ITPB3/423-327b/10/MT - Określenie kosztów uzyskania przychodu w związku z udziałem w konsorcjum.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 września 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-327b/10/MT Określenie kosztów uzyskania przychodu w związku z udziałem w konsorcjum.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 1 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii uznania za koszt uzyskania przychodów części wynagrodzenia przekazywanego członkowi konsorcjum - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwestii uznania za koszt uzyskania przychodów części wynagrodzenia przekazywanego członkowi konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polską firmą budowlaną ze 100% udziałem kapitału niemieckiego. W ostatnim czasie, w celu pozyskania kontraktu budowlanego na terytorium Polski, zawiązał konsorcjum z jedną z niemieckich spółek komandytowych, zwaną dalej Partnerem, wchodzącą w skład tego samego, co on niemieckiego koncernu budowlanego. Liderem konsorcjum reprezentującym uczestników konsorcjum wobec Zamawiającego i osób trzecich został Wnioskodawca (zwany dalej Liderem), niemiecka spółka komandytowa zaś została Partnerem konsorcjum. Partner nie posiada na terenie Polski stałego miejsca prowadzenia działalności i nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Umowa z Zamawiającym została zawarta przez obu uczestników konsorcjum. Zgodnie z umową konsorcjum, Lider konsorcjum działa w imieniu własnym oraz w imieniu i na rzecz pozostałych Partnerów - jako całości oraz wszystkich jego Partnerów z osobna i jest upoważniony do wykonywania czynności faktycznych i prawnych wobec Zamawiającego, w tym do zaciągania zobowiązań oraz w szczególności do:

* realizacji kontraktu, łącznie z przekazywaniem drugiemu Partnerowi płatności otrzymywanych od Zamawiającego przypadających na jego rzecz;

* zawarcia umów w imieniu i na rzecz obu Partnerów, związanych z realizacją kontraktu, których nie mogą zawrzeć wszyscy Partnerzy, jako strona takiej umowy po uzyskaniu akceptacji jej treści przez Partnera;

* przekazywanie Zamawiającemu wniosków i dokumentów przekazywanych przez obu Partnerów, w oparciu o warunki Kontraktu;

* opracowania harmonogramu dyrektywnego na podstawie harmonogramów opracowanych i dostarczonych przez obu Partnerów;

* występowania w imieniu i na rzecz Partnerów w sprawach ewentualnych robót dodatkowych i zamiennych;

* otrzymywanie instrukcji w imieniu i na rzecz wszystkich Partnerów;

* wnoszenia środków zaskarżenia określonych stosownymi przepisami (w szczególności przewidzianych ustawą - Prawo Zamówień Publicznych).

Ponadto w zawartej Umowie Konsorcjum strony określiły, co następuje:

1.

"Partnerzy postanawiają, iż roboty (prace) wynikające i/lub związane z przedmiotem Kontraktu, zrealizują w oparciu o określony poniżej system podziału procentowego pomiędzy Partnerów wartości tych robót (prac).";

2.

"Partnerzy ustalają, iż udział w zysku i stracie i w ogólnej wartości robót wynikających i/lub związanych z przedmiotem Kontraktu oraz w kosztach z nimi związanych, są (będą) podzielone w następujący sposób:

a.

Partner- 1% wartości robót będących przedmiotem Kontraktu,

b.

Lider - 99% wartości robót będących przedmiotem Kontraktu.";

3.

"Zysk lub strata każdego z Partnerów wynikać będzie z kosztów i wpływów z tytułu realizacji przydzielonych robót wszystkim Partnerom".

Poza tym, strony ustaliły pomiędzy sobą, iż Lider będzie fakturował do Zamawiającego całą wartość wykonanych robót, a Partner będzie obciążał Lidera na podstawie noty obciążeniowej 1% przerobu przypadającego na niego zgodnie z umową Konsorcjum. W zamian za przekazane przez Lidera wynagrodzenie przypadające Partnerowi zgodnie z regulacjami umowy konsorcjum, Partner nie będzie wykonywał w ramach umowy konsorcjum żadnych usług na rzecz Lidera.

Lider będzie zawierał również wszystkie umowy z podwykonawcami i dostawcami ujmując i rozliczając w swoich księgach całość kosztów związanych z zakupami od nich i odliczając VAT od tych zakupów. Następnie na koniec każdego okresu, w którym wykazywana jest u Lidera sprzedaż do Zamawiającego, Lider na podstawie noty obciążeniowej będzie obciążał zbiorczo Partnera 1% wszystkich zaewidencjonowanych na danym zadaniu kosztów. Kwoty wynikające z wystawionych na Lidera faktur za wykonane usługi i dokonane zakupy w związku z realizacją kontraktu, w wysokości 1% dotyczącego Partnera Konsorcjum, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów u Lidera.

