ITPB2/4511-855/15/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.), uzupełnionym w dniu 10 i 30 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 i 30 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 6 grudnia 1999 r. na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego Wnioskodawca nabył w spadku po ojcu (zm. 1999 r.) prawo własności zabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu nr XXX/3 o pow. 1550 m² w udziale wynoszącym 43/100 części. Ww. działka uległa podziałowi geodezyjnemu na zabudowane dwoma budynkami mieszkalnymi działki gruntu nr XXX/5 i XXX/6 (prawomocna decyzja z dnia 2 kwietnia 2015 r.). Podział geodezyjny został przeprowadzony zgodnie z posiadanymi wcześniej udziałami.

W dniu 15 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał zniesienia współwłasności nieruchomości, która była przedmiotem spadku. Zatem nie zmienił się stan posiadania Wnioskodawcy, tylko zostały określone udziały, mianowicie nabył prawo własności zabudowanej działki gruntu oznaczonej nr XXX/5 o pow. 666 m² (udział 43/100 z 1550 m²). Udział Wnioskodawcy został oszacowany na kwotę 160.000 zł, co strony umowy w formie aktu notarialnego zgodnie oświadczyły oraz, że z tytułu zawarcia umowy zniesienia współwłasności nieruchomości nie czynią względem siebie żadnych spłat ani dopłat. Wartość udziału w nieruchomości, który Wnioskodawca otrzymał mieściła się w ramach udziału jaki przypadał Jemu przed zniesieniem współwłasności.

W dniu 21 lipca 2015 r. Wnioskodawca sprzedał swój "udział", tj. prawo własności zabudowanej działki gruntu oznaczonej nr XXX/5 o pow. 666 m² za cenę 180.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą ww. działki, której Wnioskodawca był właścicielem od dnia 6 grudnia 1999 r. do 21 lipca 2015 r. (czyli nie dokonał nowego nabycia w dniu 15 maja 2015 r., tylko została zniesiona współwłasność) będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 6 grudnia 1999 r. do 21 lipca 2015 r. był właścicielem nieruchomości nabytej w spadku po ojcu, Jego stan posiadania nie zmienił się w wyniku podziału geodezyjnego i zniesienia współwłasności tej nieruchomości, które nastąpiło bez żadnych spłat ani dopłat. W wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawca nie nabył nic ponad to, co posiadał wcześniej.

W ocenie Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i jest dokonywane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie zaś do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Celem natomiast postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy - o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Podstawowym sposobem zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej, który następuje w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli jest ekwiwalentne w naturze i następuje bez spłat i dopłat lub też mieści się w udziale jaki przypadał współwłaścicielowi w rzeczy wspólnej.

W przypadku natomiast, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomości, które po dokonanym podziale przekraczają udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał w rzeczy wspólnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 6 grudnia 1999 r. na podstawie prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego Wnioskodawca nabył w spadku po ojcu (zm. 1999 r.) prawo własności zabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę gruntu nr XXX/3 o pow. 1550 m² w udziale wynoszącym 43/100 części. Ww. działka uległa podziałowi geodezyjnemu na zabudowane dwoma budynkami mieszkalnymi działki gruntu nr XXX/5 i XXX/6 (prawomocna decyzja z dnia 2 kwietnia 2015 r.). Podział geodezyjny został przeprowadzony zgodnie z posiadanymi wcześniej udziałami.

W dniu 15 maja 2015 r. Wnioskodawca dokonał zniesienia współwłasności nieruchomości, która była przedmiotem spadku. Zatem nie zmienił się stan posiadania Wnioskodawcy, tylko zostały określone udziały, mianowicie nabył prawo własności zabudowanej działki gruntu oznaczonej nr XXX/5 o pow. 666 m² (udział 43/100 z 1550 m²). Udział Wnioskodawcy został oszacowany na kwotę 160.000 zł, co strony umowy w formie aktu notarialnego zgodnie oświadczyły oraz, że z tytułu zawarcia umowy zniesienia współwłasności nieruchomości nie czynią względem siebie żadnych spłat ani dopłat. Wartość nieruchomości, którą Wnioskodawca otrzymał mieściła się w ramach udziału jaki przypadał Jemu przed zniesieniem współwłasności.

W dniu 21 lipca 2015 r. Wnioskodawca sprzedał swój "udział", tj. prawo własności zabudowanej działki gruntu oznaczonej nr XXX/5 o pow. 666 m² za cenę 180.000 zł.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego uznać należy, iż w sytuacji, gdy udział jaki przysługiwał Wnioskodawcy w rzeczy wspólnej po dokonanym zniesieniu współwłasności nie uległ powiększeniu a wartość otrzymanej nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał Jemu w spadku, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, za datę nabycia nieruchomości przyjąć należy datę nabycia spadku, którą jest data śmierci ojca, tj. w 1999 r. Zatem jej sprzedaż dokonana w dniu 21 lipca 2015 r. nie spowodowała powstania przychodu z odpłatnego zbycia, bowiem została dokonana po upływie okresu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku ze sprzedażą nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.