ITPB3/423-275/13/PST

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydatków związanych z "dofinansowaniem budowy sieci kanalizacji sanitarnej" - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych wydatków związanych z "dofinansowaniem budowy sieci kanalizacji sanitarnej". W dniu 13 września 2013 r., wpłynęło do tutejszego organu uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku (uzupełnieniu) przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jedną z działalności Spółki jest gospodarka odpadami. Na składowisku odpadów, które znajduje się na terenie innej Gminy, Spółka ma zamiar wybudować przyłącze kanalizacji sanitarnej niezbędne do odprowadzenia ścieków ze składowiska, jednak nie ma sieci kanalizacyjnej, do której Spółka mogłaby się podłączyć. Gmina na terenie, której jest składowisko Spółki posiada projekt budowy tej sieci, jednak z uwagi na brak środków nie wybuduje jej w - najbliższym czasie, istnieje jednak możliwość budowy tej sieci przez Gminę pod warunkiem, że Spółka dofinansuje część jej budowy. Spółka nadmienia, że sieć ta będzie służyć przede wszystkim mieszkańcom Gminy, a jej budowa jest zadaniem własnym Gminy.

Jednostka wskazała, że sieć kanalizacyjna nie będzie środkiem trwałym Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli Spółka podejmie decyzję o dofinansowaniu budowy tej sieci kanalizacji sanitarnej to wydatek ten będzie dla Spółki kosztem podatkowym w momencie poniesienia czy też nakładem inwestycyjnym zwiększającym wartość przyłącza kanalizacji sanitarnej.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, związek pomiędzy poniesionym kosztem udziału w budowie sieci kanalizacji sanitarnej a przychodem z prowadzonej działalności ze składowiska odpadów jest niewątpliwy. Dla efektywnego prowadzenia tej działalności konieczne jest istnienie przyłącza kanalizacji sanitarnej wybudowanego przez Spółkę oraz sieci kanalizacji sanitarnej, do której Spółka mogłaby odprowadzać ścieki. Uwzględniając istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy dokonaniem świadczenia Wnioskodawcy na rzecz Gminy ww. wydatki winien być zakwalifikowany jako koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem nie został wymieniony wśród kosztów art. 16 ust. 1 tejże ustawy. Jednocześnie w opinii Wnioskodawcy poniesiony wydatek nie może być nakładem inwestycyjnym zwiększającym wartość przyłącza kanalizacji sanitarnej chociażby ze względu na to, że wartość tego przyłącza byłaby niewspółmiernie wysoka do kosztów jego budowy (dofinansowanie dla Gminy na budowę sieci kanalizacji sanitarnej byłoby kilkadziesiąt razy wyższe niż przewidywane nakłady na budowę naszego przyłącza).

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że wydatek ten będzie kosztem pośrednim Spółki w momencie poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłe uznaje się za prawidłowe.

Kwestię ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych regulują przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, przedsiębiorstwo wodociągowo - kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji.

Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Warunki przyłączania do sieci, zgodnie z art. 19 omawianej ustawy, określa uchwalony przez radę gminy regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Natomiast kwestię kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych reguluje art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm. - dalej: "ustawa")

Zgodnie z art. 15 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Kierując się kryterium charakteru powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, tj. takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów - w ich przypadku możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru handlowego);

* koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie), tj. takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia - są to wydatki związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniające się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów, w przypadku których nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy (np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną)

Moment potrącalności kosztów uzyskania przychodu został uregulowany w art. 15 ust. 4-4e ustawy. Z uwzględnieniem powyższego podziału kosztów uzyskania przychodu ww. regulacje kształtują dwie niezależne zasady:

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4e ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z kolei art. 15 ust. 6 ustawy stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jak stanowi art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na mocy art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Składniki majątku stanowiące środki trwałe i wartości niematerialne i prawne zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16a-16c ustawy. W myśl art. 16d ust. 2 zdanie pierwsze tej ustawy, składniki majątku, o których mowa w ww. przepisach, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Wprowadzenie takiego składnika majątku do ewidencji wymaga ustalenia jego wartości początkowej. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zostały unormowane w art. 16g ustawy.

Z okoliczności wskazanych we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie gospodarki odpadami. Na składowisku odpadów, które znajduje się na terenie innej Gminy, Spółka ma zamiar wybudować przyłącze kanalizacji sanitarnej niezbędne do odprowadzenia ścieków ze składowiska, jednak nie ma sieci kanalizacyjnej, do której Spółka mogłaby się podłączyć. Gmina na terenie, której jest składowisko Spółki, posiada projekt budowy tej sieci, jednak z uwagi na brak środków nie wybuduje jej w - najbliższym czasie. Istnieje jednak możliwość budowy tej sieci przez Gminę pod warunkiem, że Spółka dofinansuje część jej budowy. Spółka nadmienia, że sieć ta będzie służyć przede wszystkim mieszkańcom Gminy, a jej budowa jest zadaniem własnym Gminy. Spółka jednocześnie wskazała, że sieć kanalizacyjna nie będzie jej środkiem trwałym.

W świetle powyższego, w odniesieniu do wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej dla Spółki nie będzie stanowiła odrębnego środka trwałego w myśl art. 16a ust. 1 ustawy, który podlegałby amortyzacji.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek z tytułu budowy sieci kanalizacji sanitarnej ("dofinansowanie" tej budowy) co prawda nie może być powiązany z konkretnym przychodem uzyskiwanym przez Jednostkę, przejawia jednakże związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością (gospodarka odpadami), wobec tego może stanowić koszt podatkowy w myśl art. 15 ust. 1 ustawy. Przedmiotowy wydatek stanowić będzie, tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów i w myśl postanowień art. 15 ust. 4d ustawy powinien być potrącony w dacie jego poniesienia.

Reasumując stanowisko Spółki wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy uznać za prawidłowe.

Końcowo wyjaśnić należy, iż z uwagi na zakres wniosku, a w szczególności treść postawionego pytania oraz własnego stanowiska, niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy w zakresie wydatków związanych z "dofinansowaniem budowy sieci kanalizacji sanitarnej".

Nie rozstrzyga natomiast skutków podatkowych po stronie Spółki w zakresie wydatków związanych z przyłączem kanalizacji sanitarnej.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników), np. Gminy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.