ITPB2/4511-555/16/RS - PIT w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 16 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA - jest prawidłowe.

W dniu 16 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia małżeńskiego otrzymywanego z USA.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W sierpniu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała informację z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych Stanów Zjednoczonych Ameryki, że jest uprawniona do comiesięcznego zasiłku dla żony z ubezpieczenia społecznego. Począwszy od listopada 2012 r. otrzymuje z social security USA świadczenie małżeńskie, które jest świadczeniem rodzinnym dla członków rodziny osoby ubezpieczonej - w przypadku Wnioskodawczyni - męża otrzymującego emeryturę z USA.

Ww. świadczenie rodzinne nie jest ani emeryturą ani rentą, lecz zasiłkiem dla żony, ponieważ to mąż przebywał w USA, tam był ubezpieczony i pracował. Wnioskodawczyni nigdy nie przebywała w USA, nie była tam ubezpieczona i nigdy tam nie pracowała. Jej świadczenie rodzinne dla żony przekazuje do Polski Zarząd Ubezpieczeń Społecznych w USA każdego miesiąca. Jest to świadczenie podlegające opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych Ameryki w wysokości 30% - w praktyce oznacza to potrącenie 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia, automatycznie z każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące, co zostało poświadczone skierowanym do Wnioskodawczyni pismem z Konsulatu Amerykańskiego. We wskazanym piśmie konsulat USA potwierdził również, że wypłacane świadczenie jest świadczeniem małżeńskim. Świadczenie Wnioskodawczyni dla żony przekazywane jest na konto bankowe. Bank nie pobiera od wskazanego świadczenia składek ZUS i zaliczek na podatek dochodowy, traktując je również jako świadczenie małżeńskie nie podlegające tym obciążeniom, co poświadczył przesłanym do Wnioskodawczyni pismem. Miejscem rozliczania podatków Wnioskodawczyni jest i była Polska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie małżeńskie (rodzinne dla żony) podlega rozliczeniu w urzędzie skarbowym w Polsce jako osiągnięty dochód w roku podatkowym? Jeżeli tak, to na jakiej podstawie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wypłacane z USA świadczenie małżeńskie (rodzinne dla żony) zostało Jej przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Dochód ten jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych.

W ocenie Wnioskodawczyni, skoro otrzymywane przez Nią świadczenie z USA jest świadczeniem rodzinnym będącym odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych, to świadczenie to powinno być zwolnione w Polsce z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nieuwzględniane w zeznaniu podatkowym.

Również na oficjalnej stronie internetowej ambasady USA, świadczenie małżeńskie znajduje się w zakładce "świadczenia rodzinne". Zdaniem Wnioskodawczyni z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów i inne.

Potwierdza to również przepis zawarty w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaznaczając wyjątki nieopodatkowania dochodów zawartych w art. 21. Wnioskodawczyni uważa, że w Polsce Jej świadczenie małżeńskie z USA nie powinno podlegać rozliczeniu w urzędzie skarbowym jako dochód osiągnięty w roku kalendarzowym, gdyż jest rodzajem świadczenia rodzinnego zwolnionego z opodatkowania w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w sierpniu 2012 r. Wnioskodawczyni otrzymała informację z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych Stanów Zjednoczonych Ameryki, że jest uprawniona do comiesięcznego zasiłku dla żony z ubezpieczenia społecznego. Począwszy od listopada 2012 r. otrzymuje z social security USA świadczenie małżeńskie, które jest świadczeniem rodzinnym dla członków rodziny osoby ubezpieczonej - w przypadku Wnioskodawczyni - męża otrzymującego emeryturę z USA.

Ww. świadczenie rodzinne nie jest ani emeryturą ani rentą, lecz zasiłkiem dla żony, ponieważ to mąż przebywał w USA, tam był ubezpieczony i pracował. Wnioskodawczyni nigdy nie przebywała w USA, nie była tam ubezpieczona i nigdy tam nie pracowała. Jej świadczenie rodzinne dla żony przekazuje do Polski Zarząd Ubezpieczeń Społecznych w USA każdego miesiąca. Jest to świadczenie podlegające opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych Ameryki w wysokości 30% - w praktyce oznacza to potrącenie 25,5% od całkowitej kwoty świadczenia, automatycznie z każdorazowej wypłaty za bieżące miesiące, co zostało poświadczone skierowanym do Wnioskodawczyni pismem z Konsulatu Amerykańskiego. We wskazanym piśmie konsulat USA potwierdził również, że wypłacane świadczenie jest świadczeniem małżeńskim. Świadczenie Wnioskodawczyni dla żony przekazywane jest na konto bankowe. Bank nie pobiera od wskazanego świadczenia składek ZUS i zaliczek na podatek dochodowy, traktując je również jako świadczenie małżeńskie nie podlegające tym obciążeniom, co poświadczył przesłanym do Wnioskodawczyni pismem. Miejscem rozliczania podatków Wnioskodawczyni jest i była Polska.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże umowy - postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. umowy polsko-amerykańskiej - bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia małżeńskiego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia małżeńskiego, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 15 maja 2014 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 kwietnia 2016 r. wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie małżeńskie otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy świadczenie to stanowi odpowiednik świadczenia rodzinnego w rozumieniu polskich przepisów przyznanego na podstawie regulacji obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.