ITPB3/423-27/09/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-27/09/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2009 r. (data wpływu 14 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków stosowania rachunkowej metody ustalania różnic kursowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie warunków stosowania rachunkowej metody ustalania różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka pismem z dnia 31 stycznia 2007 r. wysłała zawiadomienie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania różnic kursowych od 2007 r. w sposób wskazany w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli zgodnie z przepisami o rachunkowości. Wycena wskazana w piśmie (różnic kursowych dla celów podatkowych) miała być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego.

Następnie, Spółka w dniu 17 września 2007 r. wysłała kolejne pismo do naczelnika urzędu skarbowego, w którym stwierdziła, iż nie będzie rozliczała różnic kursowych zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej (rezygnuje z metody bilansowej) ponieważ nie spełni koniecznego dla stosowania tej metody warunku badania swojego sprawozdania finansowego przez podmiot uprawniony do takiego badania.

W efekcie Spółka otrzymała od naczelnika urzędu skarbowego pismo z dnia 3 października 2007 r., w którym organ podatkowy uznał jej rezygnację ze stosowania metody ustalania różnic kursowych metodą bilansową za niepowodującą skutków prawnych. Zdaniem naczelnika urzędu skarbowego Spółka składając zawiadomienie o wyborze ustalania różnic kursowych metodą bilansową zobowiązała się przez okres co najmniej trzech lat podatkowych stosować tę metodę, a tym samym zobowiązała się do badania swojego sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta. Tak więc, mimo braku obowiązku badania sprawozdania finansowego Spółki przez biegłego rewidenta (ustawa o rachunkowości takiego obowiązku na nią nie nakładała), właśnie z uwagi na zobowiązanie się do stosowania metody bilansowej rozpoznawania różnic kursowych Spółka winna się takiemu badaniu poddać. Według naczelnika urzędu skarbowego Wnioskodawca winien ustalać różnice kursowe zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej, czyli na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości.

Do chwili obecnej Spółka nie poddała badaniu swojego sprawozdania finansowego za rok 2007 przez biegłego rewidenta, jednakże zamierza teraz takiemu badaniu się poddać. W związku z faktami wskazanymi powyżej Spółka zastanawia się, jaką metodę ustalania różnic kursowych winna stosować w 2007 r. i latach następnych (całym trzyletnim okresie).

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie:

Czy - jeżeli teraz podda się badaniu sprawozdania finansowego za te lata przez biegłego rewidenta, czyli za rok 2007 z opóźnieniem - za 2007 rok i lata następne winien ustalać różnice kursowe dla celów podatkowych metodą bilansową wskazaną w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej, czy też powinien te różnice rozpoznawać metodą podatkową wskazaną w art. 15a ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe za rok 2007 i lata następne powinien rozliczać zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej, czyli metodą bilansową. Zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej, ustalenie różnic kursowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości wiąże się z koniecznością badania sprawozdania finansowego Spółki przez biegłego rewidenta. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka za rok 2007 nie poddała swojego sprawozdania finansowego badaniu przez biegłego rewidenta. Jednakże teraz zamierza to zrobić, czując się do tego zobligowaną przepisami prawa i stanowiskiem wyrażonym w piśmie naczelnika urzędu skarbowego. Zbadanie sprawozdania finansowego Spółki za 2007 rok (nawet po terminie do tego badania przewidzianym w przepisach szczególnych) jest wypełnieniem warunku do ustalania różnic kursowych metodą bilansową. Ustawodawca nie zawarł bowiem warunku - jako koniecznego do ustalania różnic kursowych metodą bilansową - zbadania sprawozdania finansowego w ustawowym terminie. Ten wymóg tym bardziej nie dotyczy Spółki, ponieważ za 2007 rok w ogóle nie podlegała obowiązkowemu badaniu przez biegłego rewidenta. Nie można względem Wnioskodawcy stawiać warunków odnośnie samego terminu badania sprawozdania finansowego skoro jest to jego fakultatywne posunięcie. Tylko z powodu podatkowego (rozpoznawanie różnic kursowych metodą bilansową) nie można uznać, iż Spółka automatycznie podlega rygorowi terminów badania sprawozdania finansowego przewidzianych ustawą o rachunkowości. Ponadto, takie same stanowisko wyraził naczelnik urzędu skarbowego we wskazanym wyżej piśmie, w którym stwierdził jednoznacznie, iż Spółka - pomimo braku obowiązku badania sprawozdania finansowego przez biegłego rewidenta - winna takiemu badaniu się poddać.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jednoznacznie wskazują, iż wnioskodawca powinien rozliczać różnice kursowe za 2007 rok, i minimum następne dwa lata, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Taki wniosek wynika wprost z treści art. 9b ust. 3 i 4 ustawy podatkowej, w myśl których, w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. W przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3.

Z treści zacytowanych przepisów jednoznacznie wynika, iż Spółka winna stosować przyjęte przez siebie metody rozliczania różnic kursowych nie krócej niż trzy lata, licząc od początku roku, w którym ta metoda została wybrana. Nie może się z tej metody (a co za tym idzie z obowiązku wypełnienia warunków stosowania tej metody) wycofać. Prawodawca takiej możliwości nie przewiduje. Tak więc wybór metody rozliczania różnic kursowych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości dobiegnie końca najszybciej z końcem roku podatkowego 2009. Naczelnik urzędu skarbowego w swoim piśmie o uznaniu pisma Spółki o rezygnacji ze stosowania metody bilansowej za niewywołujące skutków prawnych także tak uważa. Spółka musi stosować metodę bilansową i nie ma w tym przedmiocie żadnego wyboru. Jej dotychczasowe postępowanie w tym zakresie (czyli brak rozpoznawania różnic kursowych tą metodą) jest wynikiem błędów w interpretacji prawa podatkowego. Wnioskodawca uważa także, iż ustalając różnice kursowe metodą bilansową nie musi tego robić na koniec każdego miesiąca i koniec roku, ponieważ jej deklaracja w tym zakresie, zawarta w piśmie z dnia 31 stycznia 2007 r., wybiega poza wymóg ustawowy i nie wywiera skutków prawnych. Ustawodawca wymaga bowiem podania tylko zgłoszenia samego zamiaru stosowania metody ustalania różnic kursowych w oparciu o ustawę rachunkowości, zostawiając samą metodę czynienia tego (np. tylko raz na rok) podatnikom.

Podsumowując trzeba stwierdzić, iż Spółka winna rozliczać różnice kursowe za 2007 rok i następne lata zgodnie z pierwotnie wybraną przez siebie metodą, czyli zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl