ITPB3/423-201/12/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) uzupełnionym na formularzu ORD - IN z dnia 15 czerwca 2012 r. (data wpływu 16 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 20 kwietnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Centrum jest organizacją non-profit mającą osobowość prawną, nadaną rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Centrum jest jednostką prawną, organizacyjną Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej erygowaną przez Arcybiskupa Metropolitę. Działalnością statutową Centrum (§ 6 pkt 4 w związku z § 5 Statutu Centrum Edukacyjnego) jest:

Centrum jako Kościelna osoba prawna, zwolniona jest z prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy ordynacji podatkowej na podstawie Art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Centrum planuje działalność opiekuńczo-wychowawczą poprzez organizację kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży. Jest to zdarzenie przyszłe i Centrum jako Kościelna osoba prawna zwraca się o wydanie interpretacji dotyczącej podatku dochodowego i podatku VAT od organizowanych kolonii i obozów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 15 czerwca 2012 r. (data wpływu 16 czerwca 2012 r.) Jednostka nadmienia, że kolonie letnie dla dzieci i młodzieży organizowane przez Centrum prowadzone są zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz zgodnie z przepisami o systemie oświaty - ustawa z dnia 7 września 1991, art. 3 pkt 5 i art. 92a pkt 1. Centrum jako organ prowadzący szkoły oraz organizator kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży jest objęty ustawą o systemie oświaty z dnia 7 września 1991 - Art. 3 pkt 5.

Centrum jest organizatorem wypoczynku dla dzieci i młodzieży z różnych środowisk, a szczególnie dla dzieci z rodzin niewydolnych wychowawczo. Kolonie organizowane są w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym, który jest własnością Centrum. Organizowane w tym Ośrodku kolonie skierowane są nie tylko dla dzieci uczących się w szkołach prowadzonych przez Centrum.

Artykuł 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Kościelna osoba prawna jest zwolniona od obowiązku uiszczania podatku dochodowego i podatku od towarów i usług w świetle przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 43 pkt 26 lit. a i art. 43 pkt 31 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Wnioskodawca uważa, iż w świetle przytoczonych przepisów prawa podatkowego jest zwolniony z podatku dochodowego oraz uiszczania podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.), inne jednostki organizacyjne Kościoła mogą uzyskać osobowość prawną w drodze rozporządzenia Ministra-Kierownika Urzędu do Spraw Wyznań.

Na podstawie przepisu art. 55 ust. 1 wyżej powołanej ustawy, majątek i przychody kościelnych osób prawnych podlegają ogólnym przepisom podatkowym, z wyjątkami określonymi w ust. 2-6.

Z przedstawionych okoliczności wynika natomiast, że stosownie do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie nadania osobowości prawnej Centrum na podstawie art. 10 ww. ustawy Jednostka uzyskała osobowość prawną jako jednostka organizacyjna Kościoła Katolickiego.

Zgodnie natomiast z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej "podatnikami".

W związku z powyższym mając na uwadze treść art. 1 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 10 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, Centrum jako jednostka organizacyjna Kościoła posiadająca osobowość prawną, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

Cytowany przepis tożsamy jest z uregulowaniami art. 13 ust. 2 i ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 231, poz. 1965 z późn. zm.). W myśl pierwszego z powołanych przepisów, osoby prawne kościołów i innych związków wyznaniowych są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy podatkowe. Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 5 tej ustawy, dochody z działalności gospodarczej osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne i inwestycje kościelne, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

W art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uregulowano zwolnienie bezwarunkowe dotyczące dochodów kościelnych osób prawnych z niegospodarczej działalności statutowej. Wynika z niego, że cel na jaki zostaną przeznaczone i wydatkowane środki nie ma żadnego wpływu na zakres zwolnienia. Co więcej w odniesieniu do tego rodzaju dochodów podatnicy nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej. Natomiast zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy ma charakter warunkowy co oznacza, że dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa, będą wolne od podatku tylko z części przeznaczonej i wydatkowanej na cele wymienione w tym przepisie.

W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania Kościoła nie będącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności kościelnych osób prawnych są zwolnienie z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone na cele wymienione w pkt 4a lit. b powyżej cytowanego przepisu art. 17.

Ustawy podatkowe nie definiuje pojęcia "niegospodarcza działalność statutowa". W celu określenia zakresu pojęcia "niegospodarcza działalność statutowa" należy zdefiniować znaczenie poszczególnych słów. I tak działalnością jest "zespół czynności, działań, podejmowanych w jakimś celu lub w jakimś zakresie, czynny udział w czymś; działanie, praca" (por. Uniwersalny Słownik Języka Polskiego PWN). Działalność gospodarcza to każda działalność zarobkowa w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każda inna działalność zarobkowa wykonywane we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców (art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa). Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarcza jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie może stanowić działalności gospodarczej. Przenosząc to na dyspozycję analizowanego przepisu stanowi zatem działalność niegospodarczą. Natomiast działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie. Na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy rozróżnić wyłącznie "niegospodarczą działalność statutową" oraz "inną działalność". Opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych uzależnione jest od sposobu uzyskania, a także celu przeznaczenia tych dochodów. Kościelne osoby prawne oprócz niegospodarczej działalności statutowej mogą również prowadzić działalność gospodarczą uregulowana przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Niegospodarcza działalność statutowa kościoła stanowi każda działalność, nie będąca działalnością gospodarczą i będącą działalnością wynikającą z samej istoty kościoła i specyfiki działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej kościoła są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że działalnością statutową Centrum (kościelnej osoby prawnej) jest zarządzanie i bieżące kierowanie Szkołami Katolickimi oraz organizacja kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży w Ośrodku Wypoczynkowym (Ośrodek).

Jednostka nadmienia również, że kolonie letnie dla dzieci i młodzieży prowadzone są zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 z późn. zm.).

Zgodnie z powyższym przepisem działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego.

Zaznaczyć należy, że stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie.

Zatem w odniesieniu do działalności statutowej Centrum związanej z organizacją kolonii i obozów dla dzieci i młodzieży jako działalności pożytku publicznego zastosowanie znajdzie powołany przez Wnioskodawcę art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w świetle którego dochody z niegospodarczej działalności statutowej zwolnione są bezwarunkowo od podatku dochodowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w świetle którego jest on zwolniony od obowiązku uiszczania podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a ustawy - jest co do zasady prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.