ITPB3/423-295/08/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-295/08/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 21 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności budynków i budowli na rzecz udziałowca tytułem wynagrodzenia za umarzane udziały - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oraz prawa własności budynków i budowli na rzecz udziałowca tytułem wynagrodzenia za umarzane udziały.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 października 2008 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki umorzyło 1 000 udziałów jednego ze wspólników (osoby fizycznej) o łącznej wartości nominalnej 100 000 zł w trybie nabycia udziałów przez Spółkę. Ustalono, że wynagrodzenie za umorzenie udziałów nie zostanie przekazane w pieniądzu, lecz w będzie miało postać przeniesienia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości położonej w Ł. oraz prawa własności budynków i budowli (wycenionych przez rzeczoznawcę na kwotę 1 484 000 zł). Po obniżeniu przez Sąd Rejestrowy kapitału udziałowego o 100 000 zł i zmianie umowy Spółki, aktem notarialnym z dnia 12 marca 2008 r. Spółka przeniosła na wspólnika prawo wieczystego użytkowania nieruchomości w Ł. oraz własność budynków i budowli. Stanowiło to wynagrodzenie za umorzenie udziałów w kwocie odpowiadającej wartości rynkowej - 1 484 000 zł, zgodnie z wyceną rzeczoznawcy. Wartość księgowa nieruchomości netto, tj. prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz własność budynków i budowli, figurująca w księgach Spółki wyniosła 24 979,79 zł (wartość początkowa pomniejszona o umorzenie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Spółki powstanie przychód należny, o którym mowa w art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustalony według zasad określonych w art. 14 lub w innym przepisie tej ustawy - w kwocie rynkowej 1 484 000 zł, bądź wartości księgowej 24 979,79 zł - i w związku z tym Spółka osiągnie dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli) na rzecz wspólnika występującego ze Spółki, stanowiące formę wynagrodzenia za umarzane udziały, nie powoduje dla Spółki powstania przychodu należnego, o którym mowa w art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustalonego według zasad określonych w art. 14 tej ustawy, ani też w innym jej artykule.

Jednostka - jako płatnik - pobrała od występującego wspólnika zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 41 ust. 4 w zw. z art. 30a ust. 1 i art. 24 ust. 5 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i odprowadziła ten podatek na konto właściwego urzędu skarbowego (wg wyliczenia: 1 484 000 zł - 100 000 zł = 1 384 000 zł; 1 384 000 zł x 19% = 262 960 zł - podatek).

W swoich księgach rachunkowych Spółka "zdjęła" wartość przekazanej nieruchomości wg wartości księgowych, w kwocie netto 24 979,79 zł, a nie w wartości rynkowej 1 484 000 zł. Według przepisów o rachunkowości, mogła Ona zlecić rzeczoznawcy przeprowadzenie wyceny - przepisy o rachunkowości tego nie zabraniają - jednak nie powinna ujmować skutków tej wyceny w księgach rachunkowych. Może to bowiem nastąpić tylko w przypadku, gdy obowiązek takiej aktualizacji wynika z odrębnych przepisów (art. 31 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

Różnicę powstałą pomiędzy wartością nominalną udziałów (100 000 zł), a ceną ich nabycia według wartości księgowej (24 979,79 zł), tj. kwotę 75 020,21 zł. Spółka zaksięgowała na koncie - kapitał zapasowy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym przekazanie ww. nieruchomości, stanowiące wynagrodzenie za umorzenie udziałów, nie ma charakteru odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Czynność ta stanowi tylko i wyłącznie spełnienie świadczenia wynikającego z istniejącego już wcześniej zobowiązania - wykonanie zobowiązania następuje w ten sposób, że jedno świadczenie jest zastępowane przez inne.

Dłużnik, spełniający za zgodą wierzyciela inne świadczenie na jego rzecz w wykonaniu już istniejącego zobowiązania nie otrzymuje w zamian żadnego ekwiwalentu majątkowego (zobowiązanie wcześniejsze wygasa), nie ma tu więc elementu odpłatności.

Spółka dokonała nabycia udziałów od wspólnika w celu ich umorzenia i po umorzeniu dokonała obniżenia kapitału zakładowego. W wyniku dokonania tych czynności nie uzyskała przychodu. Nabycie udziałów od wspólnika w celu ich umorzenia jest dla Spółki podatkowo obojętne. W celu zwolnienia się z powstałego wobec wspólnika zobowiązania, Spółka wydała mu nieruchomość, której wartość odpowiada wysokości zobowiązania względem występującego wspólnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy. Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wśród przychodów podatkowych, ustawodawca wyróżnił, w art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, przychód z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, definiując go jako wartość wyrażoną w cenie określonej w umowie (z zastrzeżeniem ust. 4 i 5).

Użyte przez ustawodawcę pojęcie "odpłatnego zbycia" obejmuje zarówno klasyczną sprzedaż, czyli zobowiązanie się zbywcy do przeniesienia na nabywcę prawa własności rzeczy lub prawa majątkowego w zamian za zobowiązanie się nabywcy do zapłaty ceny ustalonej przez strony w umowie, jak i czynności prawne o podobnym charakterze. W szczególności, posługując się terminem "wartość wyrażona w cenie", przepisy nie przesądzają o dopuszczalnej formie zapłaty tej należności. Może ona nastąpić zarówno w pieniądzu, jak i w innej postaci, np. w formie zwolnienia zbywającego z ciążących na nim zobowiązań wobec nabywcy lub przeniesienia na niego prawa własności rzeczy. Każde z wymienionych rozwiązań będzie prowadziło do uiszczenia "ceny" zbywanej rzeczy lub prawa majątkowego.

W stanie faktycznym przedstawionym w treści wniosku, za zgodą udziałowca spółki z ograniczoną odpowiedzialnością doszło do umorzenia jego udziałów w drodze ich nabycia przez Spółkę. W zamian za umorzone udziały wspólnik otrzymał wynagrodzenie w formie niepieniężnej - Jednostka przeniosła na niego prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z własnością budynków i budowli.

Umarzanie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi odrębną instytucję prawa prywatnego, uregulowaną przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Zgodnie z art. 199 § 1 tej ustawy, udział w takiej spółce może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy jej umowa tak stanowi. W szczególności, umorzenie udziału może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne). Wymaga ono uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział (art. 199 § 2 tej ustawy). Zgodnie z § 7 powołanego artykułu, w razie umorzenia wymagającego obniżenia kapitału zakładowego, umorzenie to następuje z chwilą obniżenia kapitału zakładowego.

Z treści powołanych przepisów wynika, że nabycie udziałów w celu ich umorzenia jest szczególnym rodzajem czynności prawnej. Nie następuje ono na mocy umowy cywilnoprawnej (jak ma to miejsce w przypadku odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), ale w oparciu o postanowienia uchwały zgromadzenia wspólników. Celem tej czynności nie jest nabycie dóbr - spółka nie otrzymuje żadnego realnego przysporzenia majątkowego od wspólnika w zamian za wypłacane wynagrodzenie. Jej istota polega na dokonaniu zmiany w strukturze kapitałowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W tej sytuacji, wynagrodzenie należne wspólnikowi w zamian za umarzane udziały nie może być traktowane jako "cena nabycia udziałów" płacona przez spółkę. Przemawia za tym również fakt wyraźnego zakwalifikowania tego wynagrodzenia przez ustawodawcę do kategorii udziałów w zyskach osoby prawnej.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę, należy stwierdzić, że na gruncie Kodeksu spółek handlowych nie ma przeszkód dla ustalenia przedmiotowego wynagrodzenia w postaci niepieniężnej. Realizacja obowiązku jego zapłaty w formie przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków i budowli nie ma wpływu na kwalifikację prawną tej czynności. W szczególności, przeniesienie tych praw na udziałowca nie może być traktowane jako ich odpłatne zbycie w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Nie odbywa się ono bowiem w oparciu o umowę cywilnoprawną i nie wiąże się z osiągnięciem przychodu przez Spółkę.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków i budowli na rzecz udziałowca w ramach wynagrodzenia za umarzane udziały nie powoduje powstania przychodu po stronie Spółki, w tym przychodu z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, o którym mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy.

Należy ponadto podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przedmiotem interpretacji indywidualnej są przepisy prawa podatkowego. Wobec tego, tutejszy organ nie dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej sposobu ujęcia w księgach rachunkowych Spółki opisanych zdarzeń gospodarczych. Kwestia ta bowiem jest regulowana przepisami o rachunkowości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl