ITPB3/423-284/10/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 września 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-284/10/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów odsetek od przejętego kredytu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów odsetek od przejętego kredytu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (Wnioskodawca) posiadająca 100% udziałów w kapitale zakładowym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością była dłużnikiem tej spółki z tytułu dostawy towarów. Podmioty zawarły porozumienie, zgodnie z którym spółka z o.o. zwolniła Spółkę Akcyjną z długu do kwoty odpowiadającej wysokości swojego zadłużenia z tytułu kredytu bankowego w zamian za przejęcie przez Spółkę Akcyjną przedmiotowego kredytu. W wykonaniu porozumienia spółki zawarły z bankiem kredytującym umowę o przejęcie kredytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki od przejętego kredytu bankowego mogą zostać przez przejmującą kredyt Spółkę Akcyjną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla prawidłowego rozstrzygnięcia przedmiotowego problemu zasadnicze znaczenie ma bezpośrednie powiązanie operacji gospodarczej, polegającej na przejęciu cudzego długu, z uzyskaniem przychodu bądź zachowaniem źródła przychodu, t.j. odwołanie do generalnej zasady z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wskazuje Spółka, znana jest jej treść interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 maja 2009 r. nr IPPB3/423-170/09-2/AG i wynikająca z niej teza, że "nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu odsetki od przejętego przez spółkę kredytu bankowego nieponiesione w celu uzyskania przychodów". Z treści tej interpretacji wynika jednak na zasadzie argumentum a contrario, że odsetki od kredytu bankowego poniesione w celu uzyskania przychodu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.

W ocenie Zainteresowanego, w przedmiotowej sprawie nie budziłaby żadnych wątpliwości prawnych możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na zapłatę odsetek od kredytu bankowego, zaciągniętego bezpośrednio w celu zapłaty za zakupiony towar, t.j. sytuacja, w której środkami uzyskanymi w drodze kredytu bankowego spłaciłby należność za nabyty towar, a będąca jego wierzycielem spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spłaciła swoje zadłużenie z tytułu kredytu otrzymaną zapłatą za towar. Jak podkreśla Strona, takie rozwiązanie nie było jednak optymalne, gdyż oznaczałoby zdublowanie pośrednich kosztów kredytu. Jej zdaniem, nie może budzić żadnych wątpliwości bezpośredni związek umowy przejęcia kredytu z uzyskaniem przychodu - zapłata za zakup towarów handlowych - stąd odsetki od przejętego kredytu, jako wydatek spełniający dyspozycję przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie wymieniony w katalogu nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu, stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca przejął zobowiązanie (dług) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu umowy kredytu bankowego w zamian za zwolnienie go przez tę spółkę z długu z tytułu dostawy towarów - w wartości odpowiadającej przejętemu zadłużeniu kredytowemu. W związku z powyższym, Wnioskodawca ma wątpliwości odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów obciążających go odsetek od przejętego kredytu.

Należy zatem wyjaśnić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, t.j.:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przesłanka celowości kosztu jest spełniona, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Należy jednocześnie podkreślić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do ww. kategorii. Na podstawie powołanego przepisu można jednak stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, zalicza się w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy. "Umorzenie" - zgodnie ze znaczeniem funkcjonującym w języku powszechnym - oznacza rezygnację w całości bądź w części ze ściągania jakichś należności pieniężnych. Na gruncie cytowanego unormowania, umorzeniem zobowiązania jest zwolnienie dłużnika z obowiązku jego wykonania, t.j. zwolnienie go z długu. Instytucję tę reguluje art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Zainteresowany przejął zobowiązanie spółki z o.o. z tytułu umowy kredytu w zamian za zwolnienie go z długu z tytułu nabycia towarów. Doszło zatem do umorzenia zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu nabycia towarów w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jednocześnie do powstania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W analizowanym przypadku istnieje zatem związek przyczynowy pomiędzy regulowaniem przez Wnioskodawcę odsetek od przejętego kredytu a uzyskanym przez niego przychodem - wartością umorzonego zobowiązania z tytułu dostaw towarów.

Kwalifikacja podatkowa przedmiotowych kosztów wymaga ponadto uwzględnienia regulacji art. 16 ust. 1 omawianej ustawy. Na gruncie tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1.

wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

* pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

* pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) omawianej ustawy);

2.

naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy).

A contrario, kosztami uzyskania przychodów mogą być odsetki zapłacone albo skapitalizowane (tekst jedn. dopisane do zobowiązania głównego, przekształcone w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej kredytu).

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zapłacone albo skapitalizowane odsetki wynikające z przejętego zobowiązania z tytułu umowy kredytu bankowego. Koszty te są bowiem związane z powstaniem po jego stronie przychodu w postaci wartości umorzonego zobowiązania wobec spółki z o.o. z tytułu nabycia towarów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl