ITPB2/4511-617/15/IL

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4511-617/15/IL

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.), uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z rozbudową budynku mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 10 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z rozbudową budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonał rozbudowy budynku mieszkalnego położonego na działce nr 205, polegającej na dobudowaniu 8 pokoi gościnnych, z wejściami od zewnątrz, 4 stryszków jako pomieszczeń gospodarczych nad pokojami zewnętrznymi, tarasów zadaszonych od strony wschodniej i zachodniej, tarasów otwartych pomiędzy stryszkami od strony północnej i południowej bez zadaszenia. Inne rozwiązanie niż zewnętrzne wejścia do dobudowanych pokoi tj. wejście przez przedpokój i sypialnię Wnioskodawcy (przez ściany nośne szczytowe) byłoby technicznie niemożliwe. Wnioskodawca jest po rozwodzie i wraz z byłą żoną są rolnikami. Po rozwodzie, po ugodowym podziale mają po 4 pokoje gościnne, które zgodnie z prawem może mieć rolnik, z czego 5 pokoi jest w toku prac wykończeniowych. Pozwolenie na budowę dotyczyło wyłącznie rozbudowy budynku mieszkalnego. Do chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi gospodarstwa agroturystycznego. Pokoje gościnne, które posiada nie są na wynajem tylko są przeznaczone jako pokoje gościnne, a nie do wynajmu na stałe i znajdują się we wspólnym budynku mieszkalnym. Dom z rozbudową posiada jedno ujęcie wodne, wspólną kanalizację, jedno przyłącze energii elektrycznej, wspólne centralne ogrzewanie. Dom Wnioskodawcy i jego byłej żony nie jest pensjonatem, ani hotelem tylko rozbudowanym domem mieszkalnym na wsi, a część rozbudowana nie jest wykończona w 70%. Według Wnioskodawcy budynek mieszkalny po rozbudowie w całości zaspokaja jego i byłej żony potrzeby. Wnioskodawca wskazuje, że dom był budowany i nadal jest rozbudowywany jako dom dla rolników na wsi. Nigdy nie miał on i nie ma zamiaru przekształcać domu na pensjonat, wynajem na stałe, hotel, motel itp. Wydatki na przedmiotową inwestycję Wnioskodawca poniósł i ponosi począwszy od uprawomocnienia się decyzji kończącej na rozbudowę budynku mieszkalnego. tj. od kwietnia 2011 r. Wnioskodawca, ani jego była żona nie korzystali i nie korzystają z żadnych dopłat unijnych, ani z żadnych innych dopłat - dofinansowań na ten cel.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy należy się zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, poniesionych na rozbudowę budynku mieszkalnego, polegającej na dobudowaniu 8 pokoi z wejściami od zewnątrz, a która jest zgodna z planem i pozwoleniem zatwierdzonymi przez właściwe urzędy.

Zdaniem Wnioskodawcy należy mu się zwrot podatku VAT na rozbudowę budynku mieszkalnego na działce nr 205.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) obowiązującej do 31 grudnia 2013 r. osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1.

budową budynku mieszkalnego;

2.

nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;

3.

remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (ust. 2).

Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (ust. 3).

Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (ust. 4).

W myśl art. 3 ust. 8 ww. ustawy minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze obwieszczenia, wykaz materiałów budowlanych uwzględniający materiały budowlane, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT.

Wykaz taki zawarty został w załączniku do obwieszczenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 30 grudnia 2005 r. w sprawie ogłoszenia wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MTiB z 2006 r. Nr 1, poz. 1).

Należy wskazać, iż od 1 stycznia 2011 r. obowiązuje wykaz zawarty w załączniku do obwieszczenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 września 2010 r. w sprawie wykazu materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT (Dz. Urz. MI z 2010 r. Nr 11, poz. 35).

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Prawo do zwrotu przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1.

prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;

2.

pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym funkcjonowała w obrocie prawnym od dnia 1 stycznia 2006 r. Jednakże, na mocy art. 38 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 1304 z późn. zm.) została ona uchylona. Zgodnie bowiem z treścią powołanego przepisu traci moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Jednakże na mocy art. 32 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468, z późn. zm.), ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części tych wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jednocześnie prawo do ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków ograniczone zostało w czasie. Jak wynika bowiem z art. 32 ust. 2 wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1.

od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;

2.

od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;

3.

od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;

4.

od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;

5.

od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.

Treść zacytowanych przepisów wskazuje, że osobie fizycznej spełniającej warunki określone w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przysługuje przez określony w ustawie czas prawo do ubiegania się o zwrot ww. wydatków pomimo uchylenia ustawy ten zwrot regulującej.

Powyższe oznacza, że na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym tj. na dotychczasowych zasadach o zwrot części wydatków na zakup materiałów budowlanych według harmonogramu określonego w art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi mają prawo ubiegać się osoby fizyczne, które poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych, przed 1 stycznia 2014 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonał rozbudowy budynku mieszkalnego położonego na działce nr 205, polegającej na dobudowaniu 8 pokoi gościnnych, z wejściami od zewnątrz, 4 stryszków jako pomieszczeń gospodarczych nad pokojami zewnętrznymi, tarasów zadaszonych od strony wschodniej i zachodniej, tarasów otwartych pomiędzy stryszkami od strony północnej i południowej bez zadaszenia. Inne rozwiązanie niż zewnętrzne wejścia do dobudowanych pokoi tj. wejście przez przedpokój i sypialnię Wnioskodawcy (przez ściany nośne szczytowe) byłoby technicznie niemożliwe. Wnioskodawca jest po rozwodzie i wraz z byłą żoną są rolnikami. Po rozwodzie, po ugodowym podziale mają po 4 pokoje gościnne, które zgodnie z prawem może mieć rolnik, z czego 5 pokoi jest w toku prac wykończeniowych. Pozwolenie na budowę dotyczyło wyłącznie rozbudowy budynku mieszkalnego. Do chwili obecnej Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi gospodarstwa agroturystycznego. Pokoje gościnne, które posiada nie są na wynajem tylko są przeznaczone jako pokoje gościnne, a nie do wynajmu na stałe i znajdują się we wspólnym budynku mieszkalnym. Dom z rozbudową posiada jedno ujęcie wodne, wspólną kanalizację, jedno przyłącze energii elektrycznej, wspólne centralne ogrzewanie. Dom Wnioskodawcy i jego byłej żony nie jest pensjonatem, ani hotelem tylko rozbudowanym domem mieszkalnym na wsi, a część rozbudowana nie jest wykończona w 70%. Według Wnioskodawcy budynek mieszkalny po rozbudowie w całości zaspokaja jego i byłej żony potrzeby. Wnioskodawca wskazuje, że dom był budowany i nadal jest rozbudowywany jako dom dla rolników na wsi. Nigdy nie miał on i nie ma zamiaru przekształcać domu na pensjonat, wynajem na stałe, hotel, motel itp. Wydatki na przedmiotową inwestycję Wnioskodawca poniósł i ponosi począwszy od uprawomocnienia się decyzji kończącej na rozbudowę budynku mieszkalnego. tj. od kwietnia 2011 r. Wnioskodawca, ani jego była żona nie korzystali i nie korzystają z żadnych dopłat unijnych, ani z żadnych innych dopłat - dofinansowań na ten cel.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna poniosła wydatki na realizację określonych w ustawie inwestycji budowlanych (mieszkaniowych), posiada pozwolenie na budowę, w przypadku gdy zgodnie z ustawą - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie oraz faktury, które potwierdzają poniesienie wydatków i są wystawione na osobę fizyczną ubiegającą się o zwrot przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od kwietnia 2011 r. ponosi wydatki na rozbudowę wyłącznie budynku mieszkalnego, co potwierdza posiadane przez niego pozwolenie na budowę. Na udokumentowanie tych wydatków posiada faktury. Wnioskodawca wskazał, iż do chwili obecnej nie prowadził i nie prowadzi gospodarstwa agroturystycznego. Pokoje gościnne, które posiada nie są na wynajem tylko są przeznaczone jako pokoje gościnne, a nie do wynajmu na stałe i znajdują się we wspólnym budynku mieszkalnym.

Wobec powyższego nie znajdzie zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym negatywna przesłanka zawarta w art. 4 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Zatem jeśli podjęta przez Wnioskodawcę inwestycja dotyczyła rozbudowy wyłącznie budynku mieszkalnego, a Wnioskodawca w czasie realizacji tej inwestycji nie wynajmował pokoi gościnnych to z tytułu poniesienia wydatków na zakup materiałów budowlanych udokumentowanych fakturami wystawionymi przed dniem 1 stycznia 2014 r. może skorzystać ze zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym przy spełnieniu wszystkich warunków i zasad określonych w art. 3 i art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Należy przy tym wyjaśnić, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, że przedmiotem interpretacji jest sam przepis prawa, a tut. organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w tym sprawdzenia, czy realizowana przez Wnioskodawcę inwestycja dotyczyła wyłącznie rozbudowy budynku mieszkalnego, czy też dobudowy pokoi gościnnych na wynajem, oraz czy Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo agroturystyczne. Organ wydający interpretację opiera się bowiem wyłącznie na opisie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. To po stronie podatnika - w postępowaniach odrębnych, w szczególności toku czynności sprawdzających, postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli skarbowej - spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia wszystkie wymagane przesłanki.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl