ITPB3/423-201/14/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2014 r. (data wpływu 5 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 12 czerwca 2013 r. pomiędzy A. S.A. (dalej jako "A") a B AB (publ) (dalej jako "B") została zawarta umowa główna (dalej jako "Umowa Główna") dotycząca transakcji sprzedaży przez B na rzecz A akcji w N S (dalej jako "Spółka", "Wnioskodawca"), N T i N F oraz portfela określonych aktywów związanych z działalnością bankową prowadzoną przez B (dalej jako "Transakcja"). Kapitał zakładowy Wnioskodawcy dzieli się na 55.498.700 (pięćdziesiąt pięć milionów czterysta dziewięćdziesiąt osiem tysięcy siedemset) akcji o wartości nominalnej 5 zł (pięć złotych) każda akcja, w tym:

* 33.718.700 (trzydzieści trzy miliony siedemset osiemnaście tysięcy siedemset) akcji zwykłych na okaziciela serii A, B, CI, CO, D, E, G, H, I, J oraz L, będących przedmiotem obrotu na rynku podstawowym prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S. A. (dalej jako "GPW"), podlegających dematerializacji (dalej jako "Akcje Zdematerializowane"); oraz

* 21.780.000 (dwadzieścia jeden milionów siedemset osiemdziesiąt tysięcy) niezdematerializowanych akcji zwykłych imiennych serii K oraz M (dalej jako "Akcje Niezdematerializowane"; łącznic z Akcjami Zdematerializowanymi - "Akcje").

B posiadała 55.061.403 (pięćdziesiąt pięć milionów sześćdziesiąt jeden tysięcy czterysta trzy) Akcje, stanowiące 99.21% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu Wnioskdoawcy, w tym wszystkie Akcje Niezdematerializowane.

Zgodnie z Umową Główną, sprzedaż wszystkich Akcji posiadanych przez B na rzecz A nastąpiła w wyniku ogłoszonego przez A wezwania do sprzedaży 100% Akcji (dalej jako "Wezwanie"). W Umowie Głównej strony uzgodniły, że dniem, w którym dojdzie do zamknięcia Transakcji, będzie ostatni dzień okresu przyjmowania zapisów w związku z Wezwaniem (dalej jako "Dzień Zamknięcia"). Na podstawie Umowy Głównej, po spełnieniu wszystkich przewidzianych w niej warunków zawieszających, B bezwarunkowo i nieodwołanie zobowiązała się do złożenia zapisu na sprzedaż wszystkich posiadanych przez B Akcji w Wezwaniu, w ostatnim dniu okresu przyjmowania zapisów (tzn. w Dniu Zamknięcia).

Wydanie Akcji Wnioskodawcy posiadanych przez B na rzecz A nastąpiło:

* w odniesieniu do Akcji Zdematerializowanych: w drodze transakcji przeprowadzonej na GPW oraz rozliczenia wspomnianej transakcji przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.; a

* w odniesieniu do Akcji Niezdematerializowanych: w drodze transakcji przeprowadzonej poza GPW i rozliczonej przez agenta Wezwania (dom maklerski) działającego w charakterze pośrednika.

Do czasu zakończenia przyjmowania zapisów na sprzedaż Akcji w Wezwaniu A nie nabywało Akcji od podmiotów, które odpowiedzą na Wezwanie. Transakcje, w wyniku których nastąpiło nabycie przez A Akcji Wnioskodawcy nastąpiły w dniu 4 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Głównej, nie później niż po upływie 2 miesięcy po dniu podpisania Umowy Głównej, Wnioskodawca zwołał Walne Zgromadzenie w celu podjęcia uchwał w przedmiocie:

* zmiany Statutu Wnioskodawcy przez jego uzupełnienie o postanowienie o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego w celu realizacji zobowiązania Wnioskodawcy do emisji nowych akcji Spółki na rzecz posiadaczy warrantów Spółki ("Warunkowe Podwyższenie Kapitału Zakładowego"):

* emisji warrantów Wnioskodawcy, jakie zostaną zaoferowane A przy zamknięciu Transakcji.

