ITPB3/423-305/10/AM - Wniesienie przez podatnika w formie darowizny aktywów do funduszu inwestycyjnego lub zagranicznych spółek kapitałowych a obowiązek podatkowy w CIT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 22 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z dokonania darowizny udziałów (akcji) na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego i luksemburskiej spółki kapitałowej - jest prawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2010 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych wynikających z dokonania darowizny udziałów (akcji) na rzecz funduszu inwestycyjnego zamkniętego i luksemburskiej spółki kapitałowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest właścicielem akcji spółek kapitałowych, w tym publicznych, a także udziałów w spółkach kapitałowych, z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (dalej: "Aktywa"). Podatnik zamierza dokonać darowizny niektórych Aktywów na rzecz wybranych osób prawnych, a mianowicie:

* funduszy inwestycyjnych zamkniętych ("FIZ") działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych,

* spółek kapitałowych w Wielkim Księstwie Luksemburga ("LSK").

W dacie darowizny Podatnik będzie posiadał już tytuły uczestnictwa w wyżej określonych osobach prawnych, t.j. certyfikaty inwestycyjne - w wypadku FIZ, udziały lub akcje - w wypadku LSK.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Podatnika w formie darowizny całości lub części Aktywów do FIZ lub LSK spowoduje powstanie po stronie Podatnika obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie przez Podatnika w formie darowizny całości lub części Aktywów do FIZ lub LSK nie spowoduje powstania po stronie Podatnika obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 3 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się należne przychody, choćby nie zostały faktycznie otrzymane (w wypadku LSK przepisy polskie miałyby zastosowanie ze względu na art. 13 ust. 4 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r., który to przepis przewiduje, iż opodatkowanie zysków z tytułu zbycia udziałów lub akcji powinno nastąpić w kraju miejsca zamieszkania zbywcy).

Jednakże wniesienia całości lub części Aktywów do FIZ lub LSK w formie darowizny nie można uznać za czynność powodującą powstanie należnego przychodu, gdyż czynność ta nie powoduje powstania przysporzenia majątkowego po stronie Podatnika. Wniesienie całości lub części Aktywów do FIZ lub LSK w formie darowizny nie powoduje powstania przysporzenia majątkowego po stronie Podatnika ze względu na definicję darowizny zawartą w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego ("Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku").

Dokonanie darowizny przez Podatnika spowoduje wzrost wartości jego tytułów uczestnictwa w FIZ i LSK. Jednakże żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje opodatkowania takiego wzrostu wartości. Tym samym, wniesienie przez Podatnika całości lub części Aktywów do FIZ lub LSK w formie darowizny nie powoduje powstania po stronie Podatnika obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko zajmowały organy podatkowe m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: ustawa, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Przychodami są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont - por. art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 ustawy.

Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 12 ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej, zwłaszcza że listę pożytków - stanowiącą katalog zamknięty - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

W przedstawionej sytuacji Spółka planuje dokonać darowizny niektórych Aktywów do funduszu inwestycyjnego zamkniętego działającego na podstawie polskiego ustawodawstwa bądź luksemburskiej spółki kapitałowej. W tym drugim przypadku, mając na względzie zapis art. 13 ust. 4 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527), stanowiącym iż zyski z przeniesienia tytułu własności majątku niewymienionego w ustępach 1, 2 i 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, zastosowanie również znajdą przepisy polskiego prawa podatkowego.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika jakoby z przekazaniem darowizny ustawodawca wiązał powstanie obowiązku podatkowego po stronie darczyńcy.

Jak stanowi art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istotą darowizny, jako czynności nieodpłatnej, jest brak po stronie darczyńcy ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego - do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów). Dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny nie ma znaczenia motyw dokonanego nieodpłatnie świadczenia, w tym także określone racje gospodarcze.

W konsekwencji powyższego, dokonanie darowizny całości lub części Aktywów do funduszu inwestycyjnego zamkniętego bądź luksemburskiej spółki kapitałowej nie spowoduje po stronie Podatnika powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu przedmiotowej czynności, pod warunkiem jednakże, iż darowizna Aktywów nie będzie wiązała się z uzyskaniem żadnej korzyści (np. objęcie udziałów lub akcji w tej spółce w drodze nowej emisji, czy poprzez podwyższenie wartości nominalnej posiadanych dotychczas).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.