ITPB3/423-238/14/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek płaconych w związku z zawartymi umowami - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek płaconych w związku z zawartymi umowami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce).

Celem zapewnienia optymalnego korzystania ze środków finansowych (tekst jedn.: z jednej strony-maksymalizacja przychodów odsetkowych, z drugiej - minimalizacja obciążeń z tytułu obsługi zadłużenia) i tym samym umocnienia konkurencyjności Grupy, Spółka zamierza zawrzeć dwie umowy o współpracy w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi i płynnością finansową:

* umowę cash poolingu, dalej: "Umowa Cash Poolingu",

* umowę zarządzania środkami pieniężnymi, dalej: "Umowa Zarządzania Środkami Pieniężnymi",

* zwane dalej łącznie: "Umowami".

Umowa Cash Poolingu jest trójstronną umową o świadczenie usług zautomatyzowanego "zero-balancing" cash poolingu zawartą pomiędzy Spółką (dalej: "Uczestnik"), spółką powiązaną z siedzibą w Niemczech (dalej: "Pool leader") i wybranym bankiem.

Uczestnik będzie posiadać rachunek bieżący w PLN i EUR, a Pool leader rachunek w PLN i EUR, odpowiednio. W ramach cash poolingu rzeczywistego polegającego na automatycznym zerowaniu kont, bank będzie zobowiązany realizować przepływy pieniężne wyłącznie pomiędzy Uczestnikiem a Pool leaderem, w wyniku których saldo rachunku bieżącego Uczestnika będzie codziennie "zerowane". Środki wynikające z dodatniego salda na rachunku bieżącym Uczestnika będą automatycznie przenoszone na rachunek Pool leadera. W przypadku, gdy saldo na rachunku bieżącym Uczestnika będzie ujemne, rachunek bieżący Uczestnika będzie zasilany z rachunku Pool leadera. W rezultacie stan rachunku bieżącego Uczestnika będzie "zerowy" na koniec każdego dnia roboczego, przy czym saldo nie będzie odwracane następnego dnia.

Umowa Zarządzania Środkami Pieniężnymi jest dwustronną umową podmiotów powiązanych zawartą pomiędzy Pool leaderem a Uczestnikiem, na podstawie której dokonywane są przepływy finansowe pomiędzy tymi podmiotami. Zgodnie z tą umową, Pool leader będzie prowadził subkonto Uczestnika (w PLN i EUR), na którym będą rejestrowane codziennie przepływy pieniężne dokonywane przez bank w ramach zerowania stanu rachunku bieżącego Uczestnika.

Subkonto Uczestnika będzie oprocentowane. Na podstawie Umowy Zarządzania Środkami Pieniężnymi Uczestnikowi będą przysługiwały odsetki z tytułu środków przekazanych na rachunek Pool leadera. Z drugiej strony, Uczestnik będzie zobowiązany do zapłaty odsetek od środków pozyskanych od Pool leadera w celu pokrycia salda ujemnego na rachunku bieżącym Uczestnika. Odsetki będą naliczane każdego dnia i będą dopisywane każdego miesiąca do salda Uczestnika wykazanego na subkoncie prowadzonym przez Pool leadera.

Obowiązki Pool leadera będą obejmowały m.in. zarządzanie płynnością finansową Uczestnika, monitorowanie i analizę stanu zobowiązań/należności Uczestnika, a następnie naliczanie odsetek każdego dnia i księgowanie odsetek każdego miesiąca na subkoncie Uczestnika prowadzonym przez Pool leadera.

