ITPB2/4511-593/15/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2015 r. (data wpływu 20 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży udziału w nieruchomości i ruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży udziału w nieruchomości i ruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku ze śmiercią w dniu 3 lipca 2009 r. spadkodawczyni Wnioskodawczyni nabyła w udziale po 1/3 nieruchomości (grunt, budynek wczasowo-sanatoryjny, oświetlenie ogrodzenia oraz utwardzenie terenu, kotłownię) oraz ruchomości (stoły, krzesła, łóżka, zastawy stołowe, pościel itp.) stanowiące wyposażenie budynku oraz kotłowni. Nabycie zostało potwierdzone: protokołem dziedziczenia z dnia 4 lipca 2009 r., protokołem otwarcia i ogłoszenia testamentu z dnia 14 lipca 2009 r., aktem poświadczenia dziedziczenia testamentowego z dnia 14 lipca 2009 r. sporządzonymi w formie aktów notarialnych.

Spadkodawczyni w dniu 8 lutego 2007 r. w celu rozbudowy budynku wczasowo-sanatoryjnego, w którym prowadziła działalność gospodarczą, zaciągnęła niekonsumencką pożyczkę hipoteczną w banku na okres od 8 lutego 2007 r. do 30 września 2022 r. na kwotę 700.000 zł. Zabezpieczeniem pożyczki była hipoteka na nieruchomości stanowiącej masę spadkową. W chwili otrzymania spadku na mocy przepisów prawa oraz porozumienia z bankiem Wnioskodawczyni stała się stroną w umowie kredytu hipotecznego w udziale po 1/3.

W dniu 30 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi dwoma spadkobiercami dokonali sprzedaży nieruchomości oraz ruchomości za kwotę 1.200.000 zł, które nabyli w spadku. Przedmiotem sprzedaży były: działka gruntu za 200.000 zł, budynek za 495.000 zł, oświetlenie, ogrodzenie oraz utwardzenie terenu za 5.000 zł, kotłownia za 200.000 zł, pozostałe ruchomości za 300.000 zł.

Zgodnie z postanowieniami notarialnego aktu sprzedaży z ceny 1.200.000 zł - kwotę 503.349,85 zł przekazano przelewem bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela - banku, który udzielił pożyczki hipotecznej jako spłata całości kredytu. Pozostała kwota ceny została podzielona w udziale po 1/3 między sprzedających.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż udziału w ruchomościach stanowiących wyposażenie budynku wczasowo-sanatoryjnego korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy spłacony kredyt przez spadkobierców a zaciągnięty przez spadkodawcę, może zostać uznany jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 1

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wnioskodawczyni wskazuje, że udział w rzeczach ruchomych nabyła w 2009 r., natomiast sprzedaż tego udziału nastąpiła w 2014 r., tym samym posiadała je powyżej pół roku.

W związku z tym uważa, że sprzedaż udziału w rzeczach ruchomych korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 2

Kredyt został zaciągnięty przez spadkodawcę na rozbudowę nieruchomości, która była przedmiotem spadku. W chwili otrzymania spadku wraz z pozostałymi spadkobiercami Wnioskodawczyni została również stroną w umowie pożyczki hipotecznej.

Zabezpieczeniem kredytu była hipoteka nieruchomości. W związku z aktem sprzedaży należało uzyskać hipotekę wolną od zabezpieczeń. Bank wyraził zgodę na zwolnienie zabezpieczenia w chwili spłaty kredytu. Z części ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości została spłacona pozostała kwota kredytu hipotecznego w kwocie 503.349,85 zł.

Wnioskodawczyni uważa, że w związku z faktem sprzedaży w 2014 r. nieruchomości nabytej w 2009 r., zobowiązana jest do uiszczenia podatku zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ww. ustawy w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe: udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Zdaniem Wnioskodawczyni, za wydatki na własne cele mieszkaniowe uznaje się też wydatki na spłatę kredytu wraz z odsetkami, który był zaciągnięty przed uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. W związku z tym uważa, że przychód ze sprzedaży nieruchomości, który został wydatkowany jako spłata w udziale 1/3 przez Nią kredytu hipotecznego może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych oraz innych rzeczy (rzeczy ruchomych) stanowi źródło przychodu w rozumieniu zacytowanego przepisu, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i ma miejsce w przypadku: nieruchomości i praw majątkowych - przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; innych rzeczy (rzeczy ruchomych) - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku ze śmiercią w dniu 3 lipca 2009 r. spadkodawczyni Wnioskodawczyni nabyła w udziale po 1/3 nieruchomości (grunt, budynek wczasowo-sanatoryjny, oświetlenie ogrodzenia oraz utwardzenie terenu, kotłownię) oraz ruchomości (stoły, krzesła, łóżka, zastawy stołowe, pościel itp.) stanowiące wyposażenie budynku oraz kotłowni. Nabycie zostało potwierdzone: protokołem dziedziczenia z dnia 4 lipca 2009 r., protokołem otwarcia i ogłoszenia testamentu z dnia 14 lipca 2009 r., aktem poświadczenia dziedziczenia testamentowego z dnia 14 lipca 2009 r. sporządzonymi w formie aktów notarialnych.

