ITPB3/423-174/07/MT - Uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych ze sporządzeniem wniosku o dofinansowanie ze środków UE.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2007 r. (data wpływu 29 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 listopada 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. poniosła wydatki związane z przygotowaniem wniosku o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej projektu o nazwie "Utworzenie nowoczesnego centrum magazynowo - dystrybucyjnego wraz z innowacyjnym węzłem pakującym", realizowanego w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, lata 2004-2006, Priorytet 2 Bezpośrednie wsparcie przedsiębiorstw, Działanie 2.2 Wsparcie konkurencyjności produktowej i technologicznej przedsiębiorstw, Poddziałanie 2.2.1 Wsparcie dla przedsiębiorstw dokonujących nowych inwestycji. Umowa określająca warunki dofinansowania została zawarta z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości. Środki przyznawane w ramach wskazanego wyżej programu są pomocą w formie bezzwrotnego wsparcia finansowego udzielanego na zasadach refundacji, przeznaczonego na pokrycie części wydatków kwalifikujących się do objęcia wsparciem z publicznych środków wspólnotowych pochodzących z Europejskiego Funduszu Regionalnego i publicznych środków krajowych. Wniosek został przygotowany przez firmę doradczą. Koszty związane z przygotowaniem wniosku nie zostały ujęte w wymienionej we wniosku ogólnej kwocie kosztów kwalifikowanych do refundacji. Spółka z własnych środków pokryła wydatki na usługę w zakresie przygotowania wniosku o dofinansowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane ze sporządzeniem wniosku o przyznanie dofinansowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez nią wydatki związane ze sporządzeniem wniosku będą stanowiły koszt uzyskania przychodów. Przemawia za tym szereg argumentów.

Z dniem 1 stycznia 2007 r., ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono nowe zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z obowiązującą od tego dnia wersją przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W wyniku tej zmiany, ustawodawca wprowadził wyraźny podział kosztów na bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie. W uzasadnieniu do projektu wskazanej nowelizacji (druk sejmowy Nr 733) zapisano, że wprowadzenie nowej definicji kosztów podatkowych przez rozszerzenie istniejącej o wydatki dokonane "w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów" było zmianą odpowiadającą rozumieniu wcześniejszej wersji art. 15 ust. 1, nadanemu temu przepisowi przez orzecznictwo sądów administracyjnych. Dla wykładni art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w nowym brzmieniu aktualne pozostaje orzecznictwo sądów administracyjnych oraz dorobek nauki prawa, powstałe na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych (np. wyroki SA/Po 1393/92, SA/Wr 1242/94, I SA/Gd 193/96) zwrot ustawowy "wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodu" oznacza, iż podatnik ma możliwość odliczenia wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzona działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu. W wyr. z dnia 12 maja 1999 r. (I SA/Wr 482/97) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały one poniesione w sposób racjonalny w celu uzyskania przychodów nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Natomiast w wyr. z dnia 27 stycznia 2003 r. (III SA 1652/2001), NSA stwierdził, że ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia - osiągnięciem przychodu. Cel ten powinien być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej zakładać go jako realny. To podatnik powinien wykazać, że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wystarczającą przesłanką uznania go za koszt uzyskania przychodu jest działanie w celu uzyskania przychodu. Nie jest niezbędne osiągnięcie wspomnianego celu. Należy przy tym ocenić go w momencie dokonania wydatku. Przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie stwierdzić, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Z tych też powodów brak "skutku" nie dyskwalifikuje wydatku jako kosztu uzyskania przychodów.

Podobnie, w tezie wyr. z dnia 1 czerwca 2001 r. NSA - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku (I SA/Gd 1694/98) uznał, że wydatek zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli podatnik udowodni fakt jego poniesienia i wykaże celowość, racjonalność poniesionych kosztów z punktu widzenia związku przyczynowego pomiędzy nimi a zasadnie oczekiwanym skutkiem - przychodem. Wystarczające jest wykazanie potencjalnej możliwości przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Istotna jest jednak relacja, że bez danego wydatku spodziewany racjonalnie skutek w postaci przychodu nie mógłby wystąpić.

Prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi również koszty pośrednio związane z przychodami, których poniesienie nie wiąże się z konkretnymi przychodami, ale z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, np. koszty doradztwa prawnego, podatkowego lub finansowego. W ocenie Spółki, wymienione wyżej wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ są związane z uzyskiwanym przychodem i jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków, zawartym w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Celem sporządzenia przedmiotowego wniosku było pozyskanie środków finansowych na utworzenie nowoczesnego centrum magazynowo - dystrybucyjnego wraz z innowacyjnym węzłem pakującym, co jest związane z rozszerzeniem zakresu działalności Spółki. Nakłady inwestycyjne Wnioskodawcy będą miały wpływ na wysokość uzyskiwanego dochodu. Istotny jest również fakt, iż koszty związane ze sporządzeniem wniosku nie są kosztami włączanymi do wartości początkowej środka trwałego sfinansowanego ze środków pozyskanych w efekcie akceptacji wniosku przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości, gdyż nie są to koszty związane z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego.

Jest to sytuacja analogiczna z przypadkiem zakupu środków trwałych sfinansowanych z kredytów inwestycyjnych - do wartości początkowej środków trwałych nie wlicza się kosztów związanych ze sporządzeniem wniosku kredytowego. Takie stanowisko zawiera postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu z dnia 21 listopada 2006 r. (PD-3/423-15/06) oraz postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 7 października 2005 r. (ZD/406-136/CIT/05). Wydatki związane ze sporządzeniem wniosku zaliczać się zatem będą do grupy kosztów pośrednio związanych z przychodem.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyr. z dnia 22 lutego 2006 r. (sygn. IIFSK 191/05) w podobnej sprawie, dotyczącej pozyskania środków na rozwój przedsiębiorstwa, stwierdził, że błędne jest łączenie kosztów obsługi prawnej z przychodem, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Kosztów obsługi prawnej nie można wiązać z konkretnym przychodem, bowiem jest to koszt ogólny, związany z funkcjonowaniem Spółki.

W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki na sporządzenie przedmiotowego wniosku należy wiązać z funkcjonowaniem Spółki - z przychodami uzyskanymi na skutek poszerzenia prowadzonej działalności dzięki utworzeniu centrum magazynowo -dystrybucyjnego, a nie z konkretnym przychodem, jakim są środki przeznaczone na sfinansowanie tej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wnioskodawca słusznie zauważa, że na gruncie wskazanego przepisu dla kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodów konieczne jest ustalenie istnienia związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem, a przychodami bądź możliwością osiągnięcia przychodów przez podatnika. Definicja zawarta w art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy obejmuje zarówno te wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. Nie ma przy tym znaczenia, czy oczekiwany w chwili poniesienia wydatku skutek rzeczywiście zaistniał. Istotna jest jedynie obiektywna ocena celowości danego wydatku.

W przedstawionym stanie faktycznym, Spółka poniosła wydatki związane ze sporządzeniem wniosku o przyznanie dofinansowania projektu o nazwie "Utworzenie nowoczesnego centrum magazynowo - dystrybucyjnego wraz z innowacyjnym węzłem pakującym" w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, lata 2004-2006. Oznacza to, że celem poniesienia kosztów było otrzymanie środków pomocowych objętych niniejszym programem. Dla kwalifikacji prawnej przedmiotowych wydatków konieczne jest zatem ustalenie, czy ich poniesienie wiąże się z osiąganiem przychodów przez Spółkę. Należy wobec tego zbadać, czy dofinansowanie przyznawane w ramach wskazanego programu jest przychodem podatkowym.

Status prawny środków pochodzących z funduszy strukturalnych regulują przepisy następujących aktów prawnych:

Przepis art. 8 ust. 1 pkt 1 ostatniego z wymienionych aktów normatywnych przewiduje tworzenie sektorowych programów operacyjnych w celu realizacji Narodowego Planu Rozwoju, finansowanych z publicznych środków krajowych lub współfinansowanych z publicznych środków wspólnotowych. Upoważnienie do przyjmowania takich programów zawiera art. 17 ust. 5 ustawy o Narodowym Planie Rozwoju. Na jego podstawie wydano między innymi Rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2004 r. w sprawie przyjęcia Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, lata 2004 -2006 (Dz. U. z 2004 r., Nr 166, poz. 1744 z późn. zm.).

W ramach tego programu, Spółka otrzymuje wsparcie finansowe w postaci refundacji części wydatków kwalifikowanych poniesionych przy realizacji projektu. Środki te pochodzą z publicznych środków wspólnotowych (Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego) i publicznych środków krajowych.

W przedstawionym stanie faktycznym, przyznawane wsparcie finansowe dotyczy inwestycji - utworzenia nowoczesnego centrum magazynowo - dystrybucyjnego wraz z innowacyjnym węzłem pakującym. Zgodnie natomiast z treścią art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

Środki pomocowe otrzymane przez Spółkę stanowią wobec tego refundację wydatków na inwestycję, czyli wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Zgodnie natomiast z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów podatkowych nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że refundacja kosztów realizacji projektu w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, lata 2004 - 2006 nie stanowi przychodu podatkowego Spółki. Tym samym, wydatki związane z przygotowaniem wniosku o przyznanie tej refundacji przez firmę doradczą nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie odnoszą się one do przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1ś ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.