Przedmiotowe uchwały zostały podjęte przez Walne Zgromadzenie Wnioskodawcy w dniu 8 sierpnia 2013 r.

Uchwała Walnego Zgromadzenia Wnioskodawcy o Warunkowym Podwyższeniu Kapitału Zakładowego przewidywała, że Warunkowe Podwyższenie Kapitału Zakładowego nastąpi w drodze emisji nie więcej niż 20.000.000 (dwudziestu milionów) akcji zwykłych imiennych serii N o wartości nominalnej 5 (pięć) złotych każda, o łącznej wartości nominalnej nie wyższej niż 100.000.000 (sto milionów) złotych (dalej jako "Nowe Akcje Banku"). Ostateczna liczba akcji Wnioskodawcy, do których objęcia będą uprawniały warranty subskrypcyjne, które w Dniu Zamknięcia zostaną wyemitowane dla A, zostanie określona przez A, w zależności od jego uznania, przed Dniem Zamknięcia, w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu adekwatności kapitałowej Wnioskodawcy. Nowe Akcje Banku zostały objęte i opłacone przez A w Dniu Zamknięcia, zaś wydane po Dniu Zamknięcia, tj. po rozliczeniu transakcji nabycia przez A Akcji w ramach Wezwania. Zgodnie z art. 452 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, wraz z wydaniem dokumentów akcji zgodnie z art. 451 § 2 i § 3 k.s.h. nastąpiło nabycie praw z akcji i podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy o sumę równą wartości nominalnej akcji objętych na podstawie uchwały o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego. Zatem A nabyło Nowe Akcje Banku i stało się akcjonariuszem Wnioskodawcy w momencie ich wydania na jego rzecz przez Wnioskodawcę, co nastąpiło w dniu 4 kwietnia 2014 r.

Struktura Transakcji przewiduje udzielenie przez A określonego finansowania na rzecz Wnioskodawcy w formie kredytów lub pożyczek (dalej jako "Finansowanie"). Zgodnie z Umową Główną i innymi dokumentami związanymi z Transakcją, zawarcie pomiędzy A a Wnioskodawcą umów, na podstawie których A udzieliła Finansowania na rzecz Wnioskodawcy, nastąpiło w Dniu Zamknięcia, a więc przed przejściem na A własności Akcji i nabycia przez A praw z Nowych Akcji Banku, do których doszło - jak opisano powyżej - w kilka dni roboczych po Dniu Zamknięcia.

W okresie następującym po zamknięciu Transakcji, A zamierza przeprowadzić połączenie przez przejęcie A z Wnioskodawcą, w którym A będzie spółką przejmującą, a Wnioskodawca spółką przejmowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy po nabyciu Akcji oraz Nowych Akcji Wnioskodawcy przez A, możliwość zaliczenia przez Wnioskodawcę odsetek od Finansowania udzielonego na rzecz Wnioskodawcy przez A do kosztów uzyskania przychodów będzie podlegała ograniczeniom, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, po nabyciu Akcji oraz Nowych Akcji Banku przez A, możliwość zaliczenia przez Spółkę odsetek od Finansowania udzielonego na rzecz Wnioskodawcy przez A do kosztów uzyskania przychodów nie będzie podlegała ograniczeniom, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnoszącego się do zagadnienia tzw. "niedostatecznej kapitalizacji", nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Zgodnie z art. 16 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez pożyczkę, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy, przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W ocenie Wnioskodawcy, literalna wykładnia art. 16 ust. 1 pkt 60 prowadzi do wniosku, że ograniczeniami przewidzianymi w tym przepisie objęte są wyłącznie odsetki od pożyczek udzielonych przez określone w nim, "kwalifikowane" podmioty, tzn.:

* udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki wypłacającej odsetki, albo

* udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) spółki wypłacającej odsetki,

a nie odsetki spłacane do wskazanych powyżej, "kwalifikowanych" podmiotów. Innymi słowy, nawet jeśli dany wierzyciel może zostać uznany za podmiot "kwalifikowany", to sama pożyczka (odsetki od niej) nie będzie traktowana jako objęta restrykcjami wynikającymi z analizowanego przepisu, jeśli nie została udzielona przez podmiot, który w momencie udzielenia pożyczki lub kredytu (tekst jedn.: w momencie podpisania stosownej umowy pożyczki lub kredytu) spełniał kryterium do uznania go za podmiot "kwalifikowany".

Powyższe oznacza więc, iż dla oceny, czy odsetki wypłacane przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji, w momencie wypłaty tych odsetek należy ustalić, czy są one związane z pożyczką udzieloną przez podmiot będący podmiotem "kwalifikowanym" w momencie jej udzielenia (tekst jedn.: podpisania stosownej umowy pożyczki lub kredytu). Jeśli umowa pożyczki nie została zawarta przez podmiot kwalifikowany, to należy uznać, że nie istnieje konieczność dalszej weryfikacji, czy odsetki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów dla wypłacającego je podmiotu (przy założeniu, że spełnione zostały pozostałe warunki zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodów).

Tym samym, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli umowy dotyczące udzielenia Finansowania na rzecz Wnioskodawcy przez A zostały zawarte w momencie, w którym A nie posiadało co najmniej 25% akcji Spółki, to niezależnie od faktu, czy w okresie późniejszym (w ciągu kilku dni od zawarcia umów dotyczących udzielenia Finansowania) A nabędzie więcej niż 25% akcji Spółki (Wnioskodawcy), zasada wynikająca z analizowanego przepisu nie będzie miała zastosowania wobec odsetek od Finansowania i tym samym po nabyciu Akcji oraz Nowych Akcji Wnioskodawcy przez A możliwość zaliczenia przez Wnioskodawcę odsetek od Finansowania udzielonego przez A do kosztów uzyskania przychodów nie będzie podlegała ograniczeniom, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyżej przedstawione stanowisko potwierdzone zostało w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt akt II FSK 1216/11, wskazał, że: Ograniczenie w zaliczaniu odsetek od pożyczek do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków: 1) odsetki są wypłacane przez spółkę z tytułu pożyczek (kredytów) udzielonych jej przez wspólników (udziałowców, akcjonariuszy), będących kwalifikowanymi podmiotami z uwagi na wielkość ich udziałów, 2) wartość zadłużenia spółki w stosunku do jej znaczących udziałowców przekroczy ustawowo określony wskaźnik - trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki pożyczkobiorcy. Kwalifikowanymi pożyczkodawcami (kredytodawcami) są udziałowiec (akcjonariusz) bądź udziałowcy (akcjonariusze) posiadający co najmniej 25% udziałów (akcji) w spółce - pożyczkobiorcy (kredytobiorcy). Nie budzi wątpliwości, że muszą oni posiadać ten status w momencie zawierania umowy pożyczki (kredytu)."

Z argumentacją Wnioskodawcy w pełni koresponduje także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1831/10, w którym czytamy: Odnosząc się do powyższego Sąd zauważa, iż zjawisko cienkiej kapitalizacji ma miejsce wtedy, gdy głównym źródłem finansowania spółki nie jest kapitał zakładowy (akcyjny), lecz zaciągnięta pożyczka (kredyt). Zagadnienia te są uregulowane, min., w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 p.d.o.p.: przepisy te mają na celu ograniczenie możliwości zaliczania nadmiernych odsetek w koszty uzyskania przychodu od udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) pożyczek bądź kredytów. Wyjątków tych, zdaniem Sądu, nie należy interpretować rozszerzająco lecz należy je interpretować w sposób ścisły."

W powyższym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny zwrócił ponadto uwagę, że art. 16 ust. 1 pkt 60 stanowi regulację szczególną oraz nie powinien być objęty wykładnią rozszerzającą. Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, wskazana regulacja powinna być odnoszona zgodnie z literalnym jej brzmieniem, jedynie do statusu pożyczkodawcy na moment udzielania pożyczki. Natomiast w interpretacji wydanej dnia 23 sierpnia 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, nr IBPBI/2/423-593/12/BG, wskazano, że: (...) Z literalnego brzmienia powołanego art. 16 ust. 1 pkt 60 u.p.d.o.p. wynika bowiem, że dla oceny wystąpienia przesłanek zastosowania ograniczeń wynikających z tych przepisów należy brać pod uwagę (w pierwszej z wymienionych przesłanek) status udziałowca / akcjonariusza udzielającego pożyczki, czyli pożyczkodawcy / finansującego, a więc określa się go na dzień zawarcia umowy pożyczki / kredytu. W konsekwencji zmiana statusu wierzyciela (strony umowy) dokonana po dniu zawarcia umowy pożyczki, (...) nie skutkuje ponowną weryfikacją wystąpienia ograniczeń wynikających z niedostatecznej kapitalizacji, w odniesieniu do określenia rodzaju pożyczek nimi objętych.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 czerwca 2013 r., sygn. IPPB3/423-771/09-8/S/13/MS, w której organ aprobuje argumentację sądów, zgodnie z którą: dla wystąpienia konsekwencji podatkowych, jakie wiążą się z omawianym przepisem (brak możliwości zaliczenia w poczet kosztów podatkowych odsetek od pożyczek), niezbędne jest wystąpienie tych dwóch okoliczności faktycznych we właściwym czasie - najpierw zaistnienie po stronie pożyczkodawcy statusu podmiotu kwalifikowanego w dacie udzielenia pożyczki, a następnie odpowiedni poziom zadłużenia spółki wobec takiego pożyczkodawcy.

Prawidłowość prezentowanego stanowiska potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2013 r., nr IPPB3/423-918/12-2/AG oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2010 r., nr IPPB5/423-582/10-2/IŚ. Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów, w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2013 r., nr ILPB3/423-159/13-4/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Koszty pożyczki, tj. naliczone odsetki od pożyczki, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ustalonym zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a lub art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Odsetki od pożyczki mogą więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, jednak pod warunkiem, że nie zachodzą m.in. okoliczności, o których mowa przepisie art. 16 ust. 1 pkt 60 tej ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy wynika, że przepis ograniczający niedostateczną kapitalizację znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), udzielonych spółce przez określonych pożyczkodawców ("pożyczkodawcy kwalifikowani"), jeżeli wartość zadłużenia spółki z jakiegokolwiek tytułu prawnego wobec grona "znaczących udziałowców", osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) spółki - pożyczkobiorcy.

Na podstawie art. 16 ust. 6 cyt. ustawy wskaźnik 25% posiadanych przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce, określa się na podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami (akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom).

Natomiast przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę (art. 16 ust. 7b).

Reasumując zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 60 cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć więc odsetek od pożyczek udzielanych przez "kwalifikowanych pożyczkodawców" jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec ww. "znaczących udziałowców" tej spółki osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek.

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż "kwalifikowani pożyczkodawcy" zostali w ww. artykule zdefiniowani jako:

Regulacje ograniczające niedostateczną kapitalizację znajdują zastosowanie wyłącznie w sytuacji, w której wartość zadłużenia spółki wobec grupy udziałowców (akcjonariuszy), zaliczonych do grona tzw. "znaczących udziałowców" osiągnie łącznie ustawowo określony wskaźnik, stanowiący równowartość trzykrotności wartości kapitału zakładowego (akcyjnego) (3:1), w dniu, w którym następuje wypłata odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez "kwalifikowanych pożyczkodawców". Zaznaczyć należy również, iż krąg podmiotów branych pod uwagę przy określaniu wartości zadłużenia ("znaczących udziałowców") nie pokrywa się z podmiotami zaliczonymi do grona "kwalifikowanych pożyczkodawców".

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż "znaczący udziałowcy" zostali zdefiniowani jako:

