ITPB3/423-262/12/14-S/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 7 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 292/12 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 207/13, - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 16 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 24 lipca 2012 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania właściwej stawki amortyzacyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 16 maja 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania właściwej stawki amortyzacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się aktualnie przede wszystkim wynajmem lokali użytkowych podmiotom gospodarczym. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych dla Spółki rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Na dzień składania przedmiotowego wniosku aktualnie jest to okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w roku podatkowym 2012, Spółka z uwagi na fakt, iż jest małym podatnikiem o którym mowa w art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłaca, kwartalnie. O wyborze sposobu opłacania zaliczek na podatek dochodowy od prawnych od dnia 1 stycznia 2012 r. Spółka w dniu 15 lutego 2012 r. poinformowała Naczelnika Urzędu Skarbowego. W zakresie podatku od towarów i usług Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług.

W dniu 30 marca 2012 r. Spółka nabyła od spółki jawnej prowadzącej działalność pod firmą: "A.", przywoływanej jako sprzedawca lub strona sprzedająca, podatnika VAT czynnego, poniżej wymienioną nieruchomość przy ul. P., wskazując w akcie notarialnym, iż wydanie przedmiotu umowy stronie nabywającej przez sprzedawcę nastąpi w dniu 1 kwietnia 2012 r. i w tym też dniu przejdą na nabywcę wszelkie ciężary i korzyści związane z przedmiotem umowy, tj.: budynek handlowo-usługowo-mieszkalny o powierzchni użytkowej 547,00 m², w tym część użytkowa mieszkalna o powierzchni 126,90 m², przy ul. P., przywoływany dalej jako - nieruchomość przy ul. P. Powierzchnia mieszkalna nie jest to wydzielony lokal mieszkalny. Budynek w całości, w tym część jego mieszkalna, jest od dnia 1 kwietnia 2012 r. wynajmowany przez stronę osobom trzecim. Strona przedmiotowy budynek nabyła wraz z prawem własności działki o powierzchni 940,00 m², zabudowanej budowlami tj. płotem oraz utwardzonym placem. W umowie sprzedaży wskazano, iż dostawa jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23%, wartość brutto dostawy niniejszej nieruchomości 1.845.000 zł (jeden milion osiemset czterdzieści pięć tysięcy), w tym podatek należny 345.000 zł (trzysta czterdzieści pięć tysięcy), dostawa została udokumentowana przez sprzedawcę dwoma fakturami VAT, jedna faktura VAT na kwotę brutto 1.837.000 zł - budynek i działka, druga faktura VAT na kwotę 8.000 zł, - budowle, ze wskazaniem, iż dostawa towarów nastąpiła w dniu 30 marca 2012 r. Przedmiotowe faktury VAT strona otrzymała w dniu 30 marca 2012 r., natomiast należność za nabytą nieruchomość strona opłaciła w całości w miesiącu kwietniu 2012 r. Spółka przyjęła nieruchomość przy ul. P. do użytkowania z dniem 1 kwietnia 2012 r. Natomiast należne odpisy amortyzacyjne od opisanych powyżej środków trwałych Spółka rozpoczęła naliczyć od miesiąca maja 2012 r. i od miesiąca maja 2012 r. są one zaliczane przez stronę do kosztów uzyskania przychodu. Podatek naliczony w kwocie łącznej 345.000 zł (trzysta czterdzieści pięć tysięcy złotych) strona mam zamiar odliczyć od podatku należnego od towarów i usług za miesiąc kwiecień 2012 r. Ustalając wysokość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu od wartości początkowej budynku przy ul. P., strona określiła ich wysokość przy zastosowaniu stawki rocznej odpisów amortyzacyjnych w wysokości 2,50%. Nieruchomość przy ul P., będzie jest od dnia 1 kwietnia 2012 r. wykorzystywana przez stronę w zakresie wynajmu lokali użytkowych oraz powierzchni mieszkaniowej. W dniu 30 marca 2012 r. Spółka nabyła od spółki jawnej A., przywoływanej dalej jako - strona sprzedająca, podatnika VAT czynnego, prawo użytkowania wieczystego trzech działek o powierzchni 1477 m², 62 m² oraz 302 m² położonych przy ul. K., z których dwie są zabudowane budynkami o powierzchni 746,80 m² oraz 161,50 m² oraz budowami: ogrodzeniem i placem utwardzonym, a jedna o pow. 62 m² jest drogą dojazdową. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości, przywoływanej dalej jako - nieruchomość przy ul. K., przed sprzedażą, w dniu 29 marca 2012 r., Spółka łącznie ze stroną sprzedającą, mając za podstawę art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług złożyli oświadczenie, iż rezygnują ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług niniejszej dostawy, a sprzedaż prawa wieczystego użytkowania trzech działek oraz znajdujących się na nich budynków, nakładów i budowli będzie opodatkowana podatkiem od towarów usług. Przedmiotowa sprzedaż została przez Spółkę udokumentowana trzema fakturami VAT z dnia 30 marca 2012 r., wartość sprzedaży ogółem na kwotę brutto 615.000 zł, w tym łączny podatek należny 115.000 zł wykazany w ewidencji prowadzonej przez stronę dla celów podatku od towarów i usług za miesiąc marzec 2012 r. Jedna z faktur VAT na kwotę brutto 371.000 zł dokumentuje sprzedaż budynków, druga faktura VAT sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działek na kwotę 230.000 zł, natomiast trzecia faktura VAT na kwotę 14.000 zł - sprzedaż budowli oraz nakładów inwestycyjnych. Przedmiotowe faktury VAT strona otrzymała w strony sprzedającej dniu 30 marca 2012 r. W akcie notarialnym dotyczącej przedmiotowej sprzedaży zostało wskazane, iż wydanie nieruchomości przy ul K. stronie nabywającej przez sprzedawcę nastąpi w dniu 1 kwietnia 2012 r. i w tym też dniu przejdą na nabywcę wszelkie ciężary i korzyści związane z niniejszą nieruchomością. Podatek naliczony w łącznej kwocie 115.000 zł (sto piętnaście tysięcy złotych), strona ma zamiar odliczyć do podatku należnego za miesiąc kwiecień 2012 r. Nieruchomość jest użytkowana przez stronę od dnia 1 kwietnia 2012 r. a lokale użytkowe znajdujące się budynkach są użytkowane na prowadzenie działalności gospodarczej, tj. wynajmowane przez stronę podmiotom gospodarczym. Strona całą należność dla sprzedawcy za sprzedaną nieruchomość przy ul. K., opłaciła dla sprzedawcy w miesiącu kwietniu 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych:

