ITPB3/423-168a/11/DK - Podatek od wartości dodanej a koszty podatkowe.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym w dniu 2 czerwca 2011 r. - dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ujmowania w wartości (brutto/netto) poniesionych zagranicą wydatków w kosztach uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełniony w dniu 2 czerwca 2011 r. - dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ujmowania w wartości (brutto/netto) poniesionych zagranicą wydatków w kosztach uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zarejestrowana jako czynny podatnik VAT-UE dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (WDT) - palet - na rynek niemiecki. Dostawy te dokonywane są z wykorzystaniem na terenie Niemiec magazynu przejściowego, gdzie palety na potrzeby niemieckiego odbiorcy wykładane są szarą tekturą (papierem), mającą na celu zapobieżenie ubrudzenia się składowanych na nich towarów. Papier do wyłożenia palet jest kupowany w Niemczech i faktury zakupowe zawierają niemiecki podatek od wartości dodanej. Zważywszy, iż Spółka nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik niemieckiego podatku od wartości dodanej - o zwrot podatku VAT od niemieckiej administracji podatkowej zamierza ubiegać się za pośrednictwem polskiego urzędu skarbowego.

W związku z powyższym, zadano następujące pytania.

W odniesieniu do pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał, iż zakup papieru należy ujmować w kosztach uzyskania przychodów w kwocie brutto na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pomimo, iż podatek od wartości dodanej jest odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług, to w przepisach ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. brak jest stosownych odniesień, dających prawo do takiego utożsamiania. Nie zawiera tego między innymi katalog definicji legalnych zawartych w art. 4a ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe stwierdzenie upoważnia do postawienia tezy, że z uwagi na konieczność literalnej wykładni przepisów i zakaz interpretacji rozszerzającej przy stosowaniu ulg i ograniczeń prawa - przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 46 ograniczenie w zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku VAT nie może mieć zastosowania na gruncie opiniowanej sprawy, albowiem dotyczy ono wyłącznie przypadków związanych z możliwością rozliczania podatku należnego poprzez deklarację podatkową VAT-7. Za powyższym poglądem przemawia również fakt, iż z uwagi na wydłużoną procedurę odzyskiwania zapłaconego podatku od wartości dodanej otrzymanie zwrotu nie zawsze pokrywa się z rokiem podatkowym poniesienia kosztu podatkowego.

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania pierwszego sformułowanego we wniosku, w zakresie pytania drugiego sprawa zostanie rozpatrzona w odrębnym piśmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - dalej: ustawa - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak stanowi norma art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - art. 4a pkt 7 ustawy.

W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi bowiem implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Należy również zauważyć, że skrót VAT używany na oznaczenie polskiej ustawy o podatku od towarów i usług oznacza "Value Added Tax" - podatek od wartości dodanej. Pojęcie podatku od wartości dodanej obejmuje więc zarówno podatek od towarów i usług obowiązujący na terenie Polski, jak i podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, przez podatek od wartości dodanej rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika więc, iż pojęcia podatku od wartości dodanej oraz podatku od towarów i usług są tożsame. Oznacza to, iż podatek od wartości dodanej jest odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług, w związku z czym podatek od wartości dodanej obowiązujący na terenie krajów Unii Europejskiej powinien podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, co podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka powinna uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów wartość faktur dokumentujących poniesione koszty w kwocie netto, gdyż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza możliwość zaliczania do kosztu uzyskania przychodów podatku od towarów i usług oraz tożsamego z nim podatku od wartości dodanej nakładanego na terenie innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.