Ponadto, Partner będzie na podstawie osobnych umów z Liderem dostarczał dla potrzeb wykonywanego kontraktu personel oraz sprzęt, za który będzie fakturował Lidera na zasadach przewidzianych dla podwykonawców i dostawców. Wynagrodzenie Partnera z tytułu dostarczanych towarów i wykonywanych usług na rzecz Lidera jest płatne tym samym na podstawie odrębnych ustaleń i nie jest regulowane w umowie konsorcjum.

Zgodnie ze złożoną ofertą niezależnie od zapisów umowy konsorcjum, Partnerzy będą wspólnie, niepodzielnie i solidarnie odpowiadać przed Zamawiającym za całość podjętych zobowiązań w ramach realizacji przedmiotu Kontraktu tj. za wykonanie Kontraktu zgodnie z jego warunkami i postanowieniami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy w przypadku fakturowania w imieniu Konsorcjum przez Lidera do Zamawiającego całej kwoty wynagrodzenia należnego Konsorcjum, przychodem Lidera jest cała kwota wykazana na fakturze (tj. wynagrodzenie należne również Partnerowi), czy też przychodem Lidera jest wyłącznie ta część wynagrodzenia, która jest jemu należna na mocy umowy konsorcjum (99% wartości danej faktury).

2.

Czy w przypadku opisanym w pytaniu 1, wynagrodzenie zapłacone przez Lidera na rzecz Partnera na podstawie wystawionych not obciążeniowych przez Partnera, stanowi koszt uzyskania przychodów dla Lidera.

3.

Czy Lider posiada prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT naliczonego od wszystkich zakupów związanych z realizacją kontraktu, również tej części (1%), którymi obciążany jest Partner.

4.

Czy udział w kosztach realizacji kontraktu przenoszony przez Lidera na Partnera, tj. 1% zaewidencjonowanych na koniec okresu, w którym wykazywana jest sprzedaż do Zamawiającego, kosztów w księgach Lidera może zostać udokumentowany notami księgowymi czy fakturami VAT.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Stanowisko Spółki w pozostałym zakresie będzie przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek poniesiony w związku z zapłatą wynagrodzenia na rzecz Partnera nie powinien zaliczać się do kosztów uzyskania przychodów Lidera.

Jak podnosi Spółka, w piśmie z dnia 6 lipca 2007 r. (sygn. 1472/R0P1/423-165/07/MK) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wyjaśnił, że podatnik który dokonuje wypłaty innym członkom konsorcjum, należnego im wynagrodzenia, nie może zaliczać takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wydatek nie jest ponoszony w celu uzyskania przychodów przez tego podatnika. Zdaniem ww. organu podatkowego podatnik wypłacając wynagrodzenie na rzecz innych uczestników konsorcjum działa celem wykonania zobowiązania wynikającego z umowy konsorcjum, a nie celem uzyskania przychodu. Wyłącznie przekazuje należność - działając w charakterze pośrednika - podmiotowi uprawnionemu do jej otrzymania.

Wnioskodawca zgadza się z tym poglądem, ponieważ nie można dopatrywać się w wypełnianej przez Lidera funkcji pośrednika w przekazaniu należności do Partnera, dążenia do osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podkreśla przy tym, że podobne stanowisko, zostało wyrażone m.in. w wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: interpretacji indywidualnej z dnia 30 września 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-845/08-2/PS), interpretacji indywidualnej z dnia 20 maja 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-326/08-2/PS), czy interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2009 r. (sygn. IPPB5/423-285/08-4/DG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie pytania drugiego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłanka celowości kosztu jest przy tym spełniona, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca - podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych - zawarł z niemiecką spółką komandytową umowę Konsorcjum. W ramach tej umowy, strony realizują wspólne przedsięwzięcie - wykonują kontrakt zawarty z Zamawiającym, którego przedmiotem są roboty budowlane. Stosownie do postanowień umowy Konsorcjum, udział Wnioskodawcy w zyskach, stratach, wartości robót i kosztach z nimi związanych wynosi 99%, a Partnera (niemieckiej spółki komandytowej) - 1%.

Z tytułu realizacji umowy z Zamawiającym Wnioskodawca otrzymuje w imieniu Konsorcjum wynagrodzenie, przy czym część tego wynagrodzenia - jako należna Partnerowi (niemieckiej spółce komandytowej) - jest przekazywana temu podmiotowi w ramach stosownych rozliczeń dokonywanych na podstawie umowy Konsorcjum.

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca, przekazanie tej części wynagrodzenia na rzecz Partnera nie służy uzyskaniu przychodów. Nie ma także na celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Wnioskodawcy. Tym samym, transfer na rzecz Partnera części wynagrodzenia z tytułu realizacji kontraktu z Zamawiającym, należnego mu zgodnie z umową Konsorcjum, nie stanowi poniesienia kosztu uzyskania przychodów - nie spełnia bowiem przesłanki celowości wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl