ITPB3/423-284a/13/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości powstania podatkowych różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości powstania podatkowych różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Polska spółka dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z Niemiec. Faktury (rachunki) od firmy niemieckiej dotyczące transakcji zostały wystawione w euro i zaksięgowane w złotych polskich wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Po upływie terminu płatności, zapłata za dostawę przy akceptacji dostawcy ma nastąpić w złotych polskich w kwotach wynikających z ksiąg polskiej spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka może dokonać płatności za dostarczone towary w złotych polskich w wysokości jaka wynika z przeliczenia faktur wystawionych w walucie euro na złote polskie według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego ogłaszanego na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień poniesienia kosztu i czy taka forma rozliczenia nie niesie dla spółki konsekwencji w podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z płatnościami za dostarczone towary dokonanymi w walucie polskiej z tytułu faktur wystawionych w walucie euro według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego. Wniosek Spółki w zakresie możliwości dokonywania płatności za dostarczone towary w złotych polskich zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem spółki, przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego sposób rozliczenia, nie spowoduje powstania w spółce dodatnich różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym odo osób prawnych lub też ujemnych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, a tym samym nie zwiększy przychodów, ani też nie obciąży kosztów jej działalności zgodnie z art. 15a ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Stosownie do art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy. dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Ujemne różnice kursowe powstają natomiast, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy).

Powołane powyżej regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie określają, że podatkowe różnice kursowe mające wpływ na wysokość podstawy opodatkowania, powstają gdy wartość kosztu podatkowego w walucie obcej w dniu jego zarachowania jest inna niż jego wartość w dniu zapłaty.

Zapłata zobowiązań w walucie obcej, w przypadku gdy dzień dokonania zapłaty za fakturę różni się od dnia poniesienia kosztu uzyskania przychodów, może zatem powodować powstanie dodatnich albo ujemnych różnic kursowych.

W świetle ww. przepisów, aby powstały różnice kursowe muszą wystąpić łącznie dwa elementy:

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika jednak, że Spółka dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z Niemiec otrzymuje faktury (rachunki), które wystawione są w walucie euro i zaksięgowane w złotych polskich wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Zapłata za dostawę ma jednak nastąpić w walucie polskiej.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie nie powstaną dodatnie lub ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Operacja zapłaty w PLN zobowiązań wyrażonych w walucie obcej, jest bowiem neutralna podatkowo, tj. nie wywołuje skutków ani po stronie kosztów uzyskania przychodu, ani po stronie przychodów.

Stanowisko Spółki, w świetle którego taki sposób rozliczenia, nie spowoduje powstania dodatnich różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym odo osób prawnych lub też ujemnych różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, a tym samym nie zwiększy przychodów, ani też nie obciąży kosztów jej działalności, uznać należy zatem za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.