ITPB2/4511-702/15/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 września 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4511-702/15/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 3 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 września 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2009 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Po jej śmierci Wnioskodawca wraz z ojcem i siostrą zdecydował o sprzedaży budynku mieszkalnego położonego w W. oraz domu rodzinnego położonego w S. i zakupie innej, mniejszej nieruchomości, gdzie Wnioskodawca mógłby przeprowadzić się wraz z żoną, córką i ojcem.

Na podstawie umowy przedwstępnej Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w T., zabudowaną budynkiem murowanym, piętrowym o płaskim dachu o powierzchni użytkowej 125,56 m2. Wnioskodawca zakupił tę działkę wraz z budynkiem z lat 70-tych, wymagającym gruntownego remontu w przypadku zamieszkania, bądź wyburzenia go z uwagi na jego zły stan. W planach Wnioskodawca miał część tego budynku - po rozbudowie - przeznaczyć na małą działalność gospodarczą. Dlatego też w 2010 r. wystąpił do Wójta Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy budynku znajdującego się na Jego działce. Decyzja polegała na zmianie sposobu użytkowania istniejącego budynku usługowo-handlowego na cele usług gastronomicznych z częścią mieszkalną wraz z rozbudową i nadbudową, rodzaj inwestycji: usługowo-mieszkaniowa.

W dniu 7 marca 2010 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Po śmierci rodziców, tj. w dniu 13 sierpnia 2010 r., Wnioskodawca sprzedał budynek mieszkalny położony w W., z czego część kwoty przeznaczył na poczet ceny za nabycie nieruchomości położonej w T. (1 września 2010 r.). Część pieniędzy ze sprzedaży wydatkował na spłatę kredytu, który zaciągnęli Jego rodzice na budowę domu - korzystając z dużej ulgi budowlanej (umowa przejęcia długu z dnia 6 października 2010 r.). Wnioskodawca wraz z siostrą był zmuszony spłacić ten kredyt.

W dniu 20 maja 2011 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość położoną w S., przeznaczając uzyskane środki pieniężne na zapłatę kolejnych rat za nabycie nieruchomości w T. (30 czerwca 2011 r. i 14 lutego 2012 r.) oraz zapłatę podatku od spadków i darowizn po zmarłym ojcu.

W maju 2012 r. Wnioskodawca trafił do szpitala a po 2 tygodniach jego stan zdrowia był na tyle zły, że zastosowano hemodializę. Dowiedziawszy się o genetycznej niewydolności nerek oraz świadomość długiego oczekiwania na przeszczep spowodowały załamanie nerwowe. Plany zmieniły się diametralnie i zamiast remontu zakupionego budynku, Wnioskodawca wraz z żoną i córką zmuszony był zamieszkać w pokoju u teściów.

Wnioskodawca nie wykorzystał decyzji na rozbudowę budynku na działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy:

* spłata kredytu zaciągniętego przez rodziców na budowę odziedziczonego domu,

* zapłata części ceny na zakup nieruchomości położonej w T., stanowiącej działkę gruntu zabudowaną budynkiem usługowo-handlowym,

* zapłacony podatek od spadków i darowizn tytułem dziedziczenia po zmarłym ojcu

* stanowią wydatki na cele mieszkaniowe i uprawniają do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, spłacony kredyt hipoteczny uprawnia Jego do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego, w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy, gdyż ww. kredyt, który przejął po zmarłych rodzicach dotyczył odziedziczonej nieruchomości.

Wnioskodawca uważa, że zapłata części ceny za nabycie nieruchomości w T. stanowi wydatek na cel mieszkaniowy i uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, ponieważ z wypisu z rejestru gruntów wynika, iż są to tereny mieszkaniowe, planowana działalność gospodarcza nigdy nie doszła do skutku a w przyszłości Wnioskodawca planuje tam zamieszkać wraz z rodziną.

Wnioskodawca uważa również, że zapłacony podatek od spadków i darowizn po zmarłym ojcu stanowi wydatek na cel mieszkaniowy, gdyż ten podatek dotyczył budynku mieszkalnego (kamienica), którego ojciec był współwłaścicielem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Ponieważ pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1.

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Stosownie do art. 21 ust. 29 ustawy w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2009 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Po jej śmierci Wnioskodawca wraz z ojcem i siostrą zdecydował o sprzedaży budynku mieszkalnego położonego w W. oraz domu rodzinnego położonego w S. i zakupie innej, mniejszej nieruchomości, gdzie Wnioskodawca mógłby przeprowadzić się wraz z żoną, córką i ojcem.

Na podstawie umowy przedwstępnej Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w T., zabudowaną budynkiem murowanym, piętrowym o płaskim dachu o powierzchni użytkowej 125,56 m2. Wnioskodawca zakupił tę działkę wraz z budynkiem z lat 70-tych, wymagającym gruntownego remontu w przypadku zamieszkania, bądź wyburzenia go z uwagi na jego zły stan. W planach Wnioskodawca miał część tego budynku - po rozbudowie - przeznaczyć na małą działalność gospodarczą. Dlatego też w 2010 r. wystąpił do Wójta Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy budynku znajdującego się na Jego działce. Decyzja polegała na zmianie sposobu użytkowania istniejącego budynku usługowo-handlowego na cele usług gastronomicznych z częścią mieszkalną wraz z rozbudową i nadbudową, rodzaj inwestycji: usługowo-mieszkaniowa.

W dniu 7 marca 2010 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy. Po śmierci rodziców, tj. w dniu 13 sierpnia 2010 r., Wnioskodawca sprzedał budynek mieszkalny położony w W., z czego część kwoty przeznaczył na poczet ceny za nabycie nieruchomości położonej w T. (1 września 2010 r.). Część pieniędzy ze sprzedaży wydatkował na spłatę kredytu, który zaciągnęli Jego rodzice na budowę domu - korzystając z dużej ulgi budowlanej (umowa przejęcia długu z dnia 6 października 2010 r.). Wnioskodawca wraz z siostrą był zmuszony spłacić ten kredyt.

W dniu 20 maja 2011 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość położoną w S., przeznaczając uzyskane środki pieniężne na zapłatę kolejnych rat za nabycie nieruchomości w T. (30 czerwca 2011 r. i 14 lutego 2012 r.) oraz zapłatę podatku od spadków i darowizn po zmarłym ojcu.

W maju 2012 r. Wnioskodawca trafił do szpitala a po 2 tygodniach jego stan zdrowia był na tyle zły, że zastosowano hemodializę. Dowiedziawszy się o genetycznej niewydolności nerek oraz świadomość długiego oczekiwania na przeszczep spowodowały załamanie nerwowe. Plany zmieniły się diametralnie i zamiast remontu zakupionego budynku, Wnioskodawca wraz z żoną i córką zmuszony był zamieszkać w pokoju u teściów.

Wnioskodawca nie wykorzystał decyzji na rozbudowę budynku na działalność gospodarczą.

Odnosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe. Jednym z własnych celów mieszkaniowych wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy jest nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem.

Powyższy przepis dotyczy więc tych sytuacji, kiedy podatnik nabywa grunt zabudowany. Jednak prawo do zwolnienia przysługuje mu tylko w sytuacji, gdy grunt zabudowany jest budynkiem mieszkalnym. Tymczasem w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nabył budynek usługowo-handlowy (niemieszkalny) wraz z gruntem związanym z tym budynkiem. Nabycie to nie spełnia zatem przesłanki zwolnienia, o której mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto treść art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a wskazuje, że wydatkami uprawniającymi do przedmiotowego zwolnienia jest spłata kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1.

Spłacony kredyt nie ma być więc jakimkolwiek kredytem, lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt - co wynika literalnie z powołanego przepisu - zaciągnięty przez podatnika na jego własne cele mieszkaniowe, które obejmują m.in. budowę własnego budynku mieszkalnego. Podatnikiem jest zaś osoba, u której powstał z tytułu sprzedaży nieruchomości obowiązek podatkowy. Tymczasem, w przedmiotowej sprawie kredyt hipoteczny został zaciągnięty przez rodziców Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie jest więc osobą, która ten kredyt zaciągnęła na budowę własnego budynku mieszkalnego tylko osobą, która na podstawie umowy przejęcia długu, podjęła się jego spłaty.

Równocześnie wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zapłatę podatku od spadków i darowizn, nie mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe, gdyż nie zostały wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego uznać należy, iż wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na nabycie gruntu wraz z budynkiem niemieszkalnym, na spłatę kredytu zaciągniętego przez spadkodawców oraz zapłatę podatku od spadków i darowizn, nie uprawnia Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Takiego przeznaczenia środków nie przewiduje bowiem art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl