ITPB3/423-140a/08/DK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w związku z wnioskiem z dnia 6 marca 2008 r. (data wpływu 10 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania udzielonych rabatów za uzasadnioną przyczynę obniżenia ceny w rozumieniu art. 14 tej ustawy

W dniu 10 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania udzielonych rabatów za uzasadnioną przyczynę obniżenia ceny w rozumieniu art. 14 tej ustawy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży detalicznej i hurtowej paliwa i wchodzi w skład grupy kapitałowej. Spółka planuje wprowadzić program rabatowy adresowany m.in. do pracowników Spółki, pracowników innych spółek tworzących grupę kapitałową, pracowników podmiotów będących kontrahentami Spółki, a także do innych osób fizycznych (nie będących pracownikami Spółki, ani innych spółek tworzących grupę kapitałową) - określanych łącznie jako uczestnicy. Program opierać się będzie o system kart paliwowych.

W ramach programu uczestnicy będą uprawnieni do:

* otrzymania rabatu na zakup paliwa oraz usługi myjni w sieci stacji paliwowych Spółki (w tym także stacji partnerskich) w granicach indywidualnie przyznanych limitów wartościowych. Rabat w przypadku paliwa będzie wynosił 10 gr (co przy aktualnych cenach paliwa stanowi około 2%), natomiast w przypadku usług myjni do 10%. Rabat będzie kalkulowany od aktualnie obowiązującej ceny detalicznej;

* odroczenia terminu płatności za nabyte towary i usługi na nie więcej niż 2 miesiące.

Rozliczenie transakcji realizowanych przez uczestników będzie dokonywane przez Spółkę, która na podstawie indywidualnych raportów o wartości transakcji dokonanych w danym miesiącu, wystawi uczestnikom odpowiednie faktury VAT.

Główne przyczyny wprowadzenia programu to m.in.:

* racjonalnie zakładana większa lojalność uczestników uprawnionych do rabatu w porównaniu do przeciętnego konsumenta - premią za większą lojalność i w związku z tym większy oczekiwany wolumen obrotu jest rabat;

* lojalność uczestników powinna spowodować zwiększenie obrotów Spółki, a tym samym wzrost generowanych przez Spółkę zysków, wstępne badania prowadzone przez Spółkę (na obecnym etapie na próbce złożonej wyłącznie z pracowników Spółki) wskazują, że około 70% potencjalnych uczestników w przypadku otrzymania rabatu będzie tankowało wyłącznie na stacjach Spółki, podczas gdy obecnie wyłącznie na stacjach Spółki tankuje około 20% próbki - daje to racjonalne podstawy do prognozowania wzrostu obrotów Spółki, a przy osiąganych przez Spółkę marżach pomniejszonych o udzielony rabat (niższy od niejednokrotnie udzielanego innym klientom Spółki) także do zakładania wzrostu zysku Spółki;

* w związku z pozyskaniem grup lojalnych klientów ograniczenie kosztów ponoszonych przez Spółkę w związku z pozyskiwaniem nowych klientów i utrzymaniem istniejących klientów;

* ograniczenie ponoszonych przez Spółkę nakładów związanych z promocją i reklamą w celu zachęcenia określonej grupy indywidualnych konsumentów do realizacji zakupów na stacjach Spółki;

* możliwość dokładniejszego planowania budżetu sprzedaży oraz prognozowania zysków dzięki dostępowi do lepszej i dokładniejszej informacji o nabywcach i ich preferencjach.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy tak określone warunki transakcji, tj. cena paliwa i cena za myjnię pomniejszona o udzielony rabat oraz fakt odroczenia terminu płatności za zakupione produkty i usługi, spełniają, przesłanki z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. czy cena uwzględniająca rabat oraz fakt odroczenia terminu płatności może być uznana za odpowiadającą wartości rynkowej, bądź w sytuacji gdyby zdaniem organu podatkowego tak ustalona cena jednak nie odpowiadała wartości rynkowej, czy wskazane przez Spółkę przyczyny uzasadniające zastosowanie niższej ceny mogą zostać uznane za "uzasadnione przyczyny", o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest co do zasady ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej, przy czym wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W świetle przytoczonych regulacji Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym powyżej stanie faktycznym spełnione są przesłanki pozwalające na uznanie obniżonej ceny towarów i usług nabywanych przez uczestników za odpowiadającą wartości rynkowej, gdyż:

* biorąc pod uwagę charakter programu rabatowego, przewidujący uczestnictwo zarówno pracowników Spółki, jak również innych osób, nie zatrudnionych przez Spółkę, pracowników innych podmiotów wchodzących w skład grupy kapitałowej, pracowników kontrahentów Spółki oraz innych osób fizycznych, wszyscy uczestnicy programu uprawnieni są do nabywania towarów i usług po obniżonej cenie, stosowanej zarówno wobec pracowników Spółki, jak i podmiotów niepowiązanych ze Spółką;

* na rynku powszechne są sytuacje, gdzie występują znaczące różnice w cenie detalicznej paliwa (przekraczające udzielany rabat oraz wartość dodatkowej korzyści wynikającej z odroczenia terminu płatności) oferowanego przez różnych dostawców (stacje bezobsługowe, stacje działające przy supermarketach, stacje sieciowe), dlatego też w omawianej sytuacji nie można uznać, że cena oferowana uczestnikom (uwzględniająca rabat oraz fakt odroczenia terminu zapłaty) znacznie odbiega od wartości rynkowej.

Ponadto gdyby jednak nawet uznać, że obniżona cena znacznie odbiega od wartości rynkowej, to zdaniem Spółki wskazane powyżej przyczyny wprowadzenia programu obejmujące przede wszystkim zakładaną większą lojalność uczestników uprawnionych do rabatu niż przeciętnego konsumenta, co powinno spowodować zwiększenie obrotów Spółki, a tym samym wzrost generowanych przez Spółkę zysków (poparte wstępnymi badaniami), mogą zostać uznane za "uzasadnione przyczyny", o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pozwalające na określanie przychodu Spółki z tytułu transakcji realizowanych w ramach programu w wysokości faktycznie otrzymanej (cena pomniejszona o udzielony rabat).

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazuje, iż nie jest uprawniony do dokonywania analizy, czy w danej sytuacji cena ustalona przez Spółkę dla danej grupy kontrahentów będzie spełniała przesłanki określone w art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), gdyż tego rodzaju ocena może być dokonana jedynie przez właściwy organ podatkowy w toku stosownej procedury podatkowej.

Jeżeli chodzi o kwestię ustalenia, czy udzielane rabaty mogą stanowić przyczyny uzasadniające zastosowanie niższej ceny w rozumieniu ww. przepisu, należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 2002), rabat oznacza zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towarów, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru, jednorazowo lub w określonym czasie.

Jak wynika z powyższej definicji istotą rabatu jest sprzedaż danego towaru, produktu, po cenie niższej od ceny rynkowej.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zatem dla oceny, czy w danym zdarzeniu przyszłym znajdzie zastosowanie art. 14 ust. 1 ww. ustawy, istotne będzie to, czy w wyniku przedmiotowego upustu wartość rynkowa zbywanych przez Spółkę produktów będzie odbiegała od wartości rynkowej w sposób znaczny, przy czym jak wskazano na wstępie tut. organ nie jest uprawniony do dokonywania takiej oceny.

Dodatkowo w przedmiotowym artykule ustawodawca wprowadził zastrzeżenie, w myśl którego w uzasadnionych okolicznościach danego przypadku cena może odbiegać od wartości rynkowej.

W literaturze przedmiotu wskazuje się, iż do takich okoliczności można zaliczyć: prowadzenie wyprzedaży majątku, konieczność szybkiego wyzbycia się danych składników majątkowych, czy sprzedaż towarów niecieszących się popytem.

Zdaniem tut. organu rabat również może stanowić uzasadnioną przyczynę, obniżenia ceny, z tym że musi mieć on racjonalne uzasadnienie ekonomiczne, stanowić element świadomej polityki marketingowej danej firmy, a jego wysokość i zakres stosowania każdorazowo powinny podlegać indywidualnej ocenie w kontekście uwarunkowań panujących w określonym czasie na danym rynku.

Innymi słowy fakt udzielenia rabatu może stanowić uzasadnioną przyczynę obniżenia ceny, jednakże to, czy w przedstawionej sytuacji przyczyna ta jest uzasadniona zależy od szeregu okoliczności, których ustalenie nie jest możliwe w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.