ITPB3/423-30c/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od czynności cywilnoprawnych w związku podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2008 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od czynności cywilnoprawnych w związku podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu lipcu 2007 r. wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, Spółka jako podatnik zapłaciła podatek od tej czynności. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego przepisu wynika, że konkretny wydatek będzie mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

* będzie poniesiony przez podatnika,

* nie będzie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, oraz

* będzie poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Podatnik podkreśla, że w opisanym stanie faktycznym wszystkie powyższe przesłanki będą spełnione i w związku z tym podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia. Przede wszystkim podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego będzie w całości poniesiony przez Spółkę. Po drugie, podatek od czynności cywilnoprawnych nie jest wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy jako wydatek nie będący kosztem uzyskania przychodów. Tak więc ww. podatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, jeżeli został poniesiony przez Podatnika w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W opinii Spółki wydatek ten może zostać uznany za koszt podatkowy zarówno jako wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodów, jak i w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (niezapłacenie należnego podatku wiąże się z koniecznością zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę). Zapłata podatku od czynności cywilnoprawnych będzie wypełnieniem obowiązków ustawowych ciążących na Spółce oraz ochroni Spółkę przed koniecznością zapłaty karnych odsetek za zwłokę. W przypadku wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego (w tym p.c.c.) mamy do czynienia, jak informuje Spółka, z poniesieniem wydatków, które mogą wpływać na uzyskanie dochodów w sposób pośredni. W związku z powyższym, w opisanym stanie faktycznym nie ma znaczenia fakt, iż środki otrzymane w rezultacie podwyższenia kapitału zakładowego nie są dla podatnika przychodem podatkowym (art. 12 ust. 4 pkt 4). Należy bowiem podkreślić, że celem przeprowadzonej operacji nie jest podwyższenie kapitału zakładowego samo w sobie, tylko pozyskanie określonych środków finansowych na dalszy rozwój Spółki (inwestycje), co z kolei powinno spowodować wzrost jej przychodów w przyszłości. Występuje tutaj wyraźny związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy ponoszonymi wydatkami (np. p.c.c.), a uzyskanymi przychodami z działalności gospodarczej, które są wspierane środkami pochodzącymi z podwyższenia kapitału zakładowego. Dodatkowo przedmiotowe wydatki nie są związane z osiągnięciem konkretnego przychodu, więc nie należy ich wiązać ze środkami uzyskanymi z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego. Podatnik zwraca uwagę, że większość negatywnych dla podatników interpretacji było wydawanych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób pranych obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2007 r., czyli przed istotną zmianą definicji kosztów uzyskania przychodów. W dacie wydawania tych interpretacji za koszty uzyskania przychodów uznawane były zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustny koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie takiej definicji organy skarbowe przyjmowały, że podatek od czynności cywilnoprawnych w związku podwyższeniem kapitału zakładowego nie będzie kosztem uzyskania przychodów, gdyż majątek otrzymany w ramach podwyższenia kapitału nie będzie przychodem. Rozszerzenie tej definicji z dniem 1 stycznia 2007 r. o koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wyraźnie wskazuje, że intencją ustawodawcy było objęcie definicją kosztów uzyskania przychodów wydatków nie związanych bezpośrednio z uzyskaniem przychodu, ale których poniesienie jest niezbędne z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania podatnika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od czynności cywilnoprawnych zapłacony przez Spółkę od podwyższenia kapitału zakładowego będzie stanowić dla Podatnika koszt uzyskania przychodów.

W opinii Podatnika podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z podwyższeniem jego kapitału zakładowego będzie kosztem uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy wynika natomiast, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy zatem, iż przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika więc, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne, również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy więc stwierdzić, że skoro zapłacony przez Spółkę podatek od czynności cywilnoprawnych pozostaje w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego to nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią tego rodzaju kosztów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.