ITPB3/423-233g/11/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 (data wpływu 18 lipca 2011 r.) - dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do przychodów wartości materiałów odzyskanych w wyniku likwidacji budynków - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do przychodów wartości materiałów odzyskanych w wyniku likwidacji budynków. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 6 lipca 2011 r. Nr ITPB3/423-233/11-2/AW wezwano Spółkę o jego uzupełnienie. Niniejsze zostało dokonane w dniu 18 lipca 2011 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

W celu zwiększenia swoich zdolności produkcyjnych Spółka zakupiła nieruchomość, w której skład wchodzi 9 działek gruntu w wieczystym użytkowaniu oraz mieszczące się na nich budynki i budowle. Nie wszystkie działki są zabudowane. Nieruchomość ta przylega do terenu zakładu, w którym prowadzona jest obecnie działalność Spółki. Na jednej z zakupionych działek planowana jest budowa nowej hali produkcyjnej.

Nowo nabyte budynki i budowle nie zostały jeszcze przyjęte do użytkowania ze względu na potrzebę ich wyremontowania i przystosowania do prowadzonej działalności. W związku z tym w ewidencji księgowej figurują jako nakłady na budowę środków trwałych.

Niektóre z zakupionych obiektów ze względu na zły stan techniczny, położenie lub brak przydatności nie będą wykorzystane przez Spółkę i planowane jest ich zlikwidowanie. Te również zostały zaewidencjonowane jako nakłady.

W miejscu położenia kilku podlegających likwidacji budynków powstanie plac do składowania surowca. W przyszłości plac ten może zostać utwardzony. Likwidacja tych budynków nastąpi w najbliższym czasie, natomiast utwardzenie planowane jest w drugim etapie rozbudowy zakładu i nie jest pewne czy powstanie.

Dwa budynki zostaną rozebrane tylko częściowo. W miejscu położenia dwóch kolejnych nie jest aktualnie planowane postawienie nowych i teren pozostanie wolny.

Natomiast nowa hala, zgodnie z planem rozbudowy zakładu, będzie wybudowana w miejscu obecnie niezabudowanym. W wyniku rozbiórki budynków zostaną pozyskane materiały, np. gruz, elementy metalowe, które mogą być wykorzystane przy budowie hali, utwardzeń lub remoncie.

Cała zakupiona nieruchomość, po wybudowaniu hali produkcyjnej i przygotowaniu pozostałych obiektów oraz terenu do potrzeb produkcyjnych Spółki, będzie służyła uzyskaniu przychodów. Zarówno budynki i budowle, jak i prawa wieczystego użytkowania gruntu zostały zakupione w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka zakłada, że dzięki rozbudowie obecnego zakładu produkcyjnego nastąpi zwiększenie produkcji i sprzedaży wyrobów oraz rentowności i konkurencyjności.

W przedmiotowej sprawie prawo wieczystego użytkowania zostało przyjęte jako trzy odrębne środki trwałe. Pierwszy środek trwały stanowi jedna działka, drugi środek trwały to dwie działki i trzeci składa się z sześciu działek. Odrębnymi środkami trwałymi będą również po oddaniu do użytkowania budynki i budowle.

Podstawą do zlikwidowania niektórych budynków i budowli jest zły stan techniczny, brak przydatności w prowadzonej działalności, bądź położenie w miejscu, gdzie planowany jest plac do składowania surowca. Na placu składowania surowca planowane jest w przyszłości utwardzenie, do tego czasu będzie to plac nieutwardzony. Przy zakupie dużego, zabudowanego terenu Spółka zakładała, że nie wszystkie budynki i budowle będą wykorzystywane w jej działalności. Zakupione obiekty zostały wybudowane przez poprzedniego właściciela na potrzeby jego działalności, innej niż działalność Spółki, w związku z tym, nie wszystkie Spółka może przystosować do własnych potrzeb. Likwidowane obiekty stanowią część zakupionej całości i nie było możliwości dokonania zakupu bez tych obiektów. Zakupiona nieruchomość powiększy już istniejący zakład produkcyjny i zostanie przystosowana do prowadzonej aktualnie działalności w tym zakładzie. Sformułowanie użyte w opisie zdarzenia przyszłego "teren pozostanie wolny" oznacza teren niezabudowany, ale wykorzystywany do działalności.

Plac, który będzie służył jako skład surowca zostanie przyjęty do ewidencji środków trwałych jako utwardzenie po jego wykonaniu i nie będzie przypisany do określonego budynku, będzie stanowił odrębny środek trwały. Do tego czasu plac ten nie będzie stanowił obiektu budowlanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 7. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 7 -odzyskane materiały ze zlikwidowanych budynków i budowli należy zaliczyć do przychodów podatkowych. Jeżeli zostaną zużyte do budowy środka trwałego, to będą stanowiły element jego wartości początkowej. Jeżeli natomiast zostaną zużyte do działalności gospodarczej, ale w innym celu niż budowa czy modernizacja środków trwałych, to będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w momencie zużycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 7 - uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, wartość (art. 12 ust. 1 pkt 1-2 powołanej ustawy). Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można stwierdzić, że - co do zasady - przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

W przedmiotowej sprawie Spółka w toku swojej działalności likwiduje całościowo bądź częściowo nabyte budynki i budowle. W wyniku rozbiórki budynków zostaną pozyskane materiały, np. gruz, elementy metalowe, które mogą być w przyszłości wykorzystane przy budowie hali, utwardzeń lub remoncie.

Zakres postawionego pytania dotyczy kwestii rozpoznania przychodu w wysokości wartości odzyskanych przy likwidacji budynków i przyjętych do magazynu materiałów odzyskanych.

Odnosząc analizowaną sytuację do przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż nie została ona bezpośrednio wymieniona w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym w art. 12 ust. 1 tej ustawy, jako zdarzenie skutkujące albo nieskutkujące powstaniem przychodu dla Wnioskodawcy.

Podkreślić jednakże należy, iż przekazanie gruzu i złomu (elementów metalowych) do magazynu nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez Spółkę dokonującą tej czynności, z otrzymaniem przez nią realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Istotą dokonywanej czynności jest przesunięcie środków będących w posiadaniu Spółki w ramach jej majątku. Złom i gruz pochodzi bowiem z likwidacji budynku, którego właścicielem jest przez cały czas Spółka. Wobec powyższego, nie można stwierdzić, że skutkiem podatkowym analizowanej sytuacji jest uzyskanie przychodu przez Wnioskodawcę.

W szczególności, w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka nie uzyskuje nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy. W myśl tej regulacji, do przychodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, zalicza się w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, hipotezą cytowanego przepisu objęte są wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy (taką definicję zawierają m.in. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06). W analizowanym przypadku, Spółka dokona likwidacji (całkowitej bądź częściowej) nabytych budynków. W wyniku tej czynności uzyska gruz i elementy metalowe, które zostaną przekazane do magazynu. Zdarzenie to nie będzie się wiązało - jak wskazano powyżej - z uzyskaniem przez nią określonego przysporzenia majątkowego.

Podsumowując, opisane w przedmiotowej sprawie zdarzenie gospodarcze w postaci odzyskania materiałów w wyniku likwidacji budynków i przekazania ich do magazynu nie będzie skutkować powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy jako podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

W konsekwencji, stwierdzenie "odzysków", tzn. materiałów odzyskanych przy likwidacji budynków (np. gruzu i złomu) oraz przekazanie ich do magazynu nie skutkuje koniecznością wykazania przychodu podatkowego. Ewentualny przychód powstanie natomiast w sytuacji np. ich sprzedaży bądź złomowania.

Ponadto konieczne jest wyjaśnienie, iż z uwagi na zakres żądania Wnioskodawcy wyrażonego w postawionym pytaniu niniejsza interpretacja ogranicza się do oceny stanowiska Zainteresowanego w kwestii rozpoznania przychodu podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.