ITPB3/423-208a/14/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 8 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku dokumentowania transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a spółką osobową - jest prawidłowe.

W dniu 8 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku dokumentowania transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a spółką osobową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca jest "podmiotem krajowym", gdyż jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność w różnych obszarach biznesowych, przy czym jeden z nich opiera się na świadczeniu usług wsparcia na rzecz jednego z kontrahentów (dalej: Kontrahent). Z Kontrahentem zawarta jest wieloletnia umowa, która precyzuje warunki współpracy i zasady wynagrodzenia Wnioskodawcy. Prawa i obowiązki z umowy z Kontrahentem nie mogą być przeniesione na inny podmiot. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta mają charakter stały. Celem prawidłowego wykonania umowy z kontrahentem Wnioskodawca zatrudnia pracowników. W wyniku realizacji umowy z Kontrahentem Wnioskodawca osiąga określoną marżę rozumianą jako nadwyżka przychodu ponad koszty (w tym koszty wynagrodzeń), które Wnioskodawca musi ponieść by zrealizować umowę. Zakres obowiązków pracowników Wnioskodawcy, którzy zaangażowani są w świadczenie usług na rzecz Kontrahenta jest odmienny od zakresu obowiązków pozostałych pracowników Wnioskodawcy. Różnice występują również w odniesieniu do zasad premiowania, motywowania i rekrutacji. Zatrudnienie obu grup pracowników w jednej spółce utrudnia skuteczne zarządzenie oraz pomiar efektywności ich pracy. Powoduje to również problemy i nieporozumienia w procesie rekrutowania nowych pracowników.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca planuje wyodrębnienie działalności wykonywanej w celu realizacji umowy z Kontrahentem do innego podmiotu, w ramach którego byłaby zatrudniona jednorodna grupa pracowników. Pozwoliłoby to wyeliminować trudności, o których mowa w poprzednim akapicie.

W tym celu Wnioskodawca zamierza założyć spółkę komandytową, do której "przejdą" pracownicy zaangażowani w świadczenie usług na rzecz Kontrahenta (dalej: SPK). Komandytariuszem w SPK będzie Wnioskodawca a komplementariuszem nowo założona spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która będzie podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: SPZOO). SPZOO wniesie do SPK wyłącznie niewielki wkład pieniężny. Wnioskodawca wniesie natomiast do SPK znacznie wyższej wartości wkłady, które umożliwią funkcjonowanie SPK. Z ekonomicznego punktu widzenia wkład SPZOO do SPK będzie więc pomijany w porównaniu do wkładu Wnioskodawcy. W związku z powyższym udział Wnioskodawcy w zysku SPK wyniesie 99% podczas gdy SPZOO będzie przysługiwało tylko 1% zysku w SPK. SPZOO będzie podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Udział w zysku SPK będzie proporcjonalny do wniesionego wkładu. Podział praw do zysku związanego z uczestnictwem wspólników w SPK nie będzie więc odbiegał od warunków, jakie ustaliłyby w analogicznej sytuacji podmioty niepowiązane.

Na mocy umowy zawartej między Wnioskodawcą a SPK (dalej: Umowa podwykonawcza), SPK stanie się podwykonawcą Wnioskodawcy w odniesieniu do umowy z Kontrahentem (umowa między Wnioskodawcą a Kontrahentem nie zostanie scedowana na SPK).

SPK jako podwykonawca będzie więc świadczyć usługi na rzecz Wnioskodawcy a Wnioskodawca jako strona umowy z Kontrahentem będzie świadczyć usługi na rzecz Kontrahenta. Przy realizacji umowy z Kontrahentem Wnioskodawca będzie wykorzystywał pewne wartości niematerialne i prawne, które nie zostaną przeniesione do SPK.

Poza pełnieniem roli podwykonawcy Wnioskodawcy SPK nie będzie podejmowała innej działalności gospodarczej. Wskazana wcześniej Umowa podwykonawcza będzie jedynym źródłem przychodu dla SPK. Poza kosztami związanymi z realizacją Umowy podwykonawczej SPK będzie ponosiła wyłącznie koszty związane z bieżącym funkcjonowaniem (wynajem siedziby, usługi księgowe). W ramach powyższego modelu Wnioskodawca oraz SPK "podzielą" się marżą, którą do tej pory przy realizacji umowy z Kontrahentem osiągał wyłącznie Wnioskodawca. Restrukturyzacja nie będzie się więc wiązała ze zwiększeniem kosztów po stronie Kontrahenta.

Wysokość wynagrodzenia otrzymywanego przez SPK od Wnioskodawcy będzie uwzględniała wkład SPK w realizację świadczeń dla Kontrahenta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca, będąc "podmiotem krajowym" w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, ma obowiązek - zgodnie z art. 9a ust. 1 tej ustawy-sporządzić dokumentację podatkową transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a SPK, w której Wnioskodawca jest komandytariuszem.

2. W jakim zakresie właściwy organ podatkowy, na podstawie art. 11 ust. 4 w zw. z art. 11 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma kompetencję do określenia dochodu Wnioskodawcy w ramach zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku.

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego numerem 1. Pytanie oznaczone numerem 2 stanowi przedmiot odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 - w ramach opisanego zdarzenia przyszłego (w odniesieniu do Umowy podwykonawczej ze SPK) nie wystąpi obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, o którym mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pogląd ten znajduje potwierdzenie w szeregu orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych. Przykładowo:

* W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt I SA/Po 526/10: "W odniesieniu do pytania sformułowanego pod punktem 2 interpretacja słusznie stwierdza, iż w świetle przepisu art. 9a ustawy transakcje zawierane przez spółkę (wnioskodawca) ze spółką osobową nie będą podlegały obowiązkowi dokumentacyjnemu. Spółka osobowa nie jest bowiem podmiotem powiązanym w rozumieniu przepisu art. 11 ustawy".

* W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 13 stycznia 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-1619/13/CzP: "W świetle powyższego, to osoba fizyczna, jako podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jest "podmiotem krajowym", o których mowa w cyt. art. 11 u.p.d.o.p., a nie spółka jawna. Natomiast w przedstawionym zdarzeniu przyszłym transakcje gospodarcze zawierane będą pomiędzy spółką jawną, jako podmiotem gospodarczym odrębnym od wspólników oraz Wnioskodawcą. Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy stwierdzić zatem należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Spółka oraz Spółka Y, jako odrębne od wspólników podmioty praw i obowiązków, nie są podmiotami powiązanymi w świetle u.p.d.o.p. W konsekwencji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi obowiązek sporządzania przez Spółkę szczególnej dokumentacji podatkowej dla transakcji zawieranych ze Spółką Y. Zgodnie bowiem z art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej (...). Zatem obowiązek sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej występuje wyłącznie w przypadku, gdy transakcje gospodarcze zawierane są pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu cyt. art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p., co w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie będzie mieć miejsca".

* W interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 16 czerwca 2011 r. sygn. ILPB3/423-96/11-4/EK oraz w dniu 27 listopada 2012 r., sygn. ILPB4/423-276/12-4/MC: "(...) w związku z powyższym, jeżeli Spółka (będąca wspólnikiem "SK" oraz "innej SK") zawiera/będzie zawierać transakcje z mającymi siedziby na terytorium Polski spółkami osobowymi prawa handlowego ("SK" oraz "inną SK"), to transakcje te nie podlegają/nie będą podlegać obowiązkowi dokumentacyjnemu, chyba że zapłata należności wynikających z takiej transakcji dokonywana jest/będzie bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową".

* W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 4 lutego 2012 r. sygn. IBPBI/2/423-105/12/AP: "Zatem obowiązek sporządzania szczególnej dokumentacji podatkowej występuje wyłącznie w przypadku, gdy transakcje gospodarcze zawierane są pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu cyt. art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p., co w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie ma miejsca w odniesieniu do transakcji zawieranych przez Spółkę ze spółką jawną".

* W interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 19 grudnia 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1157/11/AP: "W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawca zawierać będzie transakcję z mającą siedzibę na terytorium Polski spółką osobową prawa handlowego, to transakcje te nie będą podlegały obowiązkowi dokumentacyjnemu, chyba że zapłata należności wynikających z takiej transakcji dokonywana będzie bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Stosownie do art. 9a ust. 3 powołanej ustawy, obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 EURO.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te organy opodatkowuje się stawką 50%.

Wobec powyższego, wskazać należy, że przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określają obowiązek sporządzania przez podatników dokumentacji w zakresie:

* transakcji zawieranych przez tych podatników z podmiotami powiązanymi z podatnikiem w sposób, o którym jest mowa w art. 11 ust. 1 i 4,

* transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (art. 11 ust. 4a), oraz

* sposobu określania przez osobę zagraniczną posiadającą położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład w zakresie dochodów uzyskanych za pośrednictwem tego zakładu (art. 11 ust. 8a).

W związku z powyższym, jeżeli Spółka (będąca wspólnikiem "SK") zawarła umowę podwykonawczą z mającą siedzibę na terytorium Polski spółką osobową prawa handlowego ("SK"), to transakcja ta nie podlega obowiązkowi dokumentacyjnemu.

Tym samym, transakcje pomiędzy Wnioskodawcą a spółka komandytową nie będą wymagać dokumentacji podatkowej określonej w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co potwierdza stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.