Oznacza to, że nie każdy "kwalifikowany pożyczkodawca" jest jednocześnie "znaczącym udziałowcem" spółki - dłużnika. Kwalifikowanymi pożyczkodawcami będą jedynie ci spośród "znaczących udziałowców", którzy posiadają bezpośrednio co najmniej 25% udziałów (akcji) w kapitale spółki - dłużnika. Zauważyć należy jednak, iż przepis art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie nakazuje w tym przypadku kumulacji wartości udziałów (akcji) posiadanych przez "znaczących udziałowców" jak ma to miejsce w przypadku ustalenia kręgu "kwalifikowanych pożyczkodawców". Innymi słowy "znaczącymi udziałowcami" będą jedynie podmioty posiadające indywidualnie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce - dłużniku lub inne podmioty posiadające indywidualnie co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż w dniu 12 czerwca 2013 r. pomiędzy A a B została zawarta Umowa Główna dotycząca transakcji sprzedaży przez B na rzecz A między innymi akcji Wnioskodawcy. B posiadała 55.061.403 (pięćdziesiąt pięć milionów sześćdziesiąt jeden tysięcy czterysta trzy) akcje, stanowiące 99.21% ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu Wnioskodawcy.

Zgodnie z Umową Główną, sprzedaż wszystkich akcji posiadanych przez B na rzecz A nastąpiła w wyniku ogłoszonego przez A wezwania do sprzedaży 100% akcji. W Umowie Głównej strony uzgodniły, że dniem, w którym dojdzie do zamknięcia Transakcji, będzie ostatni dzień okresu przyjmowania zapisów w związku z Wezwaniem (dalej jako "Dzień Zamknięcia"). Na podstawie Umowy Głównej, po spełnieniu wszystkich przewidzianych w niej warunków zawieszających, B bezwarunkowo i nieodwołanie zobowiązała się do złożenia zapisu na sprzedaż wszystkich posiadanych przez B akcji w Wezwaniu, w ostatnim dniu okresu przyjmowania zapisów (tzn. w Dniu Zamknięcia). Do czasu zakończenia przyjmowania zapisów na sprzedaż Akcji w Wezwaniu A nie nabywało Akcji od podmiotów, które odpowiedzą na Wezwanie. Transakcje, w wyniku których nastąpiło nabycie przez A Akcji Wnioskodawcy nastąpiły w dniu 4 kwietnia 2014 r.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Głównej, nie później niż po upływie 2 miesięcy po dniu podpisania Umowy Głównej, Wnioskodawca zwołał Walne Zgromadzenie w celu podjęcia uchwał w przedmiocie:

* zmiany Statutu Wnioskodawcy przez jego uzupełnienie o postanowienie o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego w celu realizacji zobowiązania Wnioskodawcy do emisji nowych akcji na rzecz posiadaczy warrantów Spółki ("Warunkowe Podwyższenie Kapitału Zakładowego"):

* emisji warrantów Spółki, jakie zostaną zaoferowane A przy zamknięciu Transakcji.

Przedmiotowe uchwały zostały podjęte przez Walne Zgromadzenie Spółki w dniu 8 sierpnia 2013 r.

Uchwała Walnego Zgromadzenia Spółki o Warunkowym Podwyższeniu Kapitału Zakładowego przewidywała, że Warunkowe Podwyższenie Kapitału Zakładowego nastąpi w drodze emisji nie więcej niż 20.000.000 (dwudziestu milionów) akcji zwykłych imiennych serii N o wartości nominalnej 5 (pięć) złotych każda, o łącznej wartości nominalnej nie wyższej niż 100.000.000 (sto milionów) złotych (dalej jako "Nowe Akcje Banku"). Ostateczna liczba akcji Wnioskodawcy, do których objęcia będą uprawniały warranty subskrypcyjne, które w Dniu Zamknięcia zostaną wyemitowane dla A, zostanie określona przez A, w zależności od jego uznania, przed Dniem Zamknięcia, w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu adekwatności kapitałowej Spółki.

Jak wskazuje Wnioskodawca Nowe Akcje Banku zostały objęte i opłacone przez A w Dniu Zamknięcia, zaś wydane po Dniu Zamknięcia, tj. po rozliczeniu transakcji nabycia przez A Akcji w ramach Wezwania).

Struktura Transakcji przewidywała udzielenie przez A określonego finansowania na rzecz Wnioskodawcy w formie kredytów lub pożyczek (dalej jako "Finansowanie"). Zgodnie z Umową Główną i innymi dokumentami związanymi z Transakcją, zawarcie pomiędzy A a Wnioskodawcą umów, na podstawie których A udzieliła Finansowania na rzecz Wnioskodawcy, nastąpiło w Dniu Zamknięcia, a więc w dniu objęcia i opłacenia prze A Nowych Akcji Banku.

Problemem w przedmiotowej sprawie jest możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na tle art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zapłaconych odsetek na rzecz A z tytułu udzielonego Finansowania, który stał się udziałowcem Wnioskodawcy.

W związku z powyższym wskazać należy w pierwszej kolejności, iż z literalnego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, iż nie obejmuje on swym zakresem pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez osoby, które nie były jej udziałowcami (akcjonariuszami).

Omawiany przepis wskazuje, że o ustaleniu, czy mamy do czynienia z "kwalifikowanym pożyczkodawcą", czy też nie, decyduje moment udzielenia pożyczki (kredytu). Jak bowiem uprzednio wskazano przepis ograniczający niedostateczną kapitalizację znajduje zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), udzielonych spółce przez określonych pożyczkodawców ("pożyczkodawcy kwalifikowani"), a więc udziałowców (akcjonariuszy) spółki pożyczkobiorcy, posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) tej spółki albo co najmniej dwóch udziałowców (akcjonariuszy), posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) w spółce pożyczkobiorcy.

Jak wskazał Wnioskodawca, zgodnie z art. 452 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030), wraz z wydaniem dokumentów akcji zgodnie z art. 451 § 2 i § 3 następuje nabycie praw z akcji i podwyższenie kapitału zakładowego spółki o sumę równą wartości nominalnej akcji objętych na podstawie uchwały o warunkowym podwyższeniu kapitału zakładowego.

Natomiast art. 451 § 1 tej ustawy stanowi, że osoby uprawnione do objęcia akcji, określone w uchwale walnego zgromadzenia, obejmują akcje w warunkowo podwyższonym kapitale zakładowym w drodze pisemnego oświadczenia na formularzach przygotowanych przez spółkę.

Jak już uprzednio wskazano, Nowe Akcje Banku zostały objęte i opłacone przez A w Dniu Zamknięcia, zaś wydane po Dniu Zamknięcia. Natomiast zawarcie pomiędzy A a Wnioskodawcą umów, na podstawie których A udzieliła Finansowania na rzecz Wnioskodawcy, nastąpiło w Dniu Zamknięcia.

Zatem w przedmiotowej sprawie warunek udzielenia pożyczki przez "kwalifikowanego pożyczkodawcę" nie został spełniony bowiem pożyczkodawca Spółki w momencie udzielenia finansowania nie posiadał jeszcze praw z objętych akcji, a więc nie był powiązany kapitałowo z Wnioskodawcą, co stało się dopiero z dniem wydania tych akcji stosownie do treści 452 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, tj. po Dniu Zamknięcia.

Innymi słowy, skoro w Dniu Zamknięcia nastąpiło zawarcie umów Finansowania, a A stała się akcjonariuszem Wnioskodawcy dopiero po tym dniu, tj. z dniem wydania praw z akcji, zatem bez wątpienia A nie stanowiła w momencie udzielania finansowania "kwalifikowanego pożyczkodawcy".

W związku z powyższym - niezależnie od późniejszych procesów restrukturyzacyjnych, prowadzących do objęcia przez A Nowych Akcji w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy - odsetki od udzielonych pożyczek i kredytów w ramach udzielonego Spółce finansowania przez A nie będą mogły podlegać ograniczeniom przewidzianym w art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki uznać należy więc za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych odmiennych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tutejszego organu, który wydal przedmiotową interpretację indywidualną.

Ponadto orzeczenia sądów nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii bowiem nie kwestionując i w żaden sposób nie podważając znaczenia orzecznictwa sądów administracyjnych jako zawierających istotne wskazówki co do interpretacji przepisów prawa oraz ich zastosowania, należy zauważyć, że istnienie tego orzecznictwa nie odbiera organowi wydającemu interpretację prawa do samodzielnej oceny zdarzeń i wykładni przepisów w sprawach innych niż ta, w której konkretny wyrok zapadł. Organ wydający interpretację ma wręcz obowiązek dokonania samodzielnej oceny przedstawionego we wniosku zagadnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.