, że prawodawca przewidział także zwolnienie od podatku w sytuacji określonej w art. 17 ust. 1e ustawy, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w ust. 1 (a więc także przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych), w przypadku lokowania tych dochodów poprzez nabycie wymienionych w nim instrumentów finansowych takich jak np. obligacje, opcje, jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych itp. Wobec tego istnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia w przypadku lokowania środków finansowych wyłącznie w określone w tym przepisie instrumenty finansowe, pod warunkiem przeznaczenia i wydatkowania dochodów bez względu na termin, na cele określone w ust. 1 (ust. 1f).

Reasumując, dochody pochodzące z oprocentowania lokat terminowych zaliczane są do kategorii przychodów finansowych i nie mogą zostać uznane za dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochody te są dochodami z działalności, która nie jest podstawową działalnością prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc nie mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie. Stosownie więc do postanowień art. 7 ust. 1 dochody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 4 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1534/09 stwierdzono: " (...) przez "zasoby mieszkaniowe" należy rozumieć nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Przedmiotem zaś zwolnienia mogą być jedynie dochody z "gospodarki" ww. zasobami mieszkaniowymi. Pogląd taki znajduje oparcie w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych - por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 17 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Kr 581/09. Konsekwencją takiego, literalnego pojmowania "zasobów mieszkaniowych" jest uznanie, że prowadzenie gospodarki zasobami mieszkaniowymi odnosi się tylko do tych działań wspólnoty mieszkaniowej, które polegają na realizacji zadań mieszkaniowych. Z tego względu - dochodami z prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi są przychody uzyskane bezpośrednio z tytułu korzystania z zasobów mieszkaniowych przez właścicieli lokali mieszkalnych, czyli opłaty (czynsze), pomniejszone o koszty związane z utrzymaniem tych zasobów. Taki dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., o ile zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobu mieszkaniowego (por. wyroki WSA w Gliwicach z dnia 21 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Gl 523/07 oraz z dnia 22 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 737/07 oraz wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Bd 641/07). Zasadnie zatem organy podatkowe uznały, że wynagrodzenie (czynsz) z tytułu wynajmu powierzchni budynku mieszkalnego pod reklamę, wynajmu lokali użytkowych, przychodów z tytułu zwrotu wydatków ponoszonych przez Wspólnotę na utrzymanie nieruchomości w zakresie wykraczającym poza zawartą umowę użyczenia oraz przychody finansowe z tytułu odsetek od lokaty bankowej - nie są wynikiem prowadzenia gospodarki zasobami mieszkaniowymi, chociaż z reguły dochody te przeznaczane są na utrzymanie zasobów mieszkaniowych."

W przedmiotowym wniosku Wspólnota informuje jednoznacznie, iż "uiszcza" podatek dochodowy od osób prawnych:

* od umieszczonych na dachu anten,

* od lokat,

* od wpływów bieżących od właścicieli lokali użytkowych i mieszkalnych,

* od dodatkowych piwnic wynajętych właścicielom lokali mieszkalnych.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, zgodnie ze sformułowanym we wniosku pytaniem, jest natomiast prawidłowość naliczania podatku dochodowego od osób prawnych od środków uzyskiwanych z powyższych źródeł.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe rozważania stwierdzić należy, iż Wspólnota Mieszkaniowa ustalając podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych postępuje nieprawidłowo. Jak już uprzednio wskazano środki pieniężne uzyskiwane z bieżących wpływów od właścicieli znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami (w tym przypadku piwnicami) stanowią przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, mające wpływ na wielkość dochodu uzyskanego z tej gospodarki, który podlega zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji wyłączony jest z podstawy opodatkowania tym podatkiem.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegać będzie natomiast dochód uzyskany z tytułu umieszczonych anten na dachu, z odsetek od środków pieniężnych z lokat ora z bieżących wpływów od właściciel lokali użytkowych.

Oceniając zatem stanowisko Wspólnoty, w świetle którego zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlegają jedynie środki pieniężne uzyskiwane z tytułu umieszczonych na dachu anten, stwierdzić należy, iż jest ono nieprawidłowe.

Podnieść należy również, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast stosownie do treści art. 14c § 1 ww. ustawy interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. W związku z powyższym tutejszy organ nie odniósł się do stanowiska Wnioskodawcy odnośnie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych dochodu uzyskiwanego z tytułu odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bieżącym. Tutejszy organ zobowiązany jest bowiem do oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz postawionego pytania. Tymczasem okoliczność uzyskiwania odsetek z rachunku bieżącego nie była objęta przez Wspólnotę przedstawionym stanem faktycznym, a w konsekwencji nie była również przedmiotem zapytaniem Wspólnoty.

Końcowo podkreślić należy również, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.