ITPB2/4511-719/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. Nr 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 18 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 16 września 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 18 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym opisano następujący stan faktyczny:

W dniu 16 listopada 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, po którym odziedziczyła:

* część budynku wraz z prawem własności części działki pod budynkami (mieszkalnym i posadowionymi na tej działce budynkami gospodarczymi),

* część niezabudowanej nieruchomości oraz

* część mieszkania.

Spadek po ojcu Wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym 1/3 części. Akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony dnia 23 stycznia 2013 r.

W dniu 12 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała swój udział w budynku za kwotę 28.333 zł 33 gr, a następnie w dniu 25 lutego 2015 r. sprzedała swój udział w niezabudowanej nieruchomości za kwotę 7.833 zł 33 gr.

Oprócz wskazanych wyżej udziałów w nieruchomości Wnioskodawczyni posiada mieszkanie własnościowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, które nabyła w drodze podziału całości majątku wspólnego, dokonanego dnia 24 kwietnia 2015 r., aktem notarialnym Rep. A nr.... Ww. aktem notarialnym Wnioskodawczyni została zobowiązana do zapłaty byłemu mężowi kwoty 113.266 zł 26 gr tytułem spłaty, w ten sposób, że kwotę 38.000 zł zapłaci na rachunek bankowy przeznaczony do spłaty wspólnego długu wobec wierzyciela hipotecznego oraz kwotę 75.266 zł 66 gr w terminie 120 dni licząc od daty uprawomocnienia się wyroku rozwiązującego związek małżeński (wyrok został wydany 30 kwietnia 2015 r.) przelewem na wskazany przez byłego męża rachunek bankowy.

Co do obowiązku zapłaty kwoty 75.266 zł 66 gr w terminie wyżej wskazanym na rzecz byłego męża wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia, Wnioskodawczyni poddała się egzekucji na mocy zawartego aktu notarialnego, stosownie do art. 777 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania cywilnego.

Ww. mieszkanie stanowiło majątek wspólny zgromadzony w trakcie trwania związku małżeńskiego. Po dokonaniu podziału majątku i spłacie byłego męża Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką ww. mieszkania. Mieszkanie to zaspokaja potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni, albowiem zamieszkuje w nim wraz z dziećmi od 12 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwotę 28.333 zł 33 gr ze sprzedaży części domu oraz kwotę 7.833 zł 33 gr ze sprzedaży części niezabudowanej nieruchomości, pochodzące za spadku po ojcu Wnioskodawczyni może zaliczyć do wydatków na nabycie własnego mieszkania spłacając kwotę 75.266 zł 66 gr byłemu mężowi i w ten sposób skorzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, po spłacie kwoty 75.266 zł 66 gr byłemu mężowi stanie się jedyną właścicielką całego mieszkania. Przejęła bowiem mieszkanie z obowiązkiem spłaty byłego męża. Pieniądze ze sprzedaży części domu (tekst jedn.: kwotę 28.333 zł 33 gr) oraz ze sprzedaży części niezabudowanej nieruchomości (tekst jedn.: kwotę 7.833 zł 33 gr), pochodzące ze spadku po ojcu zostały przeznaczone na nabycie własnego mieszkania, czyli na cele mieszkaniowe. Zatem Wnioskodawczyni uważa, że może skorzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i jest dokonywane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 listopada 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, po którym odziedziczyła:

* część budynku wraz z prawem własności części działki pod budynkami (mieszkalnym i posadowionymi na tej działce budynkami gospodarczymi),

* część niezabudowanej nieruchomości oraz

* część mieszkania.

Spadek po ojcu Wnioskodawczyni nabyła w udziale wynoszącym 1/3 części. Akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony dnia 23 stycznia 2013 r.

W dniu 12 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała swój udział w budynku za kwotę 28.333 zł 33 gr, a następnie w dniu 25 lutego 2015 r. sprzedała swój udział w niezabudowanej nieruchomości za kwotę 7.833 zł 33 gr.

Oprócz wskazanych wyżej udziałów w nieruchomości Wnioskodawczyni posiada mieszkanie własnościowe wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, które nabyła w drodze podziału całości majątku wspólnego, dokonanego dnia 24 kwietnia 2015 r., aktem notarialnym Rep. A nr 6427/2015. Ww. aktem notarialnym Wnioskodawczyni została zobowiązana do zapłaty byłemu mężowi kwoty 113.266 zł 26 gr tytułem spłaty, w ten sposób, że kwotę 38.000 zł zapłaci na rachunek bankowy przeznaczony do spłaty wspólnego długu wobec wierzyciela hipotecznego oraz kwotę 75.266 zł 66 gr w terminie 120 dni licząc od daty uprawomocnienia się wyroku rozwiązującego związek małżeński (wyrok został wydany 30 kwietnia 2015 r.) przelewem na wskazany przez byłego męża rachunek bankowy.

Co do obowiązku zapłaty kwoty 75.266 zł 66 gr w terminie wyżej wskazanym na rzecz byłego męża wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia, Wnioskodawczyni poddała się egzekucji na mocy zawartego aktu notarialnego, stosownie do art. 777 § 1 pkt 4 kodeksu postępowania cywilnego.

Ww. mieszkanie stanowiło majątek wspólny zgromadzony w trakcie trwania związku małżeńskiego. Po dokonaniu podziału majątku i spłacie byłego męża Wnioskodawczyni jest jedyną właścicielką ww. mieszkania. Mieszkanie to zaspokaja potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni, albowiem zamieszkuje w nim wraz z dziećmi od 12 lat.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia "nabycie", nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia spadku przez Wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy - jej ojca.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że sprzedaż dnia 12 grudnia 2014 r. udziału w budynku oraz w dniu 25 lutego 2015 r. udziału w nieruchomości niezabudowanej, które Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku po ojcu zmarłym w dniu 16 listopada 2012 r. została dokona przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziałów w nieruchomościach, a zatem stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 - jak stanowi art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przy czym, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

W myśl art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w określonym terminie, środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym wydatki, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Należy zauważyć, że powołany przepis przewiduje zwolnienie ze względu na "własne cele mieszkaniowe". Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis.

Intencją ustawodawcy tworzącego to zwolnienie było zachęcenie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw majątkowych przeznaczonych do zaspakajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia "cele mieszkaniowe" przymiotnikiem "własne".

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że spłata dokonana przez Wnioskodawczynię ze środków przez nią uzyskanych - ze sprzedaży udziału w budynku oraz sprzedaży udziału w nieruchomości niezabudowanej - na rzecz jej małżonka w związku z podziałem majątku wspólnego małżonków, tytułem nabycia przez Wnioskodawczynię na wyłączną własność lokalu mieszkalnego, który wykorzystuje na swoje własne cele mieszkaniowe, uprawnia do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnieniu podlega dochód, w wysokości odpowiadającej iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na "własne cele mieszkaniowe", tj. na nabycie ww. lokalu mieszkalnego (udziału w lokalu mieszkalnym) w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/1 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bydgoszczy, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.