ITPB3/423-150b/10/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2010 r. (data wpływu 31 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty dokonanych odpisów amortyzacyjnych w związku ze zwrotem dotacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 31 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekty dokonanych odpisów amortyzacyjnych w związku ze zwrotem dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca zawarł w dniu 6 grudnia 2006 r. z Ministerstwem Gospodarki umowę o wypłatę dotacji celowej. Umowa przewidywała wypłatę dotacji na:

* tworzenie nowych miejsc pracy w wysokości dwuletnich kosztów pracy brutto nowo zatrudnionych pracowników powiększone o obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne,

* dofinansowanie kosztów inwestycji.

Dotacje z tego tytułu zostały przekazane na rachunek Spółki w 2008 r. W związku z tym Spółka skorygowała koszty uzyskania przychodu odpowiednio:

* dla dotacji na dofinansowanie utworzenia nowych miejsc pracy - jednorazowo w dacie otrzymania środków,

* dla dotacji na inwestycje - proporcjonalnie do dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

W związku z niewypełnieniem zobowiązań dotyczących wielkości nakładów inwestycyjnych Spółka będzie prawdopodobnie musiała dokonać zwrotu części dotacji z tego tytułu.

Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia uzyskanego w 2006 r. Oprócz dochodów objętych zezwoleniem Spółka uzyskuje też dochody podlegające opodatkowaniu. Fakt ten wpłynął na sposób, w jaki rozliczano otrzymaną dotację.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Stanowisko Spółki w zakresie pytania pierwszego będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania drugiego - rozliczenie zwrotu dotacji powinno nastąpić w takim stosunku w jakim skorygowano koszty uzyskaniu w momencie jej otrzymania, tzn. należy odpowiednio zwiększyć koszty uzyskania przychodów zarówno z działalności opodatkowanej jak i zwolnionej. Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają regulacji dotyczących powyższej sytuacji, jednak w świetle wiążących interpretacji wydanych w podobnych sprawach wydaje się, że jest to podejście uzasadnione (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach sygn. IBPB1/2/423-942/09/AM z dnia 16 listopada 2009 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym, w 2008 r. Wnioskodawca otrzymał z Ministerstwa Gospodarki dotację celową - dofinansowanie kosztów inwestycji. Po otrzymaniu dotacji Spółka dokonała korekty kosztów podatkowych proporcjonalnie do dokonanych odpisów amortyzacyjnych. Obecnie, w związku z niewypełnieniem zobowiązań dotyczących wielkości nakładów inwestycyjnych, Spółka będzie prawdopodobnie musiała dokonać zwrotu części dotacji z tego tytułu.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia konieczności korekty kosztów podatkowych w związku ze zwrotem dotacji na dofinansowanie kosztów inwestycji.

Celem wyjaśnienia Spółce powyższej wątpliwości należy na wstępie odnieść się do kwestii przedstawionej w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), co do wpływu otrzymanego dofinansowania na dokonanie korekty kosztów podatkowych proporcjonalnie do dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) (tj. gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy podatkowej, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup lub wytworzenie środków trwałych ("dotacja na inwestycję") objęte wsparciem finansowym ze środków otrzymanych od Ministra Gospodarki.

Zatem, dokonany - w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie dotacji - zwrot nakładów poniesionych w związku z zakupem (wytworzeniem) środka trwałego, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Otrzymanie dotacji stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, równej kwotowo otrzymanemu zwrotowi nakładów na zakup (wytworzenie) środka trwałego i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na to, iż przyznana dotacja stanowić będzie zwrot wydatków na zakup (wytworzenie) środka trwałego uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, jej otrzymanie skutkować będzie - w dacie otrzymanego dofinansowania - zmniejszeniem bieżących kosztów podatkowych (za cały okres od rozpoczęcia amortyzacji środka trwałego do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dofinansowania) odpisów amortyzacyjnych w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego dofinansowania do wartości początkowej środka trwałego. Od miesiąca, w którym otrzymano dofinansowanie natomiast, kosztem uzyskania przychodów nie będzie kwota odpisów amortyzacyjnych w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego dofinansowania do wartości początkowej środka trwałego. Należy przy tym nadmienić, iż niniejsze powinno uwzględniać obowiązek przypisania kosztów uzyskania przychodów do przychodów z poszczególnych źródeł, w tym wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z ogółu kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż nie zachodzi konieczność korygowania wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych w miesiącach przed otrzymaniem dotacji. Tym samym, z chwilą otrzymania dotacji podatnik nie dokonuje korekty dotychczas dokonanych odpisów.

W sytuacji natomiast - którą przewiduje Wnioskodawca - konieczności zwrotu otrzymanej kwoty wsparcia, obowiązek zwrotu środków podlegających zwolnieniu z opodatkowania skutkować będzie zwiększeniem kosztów podatkowych o wydatki, które nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdyż były sfinansowane ze środków zwolnionych od opodatkowania podatkiem dochodowym. Spółka powinna tego dokonać w dacie zwrotu dotacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.