ITPB3/423-298/11/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kwoty darowizny, której przedmiotem są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, dla celów jej odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu ustalenia kwoty darowizny, której przedmiotem są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, dla celów jej odliczenia od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w Zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy trwający od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. (formularz CIT-8 wraz z załącznikiem: CIT-8/O, CIT-D, CIT-ST), odliczył od dochodu przekazane w roku podatkowym darowizny - ogółem o wartości 46 838 zł 23 gr. Głównym przedmiotem darowizn odliczonych od dochodu był cukier (ogółem o wartości 26 570 zł 16 gr) i cukierki (ogółem o wartości 1 635 zł 7 gr) produkowane przez Spółkę.

W zeznaniu podatkowym za wartość odliczonej od dochodu darowizny w postaci cukru i cukierków, pochodzących z własnej produkcji, Spółka przyjęła wartość rynkową przekazywanych produktów/towarów powiększoną o należny podatek od towarów i usług wynikający z faktur VAT (wewnętrznych).

W księgach rachunkowych Spółki na koncie księgi głównej "Pozostałe koszty operacyjne" została ujęta wartość przekazanych darowizn przeliczona po technicznym koszcie wytworzenia (dalej: TKW) oraz wartość podatku od towarów i usług wynikająca z wystawionych, w związku z dokonanymi darowiznami, faktur VAT (wewnętrznych). W rocznym rozliczeniu w zakresie podatku dochodowego suma tych kosztów została wyłączona z kosztów uzyskania przychodów. Podatek należny wynikający z faktur VAT (wewnętrznych) wystawionych w związku z wydaniem/przekazaniem towarów w formie darowizny został przez Wnioskodawcę rozliczony w Deklaracji dla podatku od towarów i usług we właściwych okresach.

Jednostkowy TKW jest ustalany w oparciu o wartości netto, a jego składową są koszty zarówno podlegające różnym stawkom podatku VAT (m.in. surowiec do produkcji, energia elektryczna), jak i pozostałe koszty (m.in. wynagrodzenia, świadczenia na rzecz pracowników, amortyzacja). Ustalenie rzeczywistej wartości podatku naliczonego przypadającego na wartość cukru i cukierków przekazanych przez Spółkę w formie darowizny byłoby bardzo skomplikowane/praktycznie niemożliwe.

W jednym przypadku przedmiot darowizny (towar - cukier o wartości 17 577 zł 60 gr) korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), bowiem spełnione zostały wszystkie przesłanki określone w ww. przepisie.

Ponadto, przedmiotem darowizny był miał węglowy, który Spółka nabywała w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a następnie jego część przekazała w formie darowizny (zmieniła przeznaczenie nabytego materiału). W momencie zakupu tego materiału Spółka odliczyła VAT, w związku z powyższym na mocy art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązana została do naliczenia podatku VAT w momencie przekazania darowizny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy określona przez Spółkę wartość rynkowa produktów/towarów ustalona na dzień przekazania darowizny rzeczowej w postaci produktów pochodzących z własnej produkcji powiększona o wartość podatku należnego wynikającego z dokonanej darowizny będzie stanowić wartość darowizny podlegającą odliczeniu od dochodu do opodatkowania, po spełnieniu warunków określonych w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca wskazał, że na podstawie art. 2 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), od dnia 1 stycznia 2009 r. ustawodawca wprowadził nowe brzmienie art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi: "Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towarów wraz z podatkiem o towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.". Przepis art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy określa sposób ustalenia wartości rynkowej rzeczy będących przedmiotem obrotu. Wartość tę określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia.

Jak podnosi Spółka, przytoczone brzmienie art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostało wprowadzone przez Senat RP poprawką nr 7 do projektu ustawy. W uzasadnieniu do projektu ustawy (Druk nr 1232 Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji z dnia 30 października 2008 r.) wskazano, że "Przyjmując poprawkę nr 3, Senat stanął na stanowisku, iż należy stworzyć skuteczny mechanizm zachęcania przedsiębiorców do przekazywania nadwyżek produkcyjnych na cele charytatywne. Celowi temu mają służyć poprawki nr 3 i 7".

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., jeżeli przedmiotem darowizny były towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważało się wartość darowizny, ustaloną z uwzględnieniem art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc w zasadzie wartość rynkową, uwzględniającą należny VAT (przepis art. 18 ust. 1b stanowił wówczas: "Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.").

W myśl art. 18 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: "Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu:

(...)

Pod pojęciem darowizny, zgodnie z definicją zawartą w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), należy rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W ocenie Wnioskodawcy, w wyniku zmiany treści przepisu art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od dnia 1 stycznia 2009 r. za kwotę darowizny należy przyjmować wartość rynkową towaru (ustaloną z zastosowaniem art. 14 tej ustawy) wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.

