ITPB3/423-178/07/AM - Uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków na stworzenie i utrzymanie terenów zielonych wokół firmy podatnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 lutego 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-178/07/AM Uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków na stworzenie i utrzymanie terenów zielonych wokół firmy podatnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na stworzenie terenów zielonych i ich późniejsze utrzymanie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków na stworzenie terenów zielonych i ich późniejsze utrzymanie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2006 r. Spółka prowadziła inwestycję polegającą na budowie hali magazynowej oraz rozbudowie budynku handlowo-administracyjnego. W ramach inwestycji przewidziano również zagospodarowanie i uporządkowanie terenu dookoła firmy, m.in. wystąpiono o pozwolenie na wycięcie kilku drzew znajdujących się na terenie nieruchomości.

Wnioskodawca, po uzyskaniu zezwolenia od właściwego organu, w którym to zobowiązano Spółkę do dokonania nowych nasadzeń, poniósł wydatki na zakup krzewów, nasion, traw, ziemi, nawozów, itp. Zakupione krzewy zostały posadzone na terenie nieruchomości Spółki wzdłuż ogrodzenia. Ponadto, wzdłuż budynku od strony ulicy, dokonano nasadzeń krzewów kolczastych w celu utrudnienia dostępu do elewacji, celem jej zabezpieczenia przed skutkami wandalizmu.

Wszystkie wydatki poniesione zostały po zakończeniu budowy hali magazynowej oraz rozbudowy istniejącego już budynku i przyjęciu nowych obiektów na środki trwałe.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie

Czy wydatki poniesione na stworzenie terenów zielonych i późniejsze ich utrzymanie są kosztami uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, nasadzenie drzew i krzewów na gruntach przeznaczonych na działalność gospodarczą nie stanowi elementów tego gruntu, nie może zatem zwiększać wartości początkowej gruntu. Wydatki na zagospodarowanie terenu poprzez urządzenie zieleni nie stanowią również wydatków na ulepszenie środków trwałych, gdyż w wyniku ich poniesienia nie nastąpiła rozbudowa, przebudowa czy modernizacja środka trwałego.

Posadzenie krzewów i założenie trawników nie jest także działaniem skierowanym na kreowanie wizerunku firmy, czy podniesienia prestiżu, rozumianego jako reprezentacja. Wynika ono z konieczności doprowadzenia terenu do stanu uporządkowanego i estetycznego oraz wykonania nakazów decyzji organu gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, czyli koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem jego firmy.

Wnioskodawca uważa, iż poniesione wydatki na urządzenie terenów zielonych i koszty ponoszone na ich utrzymanie w należytym porządku i czystości związane są z działalnością firmy jako całości i podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) - dalej: ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z gramatycznej wykładni tego przepisu wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia reprezentacji, tak więc należy się posiłkować definicjami zawartymi w Słowniku Języka Polskiego. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)".

W odniesieniu do działalności gospodarczej, przez reprezentację rozumie się działania, polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

W kontekście powyższego, wydatki poniesione na stworzenie terenów zielonych i późniejsze ich utrzymanie, mające na celu zachowanie estetycznego wyglądu budynku i terenu, jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do postanowień przepisu art. 15 ust. 4d cyt. ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jednocześnie, gdyby opisane nakłady, ze względu na swoją okazałość, odbiegały od zwyczajowo przyjętych w danej branży i okolicy (bardziej ekskluzywne, wytworne), działania takie należałoby uznać za reprezentację i wydatki z tym związane nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z cytowanym art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl