ITPB3/423-258/14/PS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatków z tytułu przeprowadzonych dodatkowych jednorazowych badań krwi dla pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.) uzupełnionym na formularzu ORD - IN z dnia 14 lipca 2014 r. (data wpływu 17 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu przeprowadzonych dla swoich pracowników dodatkowych jednorazowych badań krwi - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu przeprowadzonych dla swoich pracowników dodatkowych jednorazowych badań krwi.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza przeprowadzić dla swoich pracowników dodatkowe jednorazowe badania analityczne krwi, które nie będą obowiązkowe. Badania te pozwolą na ogólną ocenę funkcjonowania organizmu oraz mogą przyczynić się do ustalenia powodów ogólnego osłabienia organizmu, nerwowości czy braku koncentracji. Badania te nie wynikają z zapisów w umowie o pracę, nie są również uregulowane w Regulaminie Pracy ani nie wynikają z przepisów BHP czy też Kodeksu Pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przeprowadzenia takich badań oraz sfinansowania ich w pełnej wysokości przez pracodawcę, Wnioskodawca może uznać poniesione koszty jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tego typu badania, które nie będą obowiązkowe i nie poddadzą się im wszyscy pracownicy nie będą mogły zostać uznane za koszt podatkowy zgodnie z przepisami art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zaoferowanie badań, za które pracownicy w innej instytucji musieliby zapłacić z własnej kieszeni, bądź nie zdecydowaliby się na nie w innych okolicznościach, nie można powiązać bezpośrednio z przychodami Spółki. Według stanowiska Spółki nie można uznać, że przeprowadzone badania wpłyną na zwiększenie wydajności pracy, a co za tym idzie, wpłyną na osiągane przychody Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła,

* nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy,

* został właściwie udokumentowany.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważało się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw.

Powyższe oznaczało, że jeżeli brak było wyraźnego ustawowego obowiązku ponoszenia przez pracodawcę kosztów świadczeń medycznych na rzecz swoich pracowników, nie można było tych wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. przepis art. 16 ust. 1 pkt 65 ww. ustawy, został uchylony. Zmiana ta spowodowała, że obecnie wydatki na świadczenia medyczne pracowników podlegają ocenie w aspekcie generalnych postanowień cyt. art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, tj. celowości, zasadności oraz potencjalnej możliwości przyczynienia się przedmiotowych wydatków do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca zamierza przeprowadzić dla swoich pracowników dodatkowe jednorazowe badania analityczne krwi, które nie będą obowiązkowe. Badania te nie wynikają z zapisów w umowie o pracę, nie są również uregulowane w Regulaminie Pracy ani nie wynikają z przepisów BHP czy też Kodeksu Pracy.

Co istotne w opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że badania te pozwolą na ogólną ocenę funkcjonowania organizmu oraz mogą przyczynić się do ustalenia powodów ogólnego osłabienia organizmu, nerwowości czy braku koncentracji.

W związku z powyższym zdaniem organu, wydatki poniesione na zakup jednorazowych badań analitycznych krwi na rzecz pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem wyniki tych badań mogą przyczynić się do poprawy stanu zdrowia pracowników, co przełożyłoby się na efektywność wykonywanej pracy. Wydatki te, w ocenie organu, związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, maja związek z osiąganymi przychodami - mogą przyczynić się do zwiększenia źródła przychodów.

W konsekwencji stanowisko Spółki uznać należy za nieprawidłowe.

Zaznaczyć należy, że prawidłowe zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem przez podatnika jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym ich udokumentowaniem. To na podatniku bowiem ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy, ponieważ to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia obciążenia podatkowego.

Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia opisanych we wniosku wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.