Stosując wykładnię językową przepisu art. 18 ust. 1b, Spółka twierdzi, że z tytułu dokonania darowizny wyrobów własnej produkcji nie powstaje po jej stronie kwota podatku naliczonego, jaką mogłaby odliczyć od kwoty podatku należnego - zatem za kwotę darowizny cukru i cukierków pochodzących z własnej produkcji należy przyjąć ich wartość rynkową netto powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług wynikającą z faktury VAT (wewnętrznej) dokumentującej wydanie/przekazanie towarów.

Wartość darowizn rzeczowych do celu odliczenia ich od dochodu powinna być określona według ich wartości rynkowej, a podatek VAT, który w momencie zakupu towarów został odliczony, a z chwilą przekazania towarów w formie darowizny został naliczony, nie ma wpływu na wartość darowizny, o której mowa w art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, którą faktycznie jest wartość brutto - takie stanowisko Spółka znajduje w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2009 r. (sygn. IBPBI/2/423-681/09/MS) wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zbieżnej z tematyką przedstawioną w przedmiotowym wniosku i potwierdzającej prezentowane przez nią stanowisko, że za wartość towarów przekazanych w formie darowizny dla potrzeb odliczenia od dochodu należy przyjąć ceny rynkowe brutto (zamieszczone w cenniku stosowane dla innych kontrahentów).

Przekazana przez Spółkę darowizna w postaci cukru i cukierków została określona w wartości rynkowej z uwzględnieniem należnego podatku od towarów i usług (t.j. w wartości brutto) i w takiej wartości odliczona została od dochodu - w świetle powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jest to prawidłowe.

Przyjęcie, że wartością darowizny możliwą do odliczenia jest wartość nie zawierająca należnego podatku od towarów i usług powodowałoby - zdaniem Spółki - że podatek należny od towarów i usług wynikający z dokonanej darowizny, która zgodnie z przepisami podatkowymi może zostać odliczona od dochodu, stanowiłby dla niej dodatkowe obciążenie finansowe. Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik nie może bowiem podatku należnego uznać za koszty uzyskania przychodów, a jednocześnie jest zobowiązany do rozliczenia/odprowadzenia tegoż podatku do właściwego urzędu skarbowego. W ocenie Spółki, generowanie kosztów, które faktycznie obciążałyby darczyńców, nie było/nie jest intencją ustawodawcy. W przeciwnym razie, wprowadzona zmiana przepisów byłaby mechanizmem zniechęcającym przedsiębiorców do przekazywania darowizn, t.j. odwrotnym do spodziewanego, wskazanego w uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 6 listopada 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu:

* darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1 (art. 18 ust. 1 pkt 1);

* darowizn na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1 (art. 18 ust. 1 pkt 7).

Szczegółowe warunki dokonywania ww. odliczeń zostały uregulowane w ust. 1-1c, 1g, 1j, 1k ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy te odnoszą się m.in. do zagadnienia wartości odliczenia.

I tak, zgodnie ze stanowiącym przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej art. 18 ust. 1b omawianej ustawy, jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.

Cytowany przepis normuje sposób ustalenia - dla potrzeb odliczenia, o którym mowa w art. 18 ust. 1 - kwoty darowizny przekazanej przez podatnika w przypadku, gdy przedmiotem tej darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Kwotę tę stanowi wartość towaru obejmująca tę część wartości podatku od towarów i usług, jaka przekracza kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Odpowiednie zastosowanie przy określaniu wartości darowizn znajduje przy tym art. 14 omawianej ustawy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że podstawowym aktem normatywnym regulującym opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, w tym zakres i podstawę opodatkowania, wysokość podatku, a także instytucję odliczenia i zwrotu podatku, jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). A zatem, skoro elementem uwzględnianym w kwocie darowizny jest "podatek od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny", prawidłowe ustalenie kwoty darowizny wymaga uprzedniego określenia skutków podatkowych opisanej sytuacji przekazania darowizny rzeczowej na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Konieczne jest ustalenie kwoty podatku od towarów i usług należnego z tytułu przekazania darowizny oraz rozważenie, czy z tytułu dokonania darowizny, podatnik ma prawo odliczenia podatku naliczonego, a jeśli tak - w jakiej kwocie.

