ITPB3/423-218/07/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Przedsiębiorstwa przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2007 r. (data wpływu 14 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów remontów klasowych pięcioletnich i dokowo-konserwacyjnych dwu lub trzyletnich statków - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2007 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2008 r. - data wpływu 1 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów remontów klasowych pięcioletnich i dokowo-konserwacyjnych dwu lub trzyletnich statków.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo poniosło koszty z tytułu remontów statków stanowiących środki trwałe oraz użytkowanych na podstawie umów czarteru, które dzielą się na: klasowe wykonywane co pięć lat i dokowo-konserwacyjne dokonywane co dwa lub trzy lata od chwili wykonania remontu klasowego.

Wymienione czynności przeprowadzane są celem zachowania zgodności z wymogami klasyfikatora w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i wymogów armatora, a Jednostka kwalifikuje je jako koszty pośrednio związane z przychodami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych poniesione przez Przedsiębiorstwo koszty remontów klasowych i dokowo-konserwacyjnych powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisu art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki, o których mowa we wniosku zaliczyć należy do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu jakiego dotyczą. W konsekwencji koszty remontów klasowych winny zostać zaliczone w koszty podatkowe w podziale na 5 lat, a koszty remontów dokowo - konserwacyjnych w podziale odpowiednio na 2 lub 3 lata, w zależności od tego kiedy planowany jest kolejny remont.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Jak stanowi przepis art. 15 ust. 4 omawianej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Wydatki poniesione na remonty klasowe oraz dokowo-konserwacyjne statków - z uwzględnieniem zasady wyrażonej w cytowanym przepisie art. 15 ust. 1 - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami.

Tym samym w opisanej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 15 ust. 4d wskazanej ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów, o czym stanowi art. 15 ust. 4e cyt. ustawy.

Powyższa regulacja oznacza, że możliwość uznania danego wydatku za koszt podatkowy uzależnione jest od jego ujęcia w księgach rachunkowych.

Zasady księgowania kosztów określone zostały w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca poniósł koszty z tytułu remontów klasowych i dokowo - konserwacyjnych. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jednak definicji pojęcia "remont". Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym pojęcie "remont" - w kontekście omawianego przypadku - oznacza doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc powyższy termin rozumieć należy jako przywrócenie wartości użytkowej danego urządzenia, wymianę i naprawę zużytych części na nowe, powodujące przywrócenie do stanu pierwotnej wartości użytkowej, odtworzenie stanu pierwotnego.

Reasumując, stwierdzić należy, iż remonty klasowe i dokowo - konserwacyjne statków, które wykonywane są okresowo oraz, jak wskazuje Jednostka, warunkują uzyskanie przez statek w danym okresie zgodności z wymaganiami klasyfikacyjnymi w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i wymogów armatora, odnoszą się bezpośrednio do tego okresu. Innymi słowy wykonanie pięcioletniego, trzyletniego lub dwuletniego remontu umożliwia Przedsiębiorstwu korzystanie ze statku w czasie następnych pięciu, trzech lub dwóch lat, stąd koszty te, wyczerpując znamiona cytowanego przepisu art. 15 ust. 4e, powinny być rozliczone proporcjonalnie w przedziale czasowym, którego dotyczą.

Należy mieć przy tym na uwadze, że stosownie do postanowień art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. W takim wypadku wydatki te nie mogą być zaliczone bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, tylko rozliczane są poprzez odpisy amortyzacyjne.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.