ITPB2/4511-701/15/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2015 r. (data wpływu - 3 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego z Danii - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 7 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia emerytalnego z Danii.

W przedmiotowym wniosku i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 sierpnia 2008 r. duński Departament Finansów wypłaca Wnioskodawczyni emeryturę państwową, którą odziedziczyła po zmarłym mężu. Mąż był obywatelem Danii zamieszkałym w Danii i urzędnikiem państwowym w Danii.

Zgodnie z konwencją o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Danią, świadczenie to jako emerytura urzędnika państwowego, do której prawo zostało nabyte w Danii jest opodatkowana w Danii. Wnioskodawczyni ma tam status płatnika nierezydenta. W Polsce wykazuje to świadczenie w zeznaniu podatkowym jako zwolnione od podatku. W tym roku doszło do przejęcia banku, w którym na konto Wnioskodawczyni wpływało świadczenie z Danii przez inny bank, który nie uznaje poświadczonego jako prawidłowe zeznania podatkowego, nie uznaje też jako dokumentacji decyzji o przyznaniu świadczenia państwowej emerytury duńskiej; żąda zaświadczeń duńskiego odpowiednika urzędu podatkowego, że jest to świadczenie opodatkowane w Danii. Od kwietnia 2015 r. bank pobiera zaliczki na podatek dochodowy od kwot świadczenia, które wpływa na konto Wnioskodawczyni.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że wniosek dotyczy świadczeń otrzymywanych od 30 kwietnia 2015 r. do chwili obecnej. Wnioskodawczyni ma rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Dokumenty duńskiego urzędu podatkowego rozliczające podatek od wypłacanego Wnioskodawczyni w Danii świadczenia określają Jej status podatkowy w Danii -"ograniczony obowiązek podatkowy w Danii". Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski. Świadczenie emerytalne wypłacane z Danii jest świadczeniem z duńskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Świadczenie to Wnioskodawczyni nabyła po zmarłym w dniu 5 stycznia 2008 r. mężu, który był obywatelem i rezydentem Danii; nabył prawa emerytalne pracując przez 28 lat jako nauczyciel państwowej szkoły wyższej w Danii. Świadczenie to powstało więc w Danii, mąż Wnioskodawczyni nie miał związków z Polską.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy według konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Królestwem Danii, otrzymywane przez Wnioskodawczynię świadczenie emerytalne, które jest Jej wypłacane po uprzednim opodatkowaniu w Danii, podlega również opodatkowaniu w Polsce, a w związku z tym czy bank w Polsce musi pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni świadczenia z duńskiego systemu ubezpieczeń społecznych należne Wnioskodawczyni po śmierci męża, obywatela i rezydenta Danii są tam opodatkowane. Dokumentację w formie rozliczeń miesięcznych oraz rocznych zeznań podatkowych duńskiego urzędu skarbowego przedstawiała wielokrotnie w urzędzie skarbowym, gdzie rozlicza swój podatek wykazując kwotę emerytury duńskiej w Jej rozliczeniu rocznym. Urząd skarbowy nigdy nie kwestionował sposobu rozliczania/wykazywania tych świadczeń.

Stosownie do przepisu art. 17 konwencji między Polską a Danią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania świadczenia pieniężne otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce w ramach systemu ubezpieczeń społecznych Danii, mogą być opodatkowane w Danii.

Artykuł 22 ust. 1 lit. a konwencji nakazuje natomiast zwolnienie z opodatkowania dochodu osiąganego przez osobę zamieszkałą w Polsce, który może być opodatkowany w Danii.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenie emerytalne opodatkowane w Danii nie podlega już opodatkowaniu w Polsce.

W związku z tym, zgodnie z art. 35 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że "w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty" - bank jest zwolniony z wynikającego z art. 35 ust. 1 ww. ustawy obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy.

Takie stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 września 2012 r. Nr ILPB2/415-538/12-4/AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1 konwencji z dnia 6 grudnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2003 r. Nr 43, poz. 368 z późn. zm.) świadczenia pieniężne otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w ramach systemu ubezpieczeń społecznych drugiego Umawiającego się Państwa albo w ramach jakiegokolwiek innego systemu, z wyjątkiem funduszy utworzonych przez to drugie Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt a) ww. konwencji jakakolwiek emerytura wypłacana przez lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 2 pkt b) ww. konwencji jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba jest obywatelem tego Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.

Postanowienia artykułów 14, 15, 16 i 17 stosuje się do pensji, płac i innych podobnych wynagrodzeń oraz emerytur z tytułu świadczenia usług pozostających w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny (art. 18 ust. 3 ww. konwencji).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że w Danii mogą być opodatkowane świadczenia pieniężne otrzymywane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce w ramach systemu ubezpieczeń społecznych Danii albo w ramach jakiegokolwiek innego systemu, z wyjątkiem funduszy utworzonych przez państwo duńskie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Natomiast emerytury wypłacane przez lub pochodzące z funduszy utworzonych przez państwo duńskie, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego podlegają opodatkowaniu tylko w Danii. Jednocześnie jednak - jak stanowi art. 18 ust. 2 pkt b) konwencji - tego rodzaju świadczenia podlegają opodatkowaniu tylko w państwie rezydencji (w niniejszej sprawie w Polsce) w sytuacji gdy świadczeniobiorca ma w Polsce zarówno miejsce zamieszkania, jak i posiada obywatelstwo państwa polskiego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni - obywatelka Polski mająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce otrzymuje z duńskiego Departamentu Finansów "emeryturę państwową" po zmarłym mężu, który był urzędnikiem państwowym w Danii. Nabył prawa emerytalne pracując jako nauczyciel w państwowej szkole wyższej w Danii.

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej we wniosku emerytura otrzymywana przez Wnioskodawczynię - mającą obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania w Polsce - stosownie do cytowanego powyżej art. 18 ust. 2 pkt b) konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku - podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Tym samym, nie znajduje zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 22 ww. konwencji, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

W związku z powyższym, stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na banku w Polsce spoczywa obowiązek płatnika w zakresie obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od wypłacanych Wnioskodawczyni świadczeń emerytalnych z Danii.

Zgodnie bowiem z tym przepisem do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty (art. 35 ust. 3 ww. ustawy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.