ITPB3/423-236/11/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 17 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy obliczenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, określonego regulacją art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 17 maja 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy obliczenia wartości przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, określonego regulacją art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 20 września 2004 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa dotycząca wyrobów wytworzonych na terenie SSE i usług wykonanych na jej terenie określonych m.in. następującymi pozycjami PKWiU: szkło płaskie (PKWiU 26.11), szkło gospodarcze (PKWiU 26.13), transport drogowy towarów (PKWiU 60.24).

Jednym z warunków wydania Zezwolenia było poniesienie przez Spółkę wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w wysokości przewyższającej kwotę 10 mln PLN do dnia 30 czerwca 2006 r.

Spółka Jawna w dniu 21 marca 2002 r. otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE dotyczącej działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE, określonych m.in. następującymi pozycjami PKWiU: szkło płaskie (PKWiU 26.11), szkło gospodarcze (PKWiU 26.13), włókno szklane (PKWiU 26.14).

Jednym z warunków wydania Zezwolenia dla Spółki Jawnej było poniesienie wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE, w wysokości przewyższającej kwotę 100 tys. EUR do dnia 30 czerwca 2003 r.

Oba zezwolenia obowiązują do dnia 14 listopada 2017 r.

Dnia 31 maja 2007 r. nastąpiło przekształcenie Spółki Jawnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Dnia 31 października 2008 r. nastąpiło połączenie metodą inkorporacji Wnioskodawcy i Spółki z o.o., w wyniku czego Spółka z o.o. zakończyła swój byt prawny, a Wnioskodawca wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki przejętej Spółki z o.o., w tym również prawa do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE, co zostało potwierdzone decyzją Ministra Gospodarki z dnia 24 listopada 2009 r. w sprawie zmiany zezwolenia z dnia 21 marca 2002 r.

Należy dodać, że w obu zezwoleniach nie zostały podane ograniczenia w postaci górnych limitów nakładów inwestycyjnych, a dolne limity zostały zrealizowane w wyznaczonych terminach.

Wnioskodawca minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w swoim Zezwoleniu przekroczył w lutym 2006 r., natomiast Spółka Jawna/Spółka z o.o. przekroczyła minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w jej zezwoleniu w lipcu 2002 r.

Wnioskodawca nadal ponosi wydatki inwestycyjne zarówno w swojej lokalizacji, jak i jako sukcesor nieistniejącej już Spółki z o.o. w jej lokalizacji. Nakłady inwestycyjne są kontynuacją założeń gospodarczych określonych w Zezwoleniu Wnioskodawcy oraz Zezwoleniu Spółki Jawnej/Spółki z o.o. Od daty udzielenia Zezwoleń Wnioskodawca poniósł na terenie SSE łączne nakłady inwestycyjne w wysokości 80,3 mln PLN (stan na dzień 31 grudnia 2010 r.). Tym samym poniesione wydatki inwestycyjne przekroczyły kwoty minimalnych wydatków inwestycyjnych określone w Zezwoleniach. Wnioskodawca planuje ponadto zwiększyć wysokość ponoszonych nakładów inwestycyjnych w ramach zadeklarowanej i prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy brać pod uwagę wysokość wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniach, czy też wysokość wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych na terenie SSE po dniu uzyskania Zezwoleń.

Zdaniem Wnioskodawcy, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie wydatki inwestycyjne faktycznie poniesione na terenie SSE, także tę część określoną w Zezwoleniach. Wnioskodawca opiera swoje stanowisko na treści Zezwoleń, a także na analizie przepisów prawa, w trybie których wydano Zezwolenia.

Zgodnie z art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego. Warunki ww. zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej osób prawnych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem z podatku zwolnione są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z odrębnymi przepisami. Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

* kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określanej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określoną w § 6,

* tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy działającemu w specjalnej strefie ekonomicznej jest kwota podatku dochodowego obliczonego od dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w strefie określonej na podstawie uzyskanego zezwolenia.

Wnioskodawca podkreśla, iż ponosi wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu przepisów obowiązujących w dniu uzyskania swojego Zezwolenia oraz Zezwolenia Spółki Jawnej/Spółki z o.o. Z § 6 rozporządzenia w sprawie SSE wynika, iż aby wydatek mógł zostać uznany za kwalifikowany oraz aby mógł stanowić podstawę do kalkulacji puli zwolnienia podatkowego, spełnione muszą zostać następujące warunki:

* powinien istnieć związek danego wydatku z inwestycją na terenie specjalnej strefy ekonomicznej,

* wydatek musi zostać poniesiony na cele określone w § 6,

* wydatek musi zostać poniesiony po dniu uzyskania zezwolenia,

* wydatki muszą zostać zaliczone do składników majątku podatnika, minimalna kwota wydatków inwestycyjnych wynosi 100 tys. EUR.

Wnioskodawca zaznacza, iż wydatki ponoszone w ramach wydanych Zezwoleń spełniają wszystkie ww. warunki.

Zakres treści zezwolenia został uregulowany w art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Zezwolenie powinno określać przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

* zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników,

* dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.

Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków dotyczących działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Mimo to, Zezwolenie Wnioskodawcy oraz Zezwolenie Spółki Jawnej/Spółki z o.o. nie zawierają wskazania maksymalnej kwoty wydatków inwestycyjnych możliwych do poniesienia. Ponadto, w odróżnieniu od przepisów obowiązujących dla obu zezwoleń Spółki, obecnie - zgodnie ze znowelizowanym art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym od 4 sierpnia 2008 r. - zezwolenie powinno dodatkowo określać m.in. maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji.

Powyższy warunek nie dotyczy zatem zezwoleń wydanych przed dniem wejścia w życie omawianej zmiany. Wynika to z art. 4 ust. 1 ustawy zmieniającej z 30 maja 2008 r., zgodnie z którym zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zachowują moc. Oznacza to, iż zachowują swoją moc również Zezwolenie Wnioskodawcy oraz Zezwolenie Spółki Jawnej/Spółki z o.o. posiadane przez Wnioskodawcę.

Górna granica kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego Wnioskodawcy jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez maksymalną wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla danego obszaru kwalifikującego się do pomocy, zgodnie z odrębnymi przepisami. Potwierdza to również brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie SSE, z którego wynika, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Maksymalna wielkość regionalnej pomocy inwestycyjnej w odniesieniu do Wnioskodawcy powinna być więc ustalana z uwzględnieniem wysokości wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą oraz odpowiedniego poziomu intensywności pomocy dla obszary lokalizacji inwestycji Wnioskodawcy. Żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, ani rozporządzenia w sprawie SSE, mających zastosowanie do Zezwolenia Wnioskodawcy oraz Zezwolenia Spółki Jawnej/Spółki z o.o., nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE. W szczególności, na gruncie regulacji prawnych mających zastosowanie do Zezwoleń Wnioskodawcy, brak jest podstaw do utożsamiania minimalnej wysokości wydatków inwestycyjnych określonych w Zezwoleniach z podstawą kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w SSE spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w SSE.

Wnioskodawca wskazuje również, iż interpretacje prawa podatkowego wydane przez Izby Skarbowe prezentują podobne stanowisko do stanowiska Spółki.

Mając na względzie powyższą argumentację stwierdzić należy, że uzyskane Zezwolenia określają jedynie minimalną wartość wydatków inwestycyjnych ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą na terenie SSE. W konsekwencji, do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy brać pod uwagę wysokość wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych na terenie SSE po dniu uzyskania Zezwoleń, t.j. także tę część wydatków, które przekraczają wysokość wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.