ITPB2/4511-661/16-1/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 19 lipca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny, który nabyła częściowo w drodze dziedziczenia i częściowo darowizny w tym samym roku, tj. w marcu 2015 r. Data śmierci spadkodawcy to 3 stycznia 2015 r. natomiast data zawarcia umowy darowizny to 23 marzec 2015 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży wyniosła 140.000 zł. Sprzedażą tego mieszkania zajmowała się mama Wnioskodawczyni, która miała notarialne pełnomocnictwo. W tym samym dniu, tj. 1 kwietnia 2015 r. mama przelała na konto Wnioskodawczyni częściową kwotę uzyskaną ze sprzedaży tego lokalu tj. 20.000 EURO. Sprzedaż tego lokalu nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W dniu 15 kwietnia 2015 r., Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym podpisała przedwstępną umowę zakupu domu znajdującego się w Irlandii. W tym celu wpłacili 23.900 EURO zaliczki, z czego Wnioskodawczyni finansowała kwotę 20.000 EURO pochodzącą ze sprzedaży lokalu opisanego powyżej. Ostatecznie Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym zakupiła dom w dniu 28 kwietnia 2015 r. Zakupiony dom w Irlandii jest budynkiem mieszkalnym i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. W celu kupna domu Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym zaciągnęła kredyt hipoteczny w Irlandii, który spłaca wspólnie z nim, przy czym technicznie, rata kredytu opłacana jest z konta narzeczonego, ale połowa tej kwoty sfinansowana jest przez Wnioskodawczynię, ponieważ co miesiąc część środków uzyskanych ze sprzedaży wyżej wymienionego lokalu mieszkalnego przelewa na jego konto. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w dniu 16 marca 2015 r. w banku i będzie spłacany przez Nią środkami uzyskanymi ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Z umowy kredytowej wynika, że Wnioskodawczyni jest kredytobiorcą i kredyt ten został zaciągnięty na zakup domu w Irlandii. W związku ze spłatą kredytu hipotecznego nie korzystała i nie będzie korzystać z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy kwota spłacanego kredytu w części finansowanej przez Wnioskodawczynię, ale faktycznie opłacanej z konta narzeczonego, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, tak, gdyż wydatki te mieszczą się w katalogu zwolnień wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a i pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 21 ust. 27 ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Stosownie do art. 21 ust. 29 ustawy w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w dniu 1 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal mieszkalny, który nabyła częściowo w drodze dziedziczenia i częściowo darowizny w tym samym roku, tj. w marcu 2015 r. Data śmierci spadkodawcy to 3 stycznia 2015 r. natomiast data zawarcia umowy darowizny to 23 marzec 2015 r. Kwota uzyskana ze sprzedaży wyniosła 140.000 zł. Sprzedażą tego mieszkania zajmowała się mama Wnioskodawczyni, która miała notarialne pełnomocnictwo. W tym samym dniu, tj. 1 kwietnia 2015 r. mama przelała na konto Wnioskodawczyni częściową kwotę uzyskaną ze sprzedaży tego lokalu tj. 20.000 EURO. Sprzedaż tego lokalu nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

W dniu 15 kwietnia 2015 r., Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym podpisała przedwstępną umowę zakupu domu znajdującego się w Irlandii. W tym celu wpłacili 23.900 EURO zaliczki, z czego Wnioskodawczyni finansowała kwotę 20.000 EURO pochodzącą ze sprzedaży lokalu opisanego powyżej. Ostatecznie Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym zakupiła dom w dniu 28 kwietnia 2015 r. Zakupiony dom w Irlandii jest budynkiem mieszkalnym i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. W celu kupna domu Wnioskodawczyni wraz z narzeczonym zaciągnęła kredyt hipoteczny w Irlandii, który spłaca wspólnie z nim, przy czym technicznie, rata kredytu opłacana jest z konta narzeczonego, ale połowa tej kwoty sfinansowana jest przez Wnioskodawczynię, ponieważ co miesiąc część środków uzyskanych ze sprzedaży wyżej wymienionego lokalu mieszkalnego przelewa na jego konto. Kredyt hipoteczny został zaciągnięty w dniu 16 marca 2015 r. w banku i będzie spłacany przez Nią środkami uzyskanymi ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. Z umowy kredytowej wynika, że Wnioskodawczyni jest kredytobiorcą i kredyt ten został zaciągnięty na zakup domu w Irlandii. W związku ze spłatą kredytu hipotecznego nie korzystała i nie będzie korzystać z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jak wynika z analizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których sfinansowanie uprawnia do zwolnienia wymienione zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1, które obejmują m.in. nabycie budynku mieszkalnego jego części lub udziału w takim budynku, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem. Istotne jest także to, aby kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia oraz aby był zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że ustalając dochód zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni może uwzględnić wydatki na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Nią w banku w Irlandii na nabycie budynku mieszkalnego, który służy zaspokajaniu Jej potrzeb mieszkaniowych, bowiem mieszczą się one w pojęciu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli zatem, jak twierdzi Wnioskodawczyni, kredyt zaciągnięty w dniu 16 marca 2015 r. będzie spłacany przez Nią środkami uzyskanymi ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, to spełniona zostanie przesłanka zastosowania zwolnienia. Przepisy ustawy nie przewidują bowiem konkretnego sposobu spłaty kredytu, tj. obowiązku tworzenia przez podatnika celowo wyodrębnionego rachunku bankowego, konieczności kumulowania na nim środków pochodzących z tej sprzedaży a następnie przeznaczenia ich na cele mieszkaniowe.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy spełnienie warunków zastosowania zwolnienia zostało właściwie udokumentowane, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.