ITPB3/423-18/10/DK - Zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów gospodarki mieszkaniowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 kwietnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-18/10/DK Zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów gospodarki mieszkaniowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2010 r. (data wpływu 15 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów gospodarki mieszkaniowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2010 r. do tut. organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony pismem z dnia z dnia 10 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) - dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów gospodarki mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie gospodarowania zasobami mieszkaniowymi, z której to działalności dochody w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednostka zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej ustawy prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z obowiązującymi przepisami w sposób zapewniający odrębne określenie przychodów, kosztów oraz dochodów lub straty, oddzielnie dla działalności dotyczącej gospodarowania zasobami mieszkaniowymi i oddzielnie dla innej działalności gospodarczej. W ramach prowadzenia działalności w zakresie gospodarowania zasobami mieszkaniowymi Spółka zaciąga kredyty bankowe ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego przeznaczone na finansowanie budowy budynków mieszkalnych przeznaczonych na wynajem.

Przy kalkulacji opłat czynszowych dla najemców mieszkań w tych domach uwzględnione są również kwoty związane ze spłatą zaciągniętych kredytów. Nie jest natomiast ujęty koszt amortyzacji tych zasobów. Cały czynsz stanowi dla Spółki przychód (dochód) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44. Drugim warunkiem zwolnienia z opodatkowania tego rodzaju dochodu jest jego przeznaczenie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Nie ulega wątpliwości, że takimi zasobami mieszkaniowymi są same lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim np. garaże, windy, kotłownie, budynki administracyjne, budowle inżynieryjne. Związane z tymi obiektami wydatki stanowią koszty utrzymania zasobów gospodarki mieszkaniowej. Oprócz przytoczonych powyżej kosztów Spółka ponosi również inne stałe koszty związane z budynkami mieszkaniowymi, którymi są przede wszystkim koszty amortyzacji tych budynków oraz spłaty zaciągniętych na ich budowę kredytów i odsetek. Do czasu zakończenia inwestycji spłacone odsetki od kredytów podwyższają wartość inwestycji - nie obciążają bezpośrednio kosztów. Stają się nimi (kosztami) po zakończeniu inwestycji i przyjęciu jej do użytkowania.

Poza przychodami z gospodarki zasobami mieszkaniowymi Spółka osiąga przychody z działalności opodatkowanej między innymi z koordynacji robót na budowie, najmu lokali użytkowych oraz ze sprzedaży mieszkań budowanych na sprzedaż. Jedynym udziałowcem Spółki jest Gmina.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania:

1.

Czy odpisy amortyzacyjne budynków mieszkalnych i budowli związanych z tymi budynkami oddanych do użytku i wybudowanych przy udziale kredytów, pomimo, że nie są składnikami czynszu (czyli przychodu) są kosztem uzyskania przychodów z tytułu utrzymania zasobów gospodarki mieszkaniowej.

2.

Jeżeli odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów z tytułu utrzymania zasobów gospodarki mieszkaniowej, jako nie znajdujące pokrycia w przychodach gospodarki zasobem mieszkaniowym, to czy jest właściwe uznanie kosztu odpisów amortyzacyjnych jako kosztu uzasadnionego (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) przychodów z działalności opodatkowanej, a zatem czy będą miały wpływ na wielkość dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, iż odpisy amortyzacyjne zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią koszty uzyskania przychodów, nie stanowią jednakże kosztów uzyskania przychodów osiąganych z gospodarki zasobem mieszkaniowym gdyż nie stanowią kosztu wydatkowanego na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Podstawą powyższego jest brak pokrycia ww. kosztu w opłatach czynszowych, czyli w przychodach z gospodarki zasobem mieszkaniowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1.

dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także

2.

dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Podkreślenia wymaga fakt, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. Zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji "zasobów mieszkaniowych" oraz "gospodarki zasobami mieszkaniowymi". Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika, że pojęcie "gospodarki" nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. Uwzględniając zakres tak rozumianego pojęcia "gospodarka" oraz pojęcia "zasoby mieszkaniowe", na które składają się, m.in. budynki mieszkalne, uzasadnione jest stwierdzenie, że przez gospodarkę zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć całość podejmowanych działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie (w tym m.in. zarządzanie) substancją mieszkaniową znajdującą się w wybudowanych budynkach mieszkalnych. Przejawia się to m.in. w ponoszeniu kosztów (wydatków) mających związek z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych w należytym stanie. Do tego rodzaju kosztów kwalifikują się m.in. odpisy amortyzacyjne od składników majątkowych wchodzących w skład zasobów mieszkaniowych (przeznaczone są na odtworzenie tych zasobów). Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne od wybudowanych (istniejących) budynków mieszkalnych, przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Spółkę gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Koszty te pomniejszają zatem przychody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym mają wpływ na ustalenie dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochód ten w przypadku przeznaczenia na cele związane z utrzymaniem istniejących zasobów mieszkaniowych wolny jest od podatku dochodowego (art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy).

Reasumując koszty amortyzacji budynków mieszkalnych wybudowanych z kredytów otrzymanych ze środków Krajowego Funduszu Mieszkalnictwa należy kwalifikować jako koszty uzyskania przychodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, mającymi wpływ na wielkość dochodu uzyskanego z tej gospodarki, co za tym idzie stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

Mając na względzie powyższe jak również biorąc pod uwagę fakt, iż pytanie drugie zostało sformułowane alternatywnie odpowiedź na nie jest bezprzedmiotowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl