ITPB3/423-19f/11/DK - Opodatkowanie wydatków poniesionych przez wnoszącego aport do spółki z o.o..

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 12 stycznia 2011 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym w dniu 22 marca 2011 r. - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych przez wnoszącego aport - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego - uzupełniony w dniu 22 marca 2011 r. - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki wydatków poniesionych przez wnoszącego aport.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnik Spółki zamierza wnieść do istniejącej Spółki z o.o. aportem wszystkie składniki majątku w tym prawa wieczystego użytkowania gruntów i własność budynków, środki trwałe, towary handlowe, należności z tytułu dostaw, a także zobowiązania w tym zobowiązanie z tytułu kredytu inwestycyjnego zaciągniętego na poczet zakupu nieruchomości będącego środkiem trwałym w działalności gospodarczej. Zostanie również podpisana umowa cesji umów leasingowych w tym umów leasingowych, które zgodnie z art. 6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym, zostały zarejestrowane w urzędzie skarbowym oraz aneksy do wszystkich umów kredytowych. Wartość wycenionych i objętych przez wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki ustalona zostanie przy uwzględnieniu przejmowanych zobowiązań. Nastąpi przejęcie wszystkich pracowników przez Spółkę w trybie art. 23¹ Kodeksu Pracy

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 marca 2011 r. Spółka wskazała, iż używane w opisie zdarzenia przyszłego wyrażenia "Spółka" i "Spółka z o.o." odnoszą się do Wnioskodawcy.

Wnoszony zespół składników majątkowych, o którym mowa we wniosku stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z zapisami umowy przeniesienia przedsiębiorstwa zobowiązania funkcjonalnie związane z wnoszonym przedsiębiorstwem osoby fizycznej przejdą na Spółkę na podstawie odrębnych umów, które zawarte zostaną za zgodą wierzycieli. W przypadku braku zgody wierzycieli na przejście zobowiązań zawierane będą umowy pomiędzy wspólnikiem wnoszącym przedsiębiorstwo a Spółką w oparciu o art. 392 Kodeksu cywilnego, na podstawie których Spółka będzie zwalniała z długu wnoszącego przedsiębiorstwo w razie gdyby wierzyciel dochodził od niego wykonania zobowiązania.

Wartość przejmowanej masy majątkowej będzie pomniejszona o wartość zobowiązań. W związku z tym wartość wycenionych i objętych przez wspólnika udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki ustalona zostanie przy uwzględnieniu przejmowanych zobowiązań.

Kredyt inwestycyjny przeznaczony jest na finansowanie w kwocie netto zakupu nieruchomości, nieruchomość ta wchodzi w skład przedsiębiorstwa wnoszonego aportem.

"Koszty pozostałe do rozliczenia w przyszłych okresach rozliczeniowych" są to koszty poniesione przed dokonaniem aportu, jednakże dotyczące przyszłych okresów po wniesieniu aportu, np. pozostała do rozliczenia wstępna opłata leasingowa samochodu wnoszonego aportem dotyczyć będzie okresu od wniesienia aportu do końca okresu umowy leasingowej.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie szóste, w pozostałym zakresie sprawa zostanie rozstrzygnięta w odrębnych pismach.

W odniesieniu do pytania szóstego Spółka wskazała, iż poniesione przez osobę fizyczną koszty do rozliczenia w przyszłych okresach rozliczeniowych powinny być ujęte przez Spółkę w okresie, którego dotyczą, gdyż dotyczą usług, z jakich po przyjęciu aportu korzystać będzie Spółka. Oznacza to że Spółka może rozliczyć te koszty w swojej podstawie opodatkowania i w swoim wyniku finansowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) pozwala na wnoszenie do spółki wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych (aportów), jednakże w przepisach prawa brak definicji tego ostatniego pojęcia.

W doktrynie w sposób najprostszy definiuje się wkład niepieniężny przeciwstawiając go wkładowi pieniężnemu. Wkładem niepieniężnym jest zatem każdy wkład, któremu nie można przypisać charakteru pieniężnego, a więc który nie ma postaci określonych znaków pieniężnych i nie ma postaci bezgotówkowej, czyli tzw. pieniądza bankowego.

Kryteria uznania danego prawa za wkład niepieniężny do spółki kształtują się następująco:

* możliwość określenia wartości majątkowej prawa,

* możliwość wyceny i umieszczenia w bilansie,

* zbywalność prawa,

* możliwość ustanowienia prawa,

* przydatność i dostępność przedmiotu wkładu,

* zdolność do wejścia do masy upadłościowej.

Przede wszystkim wkład nie może mieć charakteru abstrakcyjnego - musi istnieć możliwość jego wyceny, a co za tym idzie umieszczenia stosownego zapisu w bilansie spółki.

W myśl art. 4a pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) definiuje pojęcie składników majątkowych jako aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.) przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Zatem Spółka przy wycenie składników majątkowych zaliczanych do aktywów określa ich wartość rynkową w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości. Natomiast wartości wykazywane jako rozliczenia międzyokresowe kosztów, pomimo iż stanowią aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, co do zasady nie mogą być przedmiotem obrotu, nie mogą też stanowić wkładu niepieniężnego. Tym samym rozliczenia międzyokresowe kosztów winny być rozliczone w przedsiębiorstwie osoby fizycznej i nie powinny być przedmiotem aportu, a w związku z tym również kosztem uzyskania przychodu w Spółce.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Spółka nie może zaliczyć wydatków poniesionych przez poprzedniego właściciela przedsiębiorstwa zaliczonych przez niego do międzyokresowych rozliczeń kosztów, do kosztów uzyskania przychodów, zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższej sprawie jest nieprawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.