ITPB3/423-122/08/AW - Uznanie za koszt uzyskania przychodów wynagrodzeń i składek ZUS wypłaconych pracownikom przejętego zakładu pracy za pracę wykonaną przed przejęciem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 3 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wypłaconych wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wypłatę pracownikom wynagrodzenia i opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan T. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą do dnia 31 grudnia 2007 r. Jednocześnie, od dnia 5 lutego 2007 r. był jedynym udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W dniu 28 grudnia 2007 r. odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników tej spółki, na którym podjęto uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego drogą ustanowienia nowych udziałów. Udziały te zostały objęte przez jedynego wspólnika Pana T. w zamian za aport w postaci prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, stanowiącego zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (wg bilansu na dzień 27 grudnia 2007 r.) w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Od dnia 1 stycznia 2008 r. Spółka przejęła na mocy art. 23¹ Kodeksu pracy wszystkich pracowników zatrudnionych wcześniej przez Pana T. (wraz ze wszystkimi prawami i obowiązkami wynikającymi z tego faktu).

W dniu 10 stycznia 2008 r. dokonano wypłaty wynagrodzeń za miesiąc grudzień 2007 r. W dniu 15 stycznia 2008 r. przekazano składki na ubezpieczenie społeczne za listopad 2007 r., a w dniu 15 lutego 2008 r. składki na ubezpieczenie społeczne za miesiąc grudzień 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacone kwoty za miesiąc listopad i grudzień 2007 r. dotyczące pracowników firmy wniesionej aportem stanowią koszty uzyskania przychodów dla spółki przejmującej, która dokonała fizycznie tej wypłaty z własnych środków, a wszyscy pracownicy pozostają z nią nadal w stosunku pracy?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty wypłacone stanowią koszt uzyskania przychodów, ponieważ Spółka jest następcą prawnym firmy jednoosobowej, a zatrudnienie pracowników jest kontynuowane, zgodnie z art. 23¹ Kodeksu pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on - z zastrzeżeniem przepisów § 5 - z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy.

Za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę - w myśl art. 23¹ § 2 Kodeksu pracy - dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zasady odpowiedzialności solidarnej regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.

Tak więc biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku, skutkiem przejęcia - o którym mowa we wskazanym przepisie Kodeksu pracy - było wejście przejmującej Spółki w prawa i obowiązki pracodawcy w stosunku do pracowników firmy, która została wniesiona aportem. Włączenie firmy prowadzonej przez osobę fizyczną do Spółki spowodowało przejęcie zatrudnionych w niej pracowników. Wobec tego nie doszło do likwidacji ich stanowisk pracy, a były pracodawca nie wypowiedział im umów o pracę. Przejęcie zakładu pracy miało miejsce nie tylko przy przekazaniu składników majątkowych, ale także przy przejęciu zadań zakładu. W konsekwencji, Spółka stała się pracodawcą i to na niej ciąży obowiązek wypłaty wynagrodzeń.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia. Kosztami podatkowymi są więc między innymi tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek - z zastrzeżeniem pkt 40 - określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek (art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy podatkowej).

W świetle powyższego wyłącznie zapłacone wynagrodzenia i składki do ZUS mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy, co oznacza, iż takie prawo będzie przysługiwało także Spółce przejmującej pracowników w sytuacji, gdy ureguluje należności z tego tytułu.

Wynika z tego, że zapłacone przez Wnioskodawcę, w ramach odpowiedzialności solidarnej, zobowiązania pracownicze w postaci wypłaconych wynagrodzeń i opłaconych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące pracy świadczonej przez pracowników przejętych w ramach przedsiębiorstwa, za miesiące poprzedzające nabycie przedsiębiorstwa, może stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.