Spadkodawczyni w dniu 8 lutego 2007 r. w celu rozbudowy budynku wczasowo-sanatoryjnego, w którym prowadziła działalność gospodarczą, zaciągnęła niekonsumencką pożyczkę hipoteczną w banku na okres od 8 lutego 2007 r. do 30 września 2022 r. na kwotę 700.000 zł. Zabezpieczeniem pożyczki była hipoteka na nieruchomości stanowiącej masę spadkową. W chwili otrzymania spadku na mocy przepisów prawa oraz porozumienia z bankiem Wnioskodawczyni stała się stroną w umowie kredytu hipotecznego w udziale po 1/3.

W dniu 30 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi dwoma spadkobiercami dokonali sprzedaży nieruchomości oraz ruchomości za kwotę 1.200.000 zł, które nabyli w spadku. Przedmiotem sprzedaży były: działka gruntu za 200.000 zł, budynek za 495.000 zł, oświetlenie, ogrodzenie oraz utwardzenie terenu za 5.000 zł, kotłownia za 200.000 zł, pozostałe ruchomości za 300.000 zł.

Zgodnie z postanowieniami notarialnego aktu sprzedaży z ceny 1.200.000 zł - kwotę 503.349,85 zł przekazano przelewem bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela - banku, który udzielił pożyczki hipotecznej jako spłata całości kredytu. Pozostała kwota ceny została podzielona w udziale po 1/3 między sprzedających.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Istotna dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości, praw majątkowych oraz innych rzeczy wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku jest zatem data śmierci spadkodawcy. Stosownie do art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Oznacza to, iż udział w poszczególnych składnikach masy spadkowej Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku w dniu śmierci spadkodawczyni tj. 3 lipca 2009 r.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię w części dotyczący sprzedaży w dniu 30 czerwca 2014 r. udziału w ruchomościach tj. wyposażenia budynku wczasowo-sanatoryjnego nabytego w 2009 r. w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie zostało bowiem dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie udziału w tych ruchomościach. W konsekwencji nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast odpłatne zbycie udziału w nieruchomości, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in.:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a) -c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Podkreślenia przy tym wymaga, że przepisy dotyczące zwolnień przedmiotowych, są odstępstwem od generalnej zasady powszechnego opodatkowania, dlatego też ich wykładnia musi być wykładnią ścisłą.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że ustawodawca uzależnia skorzystanie ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Treść art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a wskazuje natomiast, że wydatkami uprawniającymi do przedmiotowego zwolnienia jest spłata kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1. Podatnikiem jest zaś osoba, u której powstał z tytułu sprzedaży nieruchomości obowiązek podatkowy. To oznacza, że spłata kredytu (pożyczki), który został zaciągnięty przez inną niż podatnik osobę nie stanowi w świetle powołanego przepisu wydatku na własne cele mieszkaniowe.

Zatem, w sytuacji przedstawionej we wniosku, sposób wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości odziedziczonego przez Wnioskodawczynię na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez spadkodawczynię nie wypełnia dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem to nie Wnioskodawczyni, lecz spadkodawczyni zaciągnęła pożyczkę (kredyt). Ponadto pożyczka ta zaciągnięta została na rozbudowę budynku wczasowo-sanatoryjnego, który to wydatek nie mieści się w katalogu wymienionym w zacytowanym wyżej art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym spłacając ww. pożyczkę zaciągniętą przez spadkodawczynię nie wydatkuje środków zgodnie z celem określonym w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że nie nabędzie prawa do przedmiotowego zwolnienia. Zwolnienie to dotyczy bowiem tych podatników, którzy zaciągnęli kredyt na rozbudowę własnego budynku mieszkalnego a następnie spłacili go ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni przejęła jedynie obowiązki dłużnika do spłaty kredytu (pożyczki). Takiego przeznaczenia środków nie przewiduje zaś art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny i powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości w części przypadającej na Wnioskodawczynię na spłatę kredytu wraz z odsetkami, zaciągniętego przez spadkodawczynię zmarłą w 2009 r. na rozbudowę budynku wczasowo-sanatoryjnego nie stanowi wydatku na cele mieszkaniowe, a co za tym idzie nie uprawnia do zwolnienia od podatku dochodowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatkowanie ww. przychodu na spłatę przedmiotowych zobowiązań nie mieści się bowiem w dyspozycji art. 21 ust. 25, zawierającego katalog wydatków stanowiących realizację własnego celu mieszkaniowego.

Końcowo wskazać należy, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla pozostałych spadkobierców.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.