W konsekwencji, rola Pool leadera będzie podobna do roli banku i będzie sprowadzać się do gospodarowania nadwyżkami w przypadku, gdy nadwyżki pieniężne będą przeniesione z rachunku bieżącego Uczestnika na rachunek Pool leadera oraz do zasilania konta w przypadku salda ujemnego. Przy czym, w przypadku salda ujemnego, Uczestnik w pierwszej kolejności będzie korzystał ze środków zgromadzonych na rachunku Pool leadera do wysokości salda dodatniego na subkoncie przypisanym do Uczestnika. W przypadku, gdy środki te nie będą wystarczające, Uczestnik będzie korzystał ze środków Pool leadera zgromadzonych na rachunku Pool leadera i pochodzących z różnych źródeł, np.:

* z nadwyżki odsetek wpłaconych przez Uczestnika od środków przekazanych w celu pokrycia salda ujemnego nad odsetkami wypłaconymi z rachunku Pool leadera z tytułu przekazania nadwyżki środków na ten rachunek,

* ze zwrotów z inwestowania ww. nadwyżek (np. odsetek wynikających z lokowania ich na rachunkach terminowych),

* ze środków tytułem zadłużenia w banku - w tym celu Pool leader będzie mógł zadłużyć się w banku;

* ze środków własnych Pool leadera.

Podmiotem odpowiedzialnym za rozliczenie odsetek każdego miesiąca Uczestnikowi z tytułu salda dodatniego na subkoncie będzie Pool leader, który będzie ponosił ryzyko z tego tytułu. Pool leader będzie działał we własnym imieniu i na własny rachunek, nie otrzymując od Uczestnika żadnych instrukcji co do sposobu dysponowania środkami przekazanymi na rachunek Pool leadera. Umowa Zarządzania Środkami Pieniężnymi nie będzie przewidywać dodatkowego wynagrodzenia dla Pool leadera w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami w ramach umowy, poza saldem z tytułu odsetek dłużnych i należnych oraz przychodów z lokowania wolnych środków.

Spółka pełniąca funkcję Pool leadera nie jest akcjonariuszem Spółki ani też nie posiada wspólnego ze Spółką udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż po 25% udziałów (akcji) w kapitale Pool leadera i Spółki.

W kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego postawiono następujące pytania.

1. Czy w świetle Umów opisanych w zdarzeniu przyszłym nabycie przez Spółkę usług zarządzania płynnością finansową (cash pooling) będzie stanowiło import usług w rozumieniu ustawy o VAT.

2. Czy w świetle Umów opisanych w zdarzeniu przyszłym Spółka będzie zobowiązana do ujęcia podatku należnego VAT z tytułu importu usług zarządzania płynnością finansową (cash pooling) przy obliczaniu proporcji znajdującej zastosowanie do ustalenia zakresu odliczalności VAT naliczonego Spółki w rozumieniu art. 90 ustawy o VAT.

3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przekazanie przez Spółkę w ramach usługi zarządzania płynnością finansową środków z jej rachunku bieżącego na rachunek - Pool leadera oraz otrzymanie środków z rachunku Pool leadera na rachunek bieżący będzie podlegało opodatkowaniu p.c.c.

4. Czy w świetle Umów opisanych w zdarzeniu przyszłym odsetki płacone przez Spółkę na rzecz Pool leadera będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie uznania ich za koszty uzyskania przychodów Spółki.

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania czwartego w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

W ocenie Spółki, w świetle Umów opisanych w zdarzeniu przyszłym odsetki płacone przez Spółkę na rzecz Pool leadera nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie uznania ich za koszty uzyskania przychodów Spółki.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

* odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni,

* odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz) posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

W myśl z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez pożyczkę, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy. Dodatkowo, przez pożyczkę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy oraz lokatę.

Zdaniem Spółki, powyższe przepisy nie mogą mieć zastosowania w rozważanej sytuacji z uwagi na fakt, że w opisanym zdarzeniu przyszłym, odsetki, które będą potencjalnie wpłacane przez Spółkę Pool leaderowi od środków pozyskanych w celu pokrycia salda ujemnego nie będą stanowić odsetek od pożyczek w rozumieniu przepisów omawianej ustawy.

Przede wszystkim, usługa zarządzania płynnością finansową (cash poolingu) nie może zostać uznana za umowę pożyczki w świetle przepisów ww. ustawy gdyż nie zawiera elementów przedmiotowo istotnych dla tego rodzaju umów. W transakcjach dokonywanych w ramach tej usługi brak jest bowiem zobowiązania określonych stron do przeniesienia określonej ilości środków finansowych na określony w umowie podmiot, tytułem prawnym i celem transferów w ramach tej usługi nie jest transakcja pożyczki. Podmiot uczestnicząc w systemie cash poolingu nie jest zobowiązany na podstawie Umów do przeniesienia z góry określonej wartości środków finansowych, lecz udostępnia i otrzymuje środki w zależności od swojej dziennej sytuacji finansowej. Wartości środków finansowych, jakie podmiot otrzymuje lub wpłaca na rachunek Pool leadera nie są znane na podstawie Umów opisanych w zdarzeniu przyszłym.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, transfery środków pieniężnych dokonywane pomiędzy rachunkiem bieżącym Uczestnika cash poolingu a rachunkiem Pool leadera będą dokonywane automatycznie przez bank. W konsekwencji, Spółka jako Uczestnik nie będzie składać dyspozycji wykonania transferów. Zatem, nie można uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym występuje stosunek zobowiązaniowy, określony w art. 16 ust. 7b wskazanej ustawy.

Powyższe podejście potwierdzają interpretacje indywidualne Ministra Finansów. Przykładowo, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 listopada 2012 r. (znak: IPPB5/423-688/I2-4/JC), w której stwierdzono, iż: "W szczególności, należy podkreślić, że w wyniku realizacji umowy nie będzie dochodziło do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak będzie zobowiązania do przeniesienia określonej ilości środków finansowych na określony w umowie podmiot. <...> W związku z powyższym, należy uznać, że odsetki od otrzymanych środków finansowych, które byłyby - wypłacane przez Wnioskodawcę (potrącane z salda) w ramach systemu cash poolingu, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy, w zakresie uznania ich za koszty uzyskania przychodów." Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji, które zostały dotychczas wydane, m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 maja 2012 r. (znak: IPTPB3/423-54/12-3/MF), z dnia 26 lipca 2012 r. (znak: IPTPB3/423-180/12-2/MF) oraz z dnia 9 stycznia 2013 r. (znak: IPTPB3/423-362/12-3/MF); w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 stycznia 2012 r. (znak: IPPB5/423-1225/11-2/JC) oraz z dnia 18 kwietnia 2012 r. (znak: IPPB5/423-128/12-2/JC), czy w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 lutego 2012 r. (znak: IBPBI/2/423-1427/11/BG).

Ponadto, Spółka pragnie wskazać, że powyższą linią orzeczniczą organów podatkowych, zgodnie z którą do rozliczeń dokonywanych w ramach umowy cash poolingu nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, gdyż podstawą transferów dokonywanych w ramach umowy o zarządzanie płynnością finansową nie są pożyczki, o których mowa w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy, potwierdza także orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo Spółka wskazuje na następujące rozstrzygnięcia:

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 lutego 2014 r. o sygn. I SA/Wr 2007/13, I SA/Wr 2008/13;

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lutego 2014 r. o sygn. III SA/Wa 2562/13;

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 marca 2014 r. o sygn. I SA/Bd 208/14.

Ponadto, Spółka wskazuje, że nawet gdyby uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie dochodziło do udzielania pożyczek Spółce przez Pool leadera (z czym Spółka się nie zgadza) omawiane przepisy nie mogłyby mieć zastosowania w rozważanej sytuacji z uwagi na fakt, że stosują się one jedynie do odsetek wypłacanych od pożyczek udzielonych przez podmioty wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak Spółka wskazała w opisanym zdarzeniu przyszłym, Pool leader nie jest akcjonariuszem Spółki. W konsekwencji, nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka omawianego przepisu odnośnie statusu pożyczkodawcy. Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisów o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ograniczenie w zaliczaniu odsetek do kosztów dotyczy wyłącznie pożyczek udzielonych przez udziałowców (akcjonariuszy), a zatem podmiotów bezpośrednio powiązanych z podatnikiem.