Mając na względzie powyższe, można zatem stwierdzić, że:

* w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania darowizny podatnikowi przysługuje prawo odliczenia określonej kwoty podatku naliczonego - kwota darowizny to wartość towaru obejmująca wartość netto tego towaru i wartość podatku od towarów i usług odpowiadającą różnicy kwoty należnego podatku od towarów i usług i kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu;

* w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, z tytułu dokonania darowizny podatnikowi nie przysługuje prawo odliczenia określonej kwoty podatku naliczonego - kwota darowizny to wartość towaru obejmująca wartość netto tego towaru i pełną kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Konieczność uwzględnienia wynikającej z ustawy o podatku od towarów i usług kwestii istnienia "kwoty podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny" dla celów prawidłowego ustalenia kwoty darowizny na podstawie art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest skutkiem zmiany treści tego przepisu. Jak bowiem słusznie podniosła Spółka, brzmienie art. 18 ust. 1b uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2009 r., na mocy art. 2 pkt 11 lit. a) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316). Analizowany przepis w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r. stanowił: "Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru uwzględniającą należny podatek od towarów i usług. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.".

Zmiana wprowadzona z dniem 1 stycznia 2009 r. wyłączyła z kwoty darowizny tę część wartości podatku od towarów i usług należnego z tytułu przekazania darowizny, jaka odpowiada kwocie podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Ustawodawca wykluczył tym samym sytuację, gdy ta sama wartość podatku od towarów i usług, która podlegałaby odliczeniu jako podatek naliczony dla celów rozliczeń podatku od towarów i usług, pomniejszałaby jednocześnie podstawę opodatkowania dla celów rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych. Podatnik osiągałby bowiem wówczas podwójną korzyść podatkową (podwójne prawo do odliczeń) z tytułu jednej czynności.

Należy przy tym podkreślić, że w odniesieniu do określania kwoty darowizn rzeczowych odpowiednie zastosowanie znajduje art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odpowiednie zastosowanie przepisu oznaczać może zarówno stosowanie go bezpośrednio bądź z modyfikacjami uwzględniającymi specyfikę sytuacji/zdarzenia/instytucji, do której mają mieć odpowiednie zastosowanie.

Regulacje art. 14 odnoszą się do ustalania wartości przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Na mocy ust. 1 ww. artykułu, przychodem tym, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 14 ust. 2 omawianej ustawy). Stosownie natomiast do art. 14 ust. 3 omawianej ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Rozważając zakres odesłania, zawartego w art. 18 ust. 1b zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zatem stwierdzić, że wartością przedmiotu darowizny rzeczowej jest wartość określona przez darczyńcę. Jeżeli natomiast wartość ta bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej przenoszonych na obdarowanego rzeczy, wartość darowizny może zostać określona przez organ podatkowy w wysokości uwzględniającej wartość rynkową jej przedmiotu (art. 14 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 1b ww. ustawy).

Należy przy tym podkreślić, że element wartości towaru będącego przedmiotem darowizny, o której mowa w art. 18 ust. 1b omawianej ustawy, jakim jest "część podatku od towarów i usług, jaka przekracza kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny" jest pochodną ustalenia wartości netto tych towarów i kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu. Tym samym, w analizowanej sytuacji, zasadnicze znaczenie dla oceny kwestii istnienia przesłanek odpowiedniego zastosowania art. 14 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma określenie przez podatnika (darczyńcę) wartości netto towaru będącego przedmiotem darowizny.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że skoro Spółka przekazała darowizny w postaci towarów pochodzących z własnej produkcji, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, prawidłowo ustaliła kwotę należnego z tego tytułu podatku od towarów i usług i - jak twierdzi - w analizowanej sytuacji nie ma możliwości ustalenia kwoty podatku naliczonego, który podlegałby odliczeniu zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tych darowizn, określenie przez nią kwot darowizn w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej przekazanych towarów wraz z należnym podatkiem od towarów i usług (wynikającym z wystawionych faktur wewnętrznych), t.j. w wartości brutto tych towarów, jest zgodne z dyspozycją art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym - wobec wskazanego przez Wnioskodawcę braku podatku naliczonego, który podlegałby odliczeniu zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania darowizny - ustalona przez Spółkę na dzień przekazania darowizny, wartość rynkowa przedmiotów darowizny pochodzących z jej własnej produkcji, obejmująca należny podatku od towarów i usług z tytułu dokonanej darowizny (t.j. wartość rynkowa netto przedmiotów darowizny powiększona o należny podatek od towarów i usług; wartość rynkowa brutto przedmiotów darowizny), stanowi kwotę darowizny, o której mowa w art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 18 ust. 1 omawianej ustawy, po spełnieniu warunków określonych w art. 18 tej ustawy.

Należy przy tym podkreślić, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest ocena kwestii prawidłowości zastosowanego przez Spółkę - w przedstawionych przez nią okolicznościach faktycznych - sposobu ustalenia kwot darowizn, wynikającego z art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na charakter prawny instytucji interpretacji indywidualnych, ocenie nie podlegała natomiast kwestia prawidłowości ustalenia konkretnych kwot darowizn odliczonych przez Spółkę od podstawy opodatkowania w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy trwający od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.