ITPB3/423-274/08/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. od 2002 r. prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia Ministerstwa Gospodarki z dnia 29 grudnia 2000 r., zmienionego następnie zezwoleniem z dnia 24 września 2002 r. Spółka nie należy do kategorii małych i średnich przedsiębiorstw w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13 stycznia 2001 r. z późn. zm.).

Od 2002 r. Spółka poniosła wydatki inwestycyjne, które dawały jej prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Oprócz wydatków na zakup środków trwałych, Jednostka poniosła także wydatki na modernizację wykorzystywanych w działalności składników majątku, wprowadzonych już wcześniej do ewidencji środków trwałych. Wydatki na modernizację także uznawane były przez Spółkę za wydatki inwestycyjne, które dawały Jej prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka planuje sprzedaż środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka nie straci prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli dokona zbycia środka trwałego po okresie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, ale w okresie krótszym niż 5 lat licząc od dnia dokonania wydatków na modernizację tego składnika majątku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie utraci On prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli dokona zbycia środka trwałego po okresie przekraczającym 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, ale w okresie krótszym niż 5 lat licząc od dnia dokonania wydatków na modernizację tego składnika majątku.

Z treści § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 224, poz. 2270 z późn. zm.) wynika bowiem, że warunkiem koniecznym dla zachowania prawa do zwolnienia jest nieprzeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka uważa, że w przedstawionej sytuacji powyższy warunek zostanie spełniony.

Jednostka wprowadzała składniki majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w momencie, gdy były one kompletne, zdatne do użytku i zaczynały być wykorzystywane w prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej pozarolniczej działalności gospodarczej. Dokonując wydatków na modernizację, Spółka, zgodnie z brzmieniem przepisów art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powiększała wartość początkową środków trwałych, wprowadzonych już wcześniej do ewidencji, o sumę wydatków poniesionych na ich modernizację.

W związku z powyższym, 5 letni okres, o którym mowa w przepisach § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej należy - w opinii Wnioskodawcy - liczyć od dnia wprowadzenia składnika majątku do ewidencji środków trwałych, a nie od dnia dokonania wydatków na modernizację tych składników majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa wielkość i warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy.

Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zasady tego zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca na podstawie zezwolenia Ministerstwa Gospodarki z dnia 29 grudnia 2000 r. (zmienionego w dniu 24 września 2002 r.) prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W okresie prowadzenia tej działalności, szczegółowe zasady korzystania przez przedsiębiorców z pomocy publicznej określały następujące akty wykonawcze:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 84, poz. 909 z późn. zm.), obowiązujące w okresie 29 sierpnia 2001 r. - 29 października 2004 r.,

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 224, poz. 2270 z późn. zm.), obowiązujące w okresie 30 października 2004 r. - 11 grudnia 2006 r.,

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 228, poz. 1667 z późn. zm.), obowiązujące od dnia 12 grudnia 2006 r.

Oznacza to, że rozstrzygając o prawie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uwzględniać warunki korzystania z pomocy publicznej wynikające z uregulowań odpowiedniego rozporządzenia obowiązującego Spółkę w danym okresie.

Ogólne przesłanki warunkujące nabycie prawa do omawianego zwolnienia, wynikające z treści wymienionych powyżej aktów wykonawczych, pozostają jednak niezmienne. Zwolnienie to może stosować podatnik, który:

* prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie uzyskanego zezwolenia,

* osiąga dochód z tej działalności,

* poniósł określonej wartości wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną,

* przez określony minimalny okres będzie prowadził działalność gospodarczą na terenie strefy, nie przeniesie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne oraz utrzyma nowo utworzone miejsca pracy.

W szczególności, przepisy każdego ze wskazanych rozporządzeń stanowią, że przedsiębiorca, który chce skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów inwestycji nie może przenieść w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Zapis taki ustawodawca zawarł w:

* § 3 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 lipca 2001 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (po nowelizacjach tego rozporządzenia omawiany zapis został przeniesiony do § 3 ust. 5, a następnie w § 5 ust. 1 pkt 1),

* § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej,

* § 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedstawionym stanie faktycznym, począwszy od 2002 r. Spółka ponosiła wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną. Wśród nich znalazły się wydatki na modernizację istniejących środków trwałych, wprowadzonych już do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednostka zamierza dokonać zbycia tych zmodernizowanych składników majątku. Sprzedaż ta będzie miała miejsce po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia ich do wskazanej ewidencji, jednak przed upływem 5 lat od chwili poniesienia wydatków na modernizację.

Odnosząc opisaną sytuację do powołanego powyżej unormowania, należy stwierdzić, że Spółka nie utraci prawa korzystania ze zwolnienia, dokonując sprzedaży zmodernizowanych środków trwałych. Ustawodawca nie wprowadził bowiem wymogu nieprzenoszenia prawa własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne w postaci wydatków na modernizację istniejących środków trwałych przed upływem 5 lat od poniesienia tych wydatków. Zbycie tych składników nastąpi natomiast - zgodnie z powoływaną zasadą - po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych.

Podsumowując, dokonując zbycia zmodernizowanego środka trwałego w okolicznościach przedstawionych w stanie faktycznym, Wnioskodawca nie utraci prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.