Spółka wskazuje, że wprawdzie omawiana ustawa nie definiuje wprost pojęć "udziałowiec", "akcjonariusz" jednak z uwagi na jego fundamentalne znaczenie dla obrotu prawnego zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa wykształciło się jednoznaczne rozumienie tych terminów. W konsekwencji, nie powinno ulegać wątpliwości, że przy ustalaniu znaczenia tych pojęć należy oprzeć się na aktach prawnych regulujących ustrój spółek kapitałowych, a w szczególności na Kodeksie spółek handlowych. W tym zakresie, Spółka wskazuje, że komentatorzy Kodeksu spółek handlowych zgodni są, że akcjonariusze są uczestnikami spółki, a "status taki osiągają po złożeniu oświadczeń woli o objęciu akcji" (por. A Kidyba Kodeks spółek handlowych, Komentarz, Tom II). Bezsporny jest także pogląd, że status udziałowca nierozerwalnie związany jest z faktycznym posiadaniem udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Faktyczne posiadanie akcji jest z kolei ściśle powiązane z wykonywaniem praw z posiadanych akcji, tj. w szczególności prawa głosu na zgromadzeniu wspólników i prawa do dywidendy. Trafność takiego stanowiska potwierdza również orzecznictwo Sądu Najwyższego (por. uchwała SN z dnia 13 stycznia 2006 r. sygn. III CZP 122/05).

Wykluczone jest natomiast przyznanie statusu udziałowca, czy akcjonariusza danej spółki podmiotowi, który jest powiązany jedynie pośrednio ze spółką, a zatem który tylko kontroluje faktycznego posiadacza akcji danej spółki. Pogląd taki podzielają również organy podatkowe wydanych interpretacjach, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 2 października 2008 r. (znak: IP-PB3-423-1131/08-2/AG), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji z dnia 18 lipca 2008 r. (znak: ILPB3/423-244/08-3/HS), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 5 listopada 2008 r. (znak: ITPB3/423-429/08/MK), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 8 grudnia 2009 r. (znak: IBPB 1/2/423-1082/09/PC).

Dodatkowym argumentem przemawiającym za zastosowaniem opisanej przez Spółkę wykładni art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ww. ustawy jest fakt, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych posługuje się nie tylko pojęciem "udziałowiec (akcjonariusz)", ale również pojęciem "podmiot powiązany", które ma niewątpliwie znacznie szerszy zakres znaczeniowy. Zatem, ustawodawca wyraźnie rozgraniczył w ten sposób wielostopniowe związki kapitałowe pomiędzy spółkami od przypadków posiadania akcji konkretnego przedsiębiorstwa. Należy zatem zgodzić się, że stanowiskiem, że gdyby intencją ustawodawcy było rozszerzenie zakresu podmiotowego przepisu art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy na podmioty pośrednio kontrolujące kapitał podatnika - pożyczkobiorcy, zamiast pojęcia "udziałowiec" czy "akcjonariusz" wykorzystałby pojęcie "podmiot powiązany" lub zbliżoną konstrukcję. Jednakże wobec braku takiego zabiegu uznać należy, iż norma zawarta w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się wyłącznie do pożyczek pochodzących od podmiotów będących udziałowcami spółki.

Stanowisko Spółki zaprezentowane powyżej znajduje potwierdzenie w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 lipca 2011 r. (znak: IBPBI/2/423-391/11/MS).

Zatem, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 omawianej ustawy, bowiem umowa cash poolingu nie zostanie zawarta z akcjonariuszem Spółki. Nie ma także zastosowania ograniczenie wynikające z cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, bowiem Pool leader i Spółka nie mają wspólnego udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż po 25% udziałów (akcji) w kapitale Pool leadera i Spółki.

