ITPB3/423-125a/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2013 r. wpłynął do tut. organu, uzupełniony pismem z dnia 5 czerwca 2013 r., wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) otrzymał zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w dniu X X 2007 r. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 z późn. zm.; dalej: rozporządzenie).

Zezwolenie zostało udzielone na okres do dnia 15 listopada 2017 r. na działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych na terenie strefy usług określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego:

sekcja D, podsekcja DK, dział 29, grupa 29.3 - maszyny dla rolnictwa i leśnictwa,

sekcja D, podsekcja DJ, dział 28, grupa 28.7 - wyroby metalowe gotowe pozostałe.

Warunkiem uzyskania zezwolenia było spełnienie następujących warunków, tj.:

1. Poniesienie przez Spółkę na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia w wysokości co najmniej 2 400 000 euro w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. Zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefach ekonomicznych (w tym zezwolenie) nie wskazywały maksymalnego poziomu wydatków inwestycyjnych.

2. Utworzenie na terenie Strefy co najmniej 38 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i ust. 6 rozporządzenia, do dnia 31 marca 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 38 pracowników od dnia 31 marca 2011 r. do dnia 31 marca 2014 r.

3. Zakończenie inwestycji w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r.

4. Przestrzeganie Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania strefy m.in. będących podstawą do obliczenia wysokości pomocy publicznej, ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Wartość nowej inwestycji poniesionej przez Spółkę przekroczyła kwotę 2 400 000 euro obliczoną przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia faktycznego poniesienia wydatków - wskazaną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy ekonomicznej.

Koszt inwestycji został poniesiony w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r. jednakże całkowity proces inwestycyjny trwa nadal, a Wnioskodawca poniósł wydatki inwestycyjne, w kwocie przekraczającej - na dzień złożenia niniejszego wniosku - minimalny poziom wydatków określony w zezwoleniu.

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza nadal ponosić wydatki inwestycyjne w całym okresie na jaki zostało udzielone zezwolenie, tj. do 15 listopada 2017 r. w związku z czym kwota wydatków inwestycyjnych w większym jeszcze stopniu przekroczy minimalny limit określony w zezwoleniu. Pomimo, iż już w 2008 r. oddano do użytkowania zakład produkcyjny i rozpoczęto produkcję zgodnie z udzielonym Zezwoleniem Wnioskodawca nadal ponosi wydatki inwestycyjne na rozbudowę zakładu. Nakłady inwestycyjne są kontynuacją założeń gospodarczych określonych w zezwoleniu Wnioskodawcy. Od daty udzielenia zezwolenia nakłady inwestycyjne przekroczyły kwoty minimalnych wydatków inwestycyjnych określone w zezwoleniu. Wnioskodawca planuje ponadto zwiększyć wysokość ponoszonych nakładów inwestycyjnych w ramach zadeklarowanej i prowadzonej działalności gospodarczej na terenie SSE.

W chwili obecnej Spółka powzięła wątpliwość, czy do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy brać pod uwagę wyłącznie kwotę minimalnych wydatków inwestycyjnych ustaloną w zezwoleniu jako warunek prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, czy też wartość faktycznie poniesionych wydatków inwestycyjnych, także w części przewyższającej minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu, poniesionych w całym okresie prowadzenia działalności w Strefie, na który zostało udzielone zezwolenie (tekst jedn.: do 15 listopada 2017 r.).

Spółka kwalifikuje się jako średni przedsiębiorca w świetle postanowień ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 173, poz. 1807).

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy wydatkiem kwalifikującym się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, są wydatki Spółki w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej spełniające kryteria wskazanew § 6 rozporządzenia, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia i w okresie jego ważności, tj. do 15 listopada 2017 r.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, mocą art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwalnia się od podatku dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zgodnie z przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych podstawą do i korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Zatem w celu wyliczenia wielkości przedmiotowego zwolnienia od podatku należy odnieść się do właściwych przepisów dotyczących pomocy publicznej.

I tak, zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (tekst jedn.: przed dniem 30 grudnia 2008 r.) stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W konsekwencji, dla Wnioskodawcy, któremu zezwolenia udzielono w lipcu 2007 r., wiążące będą przepisy rozporządzenia. Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Wnioskodawca korzysta z pomocy regionalnej udzielnej przedsiębiorcy w formie zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6.

Natomiast w świetle § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą wynosi 40% - na obszarach należących do województwa i jest podwyższona dla średnich przedsiębiorców do 50% mocą ust. 2 powołanego przepisu.

Zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania " dopuszczalnej pomocy regionalnej, pod warunkiem, że nie przeniesie w jakiejkolwiek formie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku j małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat; będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Dodatkowo, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca otrzymał zezwolenie w lipcu 2007 r. warunki jego udzielenia regulowała "ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym przed zmianami wprowadzonymi ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: ustawa nowelizująca).

Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 ustawy nowelizującej zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc.

I tak, przepis art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu sprzed nowelizacji (właściwym dla zezwolenia) określał następujące cechy zezwoleń: "Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności: zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników; dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę".

Należy przez to rozumieć, że warunki określone w zezwoleniu na podstawie powyższego przepisu, tj. w szczególności nie zawierające określenia maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych inwestycji są nadal wiążące, mimo, iż zmieniony przez nowelę art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych już ten maksymalny poziom określa w nowo dodanym z dniem 4 sierpnia 2008 r. punkcie 4 w art. 16 ust. 2. Sytuacja ta, tzn. obligatoryjne ustalenie maksymalnego poziomu wydatków kwalifikowanych, ma jednak miejsce wyłącznie w odniesieniu do zezwoleń wydanych dopiero od 4 sierpnia 2008 r.

Należy przez to rozumieć, że warunki określone w zezwoleniu na podstawie powyższego przepisu, tj. w szczególności nie zawierające określenia maksymalnej wysokości wydatków kwalifikowanych inwestycji są nadal wiążące, mimo, iż zmieniony przez nowelę art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych już ten maksymalny poziom określa w nowo dodanym z dniem 4 sierpnia 2008 r. punkcie 4 w art. 16 ust. 2.

Sytuacja ta, tzn. obligatoryjne ustalenie maksymalnego poziomu wydatków kwalifikowanych, ma jednak miejsce wyłącznie w odniesieniu do zezwoleń wydanych dopiero od dnia4 sierpnia 2008 r.

Przywołany na początku przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje swój "odpowiednik" w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych. Zgodnie bowiem z art. 12 tej ustawy dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyżej wskazano, treść Zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy wskazuje na brak maksymalnego limitu kosztów kwalifikowanych, co oznacza, iż do objęcia pomocą publiczną kwalifikują się wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę i wydatki inwestycyjne, tzn. ta ich część, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na - prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Górna granica wielkości zwolnienia z podatku dochodowego przysługującego podatnikowi jest wyznaczona, zgodnie ze wspomnianym już art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez wielkość pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej zgodnie z odrębnymi przepisami. Potwierdza to przywołane wyżej brzmienie § 5 ust. 1 rozporządzenia, z którego wynika, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Tak więc, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w postaci niezapłaconego przez tego przedsiębiorcę podatku, obliczonego od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia, jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Skoro żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu właściwym dla zezwolenia, ani rozporządzenia, stosujących się do zezwolenia udzielonego Wnioskodawcy nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych, w szczególności nie zezwala na utożsamianie minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych z maksymalną kwotą zwolnienia z podatku dochodowego, to jeżeli poniesione przez Wnioskodawcę wydatki spełniają warunki wskazane w wyżej omawianych przepisach rozporządzenia, stanowią one tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej wielkości określone w zezwoleniu stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w strefie. W zezwoleniu określono jedynie minimalną kwotę wydatków, które zobowiązany jest ponieść przedsiębiorca, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy. W konsekwencji wysokość zwolnienia od podatku dochodowego należy obliczać w oparciu o rzeczywiste nakłady inwestycyjne (nawet jeśli będą one wyższe niż nakłady minimalne określone w zezwoleniach), a nie minimalne nakłady inwestycyjne określone w zezwoleniach, które jedynie warunkują uzyskanie zwolnienia. Gramatyczna/językowa interpretacja zwrotu zawartego w zezwoleniu winna być uznana za oczywistą - Wnioskodawca jest zobowiązany do zrealizowania inwestycji w kwocie "przewyższającej" określony w zezwoleniu pułap minimalny. Jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę do zwolnienia od podatku Wnioskodawca będzie mógł traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia przekraczające kwoty określone w zezwoleniu. Ani w powołanych przepisach prawnych, ani w zezwoleniu nie określono w sposób kwotowy maksymalnej wartości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnej wartości określonej w zezwoleniu nie wyklucza i nie będzie wykluczał objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje Wnioskodawcy nie przekroczyły tej wartości Wnioskodawca nie spełniłby warunków określonych w zezwoleniu.