Czy Spółka ustalając od miesiąca maja 2012 r. wysokość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu od wartości początkowej budynku przy ul. P., ma prawo określić ich wysokość przy zastosowaniu stawki rocznej odpisów amortyzacyjnych w wysokości 2,50%.

Zdaniem Spółki, mając za podstawę art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka ustalając od miesiąca maja 2012 r. wysokość odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu od wartości początkowej budynku przy ul. P., ma prawo określić ich wysokość przy zastosowaniu stawki rocznej odpisów amortyzacyjnych w wysokości 2,50%. Natomiast z uwagi na fakt, iż w budynku przy ul. P. nie został wydzielony lokal mieszkalny, faktyczne użytkowanie 126,9 m² powierzchni na cele mieszkalne, w powyżej wymienionym budynku nie stanowi, iż podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu, winna być stawka amortyzacyjna w wysokości 1,50%.

W dniu 29 czerwca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Nr ITPB3/423-262/12/AW, w którym stwierdził, że wydanie interpretacji indywidualnej w żądanym przez Spółkę zakresie wykraczałoby poza zakres przedmiotowy interpretacji indywidualnych. Aby bowiem odpowiedzieć na postawione przez Spółkę pytanie należałoby uprzednio dokonać kwalifikacji wskazanego środka trwałego do odpowiedniej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych. Niniejsze odbywa się na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych KŚT (Dz. U. Nr 242, poz. 1622). Przepisy tego rozporządzenia nie stanowią jednakże przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w przepisie art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej Tym samym, zdaniem organu, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, określonych w art. 14b § 1 tej ustawy.

W dniu 9 lipca 2012 r. Wnioskodawca wniósł zażalenie na przedmiotowe postanowienie, a następnie w dniu 24 lipca 2012 r. załącznik do zażalenia wraz z pismem Urzędu Statystycznego z dnia 16 lipca 2012 r., gdzie wskazano, że opisany we wniosku budynek, w którym przeważająca część powierzchni użytkowej przeznaczona jest na cele handlowo-usługowe, zgodnie z zasadami metodycznymi Klasyfikacji Środków Trwałych mieści się w grupowaniu: KŚT grupa 1 rodzaj 103 "Budynki handlowo-usługowe". W odpowiedzi na powyższe zażalenie tutejszy organ wydał w dniu 1 sierpnia 2012 r. postanowienie nr ITPB3/423Z-6/12/AW utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie (doręczone w dniu 6 sierpnia 2012 r.). W skardze z dnia 30 sierpnia 2012 r. (data wpływu 3 września 2012 r.) na ww. postanowienie wniesiono o jego uchylenie.

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Bk 292/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił zaskarżone postanowienie. Wyrok ten został zaskarżony przez organ (skarga kasacyjna z dnia 14 grudnia 2012 r.).

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 207/13, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną organu i wskazał, że: Jak wynika z rozważań zawartych w ostatecznym postanowieniu Ministra Finansów udzielenia interpretacji uniemożliwiało jedynie niezawarcie w opisie stanu faktycznego klasyfikacji statystycznej środka trwałego. Pytanie skarżącej spółki przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji nie było natomiast wariantowe. Stan faktyczny też był konkretny, tyle że niepełny jednak w zakresie wymagającym wyłącznie doprecyzowania - dookreślenia przez stronę, wymagającego od Ministra Finansów wystosowania wezwania w trybie art. 169 § 4 w zw. z art. 14h o.p., a także dodał: Jest przy tym oczywiste, iż doprecyzowania dokonać można było również na etapie postępowania zażaleniowego, a to z uwagi na zasadę dwuinstancyjności postępowania podatkowego, którą to zasadę należy odnieść również do postanowienia zażaleniowego i to pomimo braku w art. 14h o.p. odesłania do art. 127 o.p. Wszelako zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przewiduje art. 165a § 2 o.p., a przepisy o.p. nie ograniczają zakresu takiego zażalenia w sprawach dotyczących interpretacji podatkowych wyłącznie do zbadania prawidłowości postanowienia wydanego w pierwszej instancji. Stąd wniosek, że organ rozpoznając zażalenie na takie postanowienie dokonuje ponownej oceny przy uwzględnieniu stanu sprawy na dzień wydawania postanowienia w drugiej instancji.

Postanowieniem z dnia 8 października 2014 r. znak ITPB3/423Z-6/12-2/14-S/k.k. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uchylił w całości ww. postanowienie z dnia 29 czerwca 2012 r. znak ITPB3/423-262/12/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 7 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bk 292/12 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II FSK 207/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.