Ponadto, Spółka wskazuje, że zgodnie z jednolitym poglądem przyjętym zarówno w doktrynie prawa podatkowego, jak i powszechnie akceptowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych, przepisy art. 16 ww. ustawy, jako wprowadzające wyjątki od rozpoznania kosztów podatkowych powinny być interpretowane ściśle, a zatem zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

W związku z powyższym, należy uznać, że odsetki, które będą płacone od środków otrzymanych w celu pokrycia salda ujemnego wypłacane przez Spółkę w ramach Umowy, nie będą podlegały ograniczeniom wynikającym z przepisów art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 tej ustawy w zakresie uznania ich za koszty uzyskania przychodów Spółki.

Ponadto, Spółka zwraca uwagę na fakt, że pomimo iż orzeczenia i interpretacje wydane w podobnym stanie faktycznym i prawnym jak opisanym w zdarzeniu przyszłym, na które Spółka powołała się w niniejszym wniosku, dotyczą indywidualnych spraw i nie są bezpośrednio wiążące dla organu w niniejszej sprawie, to tezy w nich zawarte powinny być przedmiotem pogłębionej analizy również w niniejszej sprawie. Spółka podkreśla, że zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą sądów administracyjnych pomimo, że orzeczenia sądowe rzeczywiście wiążą organ podatkowy tylko w sprawie, w której zostały wydane, to jednak powołanie ich w innej sprawie powoduje, że argumentacja sądu na temat wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacja podatnika właśnie w sprawie rozpatrywanej" (B. Gruszczyński S. Babiarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, R. Hauser, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. 5, Warszawa 2009 r.). Powyższe wynika z obowiązku "wyczerpującego odniesienia się do wszystkich wysuniętych przez odwołujący się podmiot zarzutów i żądań" (por. wyrok NSA z dnia 30 października 2001 r., sygn. akt III SA 1409 / 00) będącego konsekwencją jednej z zasad prawa podatkowego wyrażonej w w art. 121 Ordynacji podatkowej, tj. z zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Umowa "cash poolingu" jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu wskazywany jest podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) - dalej: Ustawa - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b ustawy przez pożyczkę - o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7 - rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

Przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy regulują podatkowe skutki tzw. "niedostatecznej kapitalizacji" i mają zastosowanie do pożyczek udzielanych pomiędzy spółkami powiązanymi ze sobą w sposób, o którym mowa w tym przepisie.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważyć należy, że kwestia spełniania warunków dla uznania wskazanej umowy za pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b Ustawy, pozostaje bez znaczenia dla oceny dotyczącej stosowania przepisów dotyczących tzw. cienkiej kapitalizacji w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z treścią zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę umowy opisane we wniosku zawierane będą przez Spółkę odpowiednio z Pool leaderem i bankiem oraz Pool leaderem, przy czym transfery środków pieniężnych będą odbywały się wyłącznie pomiędzy Spółką a Pool leaderem, który nie spełnia warunków dla uznania go za podmiot, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 Ustawy. W konsekwencji z uwagi na fakt, że z treści wniosku nie wynika, ażeby opisane umowy stanowiły część kompleksowego systemu cash poolingu, obejmującego również inne podmioty z Grupy, które potencjalnie mogłyby spełniać warunki określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 Ustawy, stanowisko Spółki w zakresie stosowania przepisów dotyczących niedostatecznej kapitalizacji do odsetek wypłacanych na rzecz Pool leadera jako jedynego podmiotu - poza Spółką i bankiem - wchodzącego w skład systemu zarządzania płynnością finansową Grupy należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz orzeczeń sądowych należy wskazać, że zostały one wydane w odrębnych, indywidualnych sprawach, tym samym nie mogły one wpływać na sposób rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Końcowo należy stwierdzić, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego uwzględniającego treść dokumentów oraz rzeczywistą realizację danych operacji gospodarczych. Tutejszy organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego jest natomiast związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, nie może go zatem podważać, czy też kwestionować, gdyż byłoby to sprzeczne z istotą przedmiotowej instytucji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.