ITPB3/423-113/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Stosowne organy Spółki podjęły uchwały w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego. Konsekwencją tego jest emisja nowych akcji Spółki. Akcje oferowane będą w ramach tzw. oferty publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. Akcje zostaną wprowadzone do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych. W związku z powyższym Spółka ponosi wydatki związane bezpośrednio i pośrednio z podwyższeniem swojego kapitału zakładowego i ofertą publiczną swoich akcji. W pierwszej kolejności wydatki te obejmują koszty ściśle, bezpośrednio i koniecznie związane z podwyższeniem kapitału i ofertą publiczną akcji, takie jak opłaty notarialne, sądowe, za publikację, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty konieczne dla dopuszczenia akcji do obrotu publicznego, to jest opłaty na rzecz Giełdy Papierów Wartościowych, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, itp. Oprócz tego, Spółka ponosi także inne wydatki związane z ofertą publiczną, choć już nie mające charakteru wydatków formalnie i koniecznie warunkujących realizację emisji i oferty publicznej. Przede wszystkim wydatki te dotyczą usług związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego, publicznym udostępnieniem prospektu, poszukiwaniem inwestorów, techniczno - organizacyjną obsługą i prowadzeniem oferty publicznej, koordynowaniem i raportowaniem o przebiegu procesu oferty, rozliczeniem oferty publicznej. Usługi te obejmują zatem szeroko pojęte doradztwo, w tym doradztwo inwestycyjne, pomoc prawną, usługi audytorskie, wyceny, tłumaczenia, usługi i pośrednictwo firmy inwestycyjnej, oferującego i subemitenta, usługi marketingowe, poligraficzne, itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, emisją i ofertą publiczną akcji, a w szczególności wydatki na usługi związane z wprowadzeniem akcji do obrotu na Giełdzie Papierów Wartościowych oraz czynności związane z przygotowaniem, organizacją i przeprowadzeniem publicznej oferty akcji oraz ich obsługą i rozliczeniem, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy założeniu, iż środki pieniężne pozyskane przez Wnioskodawcę w ten sposób zostaną przez niego wykorzystane dla finansowania działalności kreującej (zwiększony) przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie poniesione przez niego koszty związane z emisją i ofertą publiczną emitowanych akcji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te są bowiem ponoszone w celu pozyskania przez Spółkę środków pieniężnych pozwalających następnie, dzięki ich wykorzystaniu na nowe inwestycje, rozwój i rozszerzenie źródeł przychodu, uzyskiwanie w przyszłości zwiększonych przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Innymi słowy wydatki te są co prawda związane z przychodem wyłączonym z kategorii przychodów opodatkowanych (art. 12 ust. 4 pkt 4 i pkt 11 ustawy), ale są także pośrednio związane z przychodami, które Spółka będzie osiągać dzięki wykorzystaniu środków pozyskanych dzięki ofercie publicznej akcji, a w szczególności przychodami uzyskiwanymi dzięki nowym inwestycjom, zakupom i eksploatacji nowych środków produkcji, urządzeń, itp. Te przychody należą do kategorii przychodów opodatkowanych, a zatem wydatki, które pośrednio pozwoliły na ich uzyskanie, także mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Sytuacja jest tu analogiczna do przypadku wydatków ponoszonych na pozyskanie kredytu bankowego (pożyczki), gdzie również pojawiają się wydatki na doradztwo finansowe, prawne, due dilligence, wyceny, analizy, itp. Co prawda pożyczka nie stanowi przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym, to jednak nie jest kwestionowana możliwość zaliczenia wydatków na jej pozyskanie do kosztów uzyskania przychodów, o ile oczywiście pożyczka zostanie wykorzystana na potrzeby finansowania działalności podatnika. Tym bardziej zasada ta powinna dotyczyć pozyskiwania środków, które stają się kapitałami własnymi podatnika, używanymi dla finansowania jego działalności, a w konsekwencji kreowania zwiększonych przychodów z jego działalności. Zresztą analogiczne rozważania mogą dotyczyć także innych przychodów wymienionych w art. 12 ust. 4 ustawy (np. w punktach 6 -10). Należy bowiem wywieść istnienie generalnej zasady, iż mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów te wydatki, które co prawda dotyczą przychodów wyłączonych spod opodatkowania na podstawie art. 12 ust. 4 ustawy, jeżeli jednocześnie są przynajmniej pośrednio związane z przychodami opodatkowanymi podatkiem dochodowym. Związek pośredni z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika dotyczy zaś w szczególności wydatków na zapewnienie finansowania działalności podatnika, kreującej jego opodatkowane przychody (tzw. zabezpieczenie źródła przychodu). Słuszność stanowiska Podatnika znajduje potwierdzenie także w wyrokach sądów administracyjnych, w tym w wyroku WSA w Lublinie (I SA/Lu 82/2007), zgodnie z którym: "Nie można podzielić zapatrywania organów skarbowych utrzymujących, że skoro do przychodów nie zalicza się przychodów uzyskanych na podwyższenie kapitału zakładowego spółki akcyjnej, to poniesione koszty związane z doradztwem prawnym i finansowym, przygotowania prospektu emisyjnego, koszty oferowania papierów wartościowych, kampanii medialnej oraz opłaty notarialne, sądowe i giełdowe nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, o jakim jest mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p." Wnioskodawca ma przy tym świadomość, iż w doktrynie i orzecznictwie funkcjonuje także odmienny pogląd, zgodnie z którym nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków w sposób formalny i konieczny związanych z podniesieniem kapitału zakładowego i emisją publiczną akcji, to jest wydatków o charakterze opłat, warunkujących dokonanie ww. czynności. W szczególności byłyby to opłaty notarialne, sądowe, za publikację w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty konieczne dla dopuszczenia akcji do obrotu publicznego, to jest opłaty na rzecz Giełdy Papierów Wartościowych, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych, itp. Z kolei inne wydatki związane z ofertą publiczną, choć już nie mające charakteru wydatków formalnie i koniecznie warunkujących realizację emisji i oferty publicznej, mogą zgodnie z tym poglądem zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, nawet podzielając słuszność tej bardziej restrykcyjnej wykładni, mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu koszty usług doradczych (wspomagających Wnioskodawcę), związanych z przygotowaniem prospektu emisyjnego, publicznym udostępnieniem prospektu, poszukiwaniem inwestorów, techniczno - organizacyjną obsługą i prowadzeniem oferty publicznej, koordynowaniem i raportowaniem przebiegu procesu oferty, rozliczeniem oferty publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i takie, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Z opisanych we wniosku okoliczności wynika, że Spółka ponosi wydatki bezpośrednio związane z emisją nowych akcji, czyli z przeprowadzeniem jednego ze sposobów podwyższenia kapitału zakładowego. Istotą tej czynności jest zgromadzenie środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki jako osoby prawnej.

W związku z powyższym, dokonując analizy wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego, konieczne jest odniesienie się do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (...). Wskazano tu zatem wyraźnie, że wartości majątkowe wniesione na pokrycie kapitału zakładowego spółki nie stanowią jej przychodu podatkowego. Jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania Spółki. Wobec tego wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego nie można traktować jako kosztów uzyskania przychodów. Nie odnoszą się one bowiem do przychodu podatkowego. Są bezpośrednio powiązane z przeprowadzeniem neutralnej podatkowo operacji na kapitale zakładowym Spółki.

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Podatnika w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, nie mogą zostać przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.