W konsekwencji, maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy (w przypadku Wnioskodawcy - 50%) i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu. Powyższe odnosi się również do wydatków kwalifikowanych, które Wnioskodawca poniesie w całym okresie obowiązywania zezwolenia, tj. do 15 listopada 2017 r., a więc także w przyszłości.

Reasumując, do obliczenia wielkości pomocy publicznej udzielanej w formie zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uwzględnia się wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą w odniesieniu do inwestycji, tzn. także tę część tych wydatków, która przewyższa kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na ternie Strefy, przy czym odnosi się to do wydatków poniesionych w całym okresie objętym zezwoleniem, tj. do 15 listopada 2017 r., a więc także w przyszłości.

W konsekwencji, maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy (w przypadku Wnioskodawcy - 50%) i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, takżew przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu.

Maksymalna wielkość regionalnej pomocy inwestycyjnej w odniesieniu do Wnioskodawcy powinna być więc ustalana z uwzględnieniem wysokości wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą oraz odpowiedniego poziomu intensywności pomocy dla obszary lokalizacji inwestycji Wnioskodawcy. Żaden z przepisów ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, ani rozporządzenia w sprawie SSE, mających zastosowanie do zezwolenia Wnioskodawcy nie określa w inny sposób maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego przysługującej w SSE. W szczególności, na gruncie regulacji prawnych mających zastosowanie do zezwoleń Wnioskodawcy, brak jest podstaw do utożsamiania minimalnej wysokości wydatków inwestycyjnych określonych w zezwoleniach z podstawą kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia z podatku dochodowego.

W konsekwencji, jeżeli poniesione przez Wnioskodawcę wydatki w SSE spełniają warunki określone dla wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowią one tym samym podstawę do obliczania zwolnienia podatkowego w SSE.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uzyskane zezwolenie określa jedynie minimalną wartość wydatków inwestycyjnych ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą na terenie SSE. W konsekwencji, do podstawy obliczenia wysokości przysługującego Wnioskodawcy zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz w art. 12 i 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, należy brać pod uwagę wysokość wydatków inwestycyjnych faktycznie poniesionych na terenie SSE po dniu uzyskania zezwolenia,tj. także tę część wydatków, które przekraczają wysokość wydatków inwestycyjnych określoną w zezwoleniu.

W konsekwencji, maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy (w przypadku Wnioskodawcy - 50%) i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu. Powyższe odnosi się również do wydatków kwalifikowanych, które Wnioskodawca poniesie w całym okresie obowiązywania zezwolenia, tj. do 15 listopada 2017 r., a więc także w przyszłości.

Powyższe stanowisko znalazło też potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych:

* interpretacja podatkowa z dnia 7 lutego 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów znak: ITPB3/423-566/11/AM,

* interpretacja podatkowa z dnia 21 maja 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretacja podatkowa z dnia 2 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów znak: ITPB3/423-390/08/AM,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 października 2008 r. znak: ILPB3/423-434/08-4/DS,

* interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 września 2008 r. znak: IBPB3/423-571/08/AM,

* interpretacja indywidualna z dnia 27 listopada 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi znak IPTPB3/423-312/12-2/KJ,

* interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak ITPB3/423-259/12/MK.

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności Spółka stoi na stanowisku, iż zarówno wydatki do wysokości określonej w zezwoleniu jak też dalsze wydatki Spółki poniesione na terenie strefy w całym okresie ważności zezwolenia i spełniające kryteria § 6 rozporządzenia, mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną i stanowią podstawę do określenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy przy tym podkreślić, że przywołane przez Spółkę interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach wnioskodawcy ("zainteresowanego"), w określonym stanie faktycznym bądź zdarzeniu przyszłym, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie mają zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego - tym samym nie są wiążące w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.