ITPB2/4511-448/15/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2015 r. (data wpływu 24 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 15 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powołana przez Radę Miasta G., jest właścicielem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej położonej na terenie miasta.

Osoby fizyczne, które wybudowały na własny koszt urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne w celu przyłączenia nieruchomości do gminnej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej mogą, zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, przekazywać je odpłatnie gminie na warunkach uzgodnionych w umowie. W związku z powyższym Wnioskodawca przejmuje wybudowane przez osoby fizyczne urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne na podstawie tzw. umów przejęcia sieci za wynagrodzeniem w wysokości zgodnej z przeprowadzoną wyceną. Urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne przejmowane są i wprowadzane na majątek Wnioskodawcy, w różnym terminie, do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy od momentu nabycia urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych przez inwestora (osobę fizyczną lub osoby fizyczne, na koszt których urządzenia wybudowano i od których urządzenia są przejmowane).

Wnioskodawca uznał przychód osiągnięty w 2014 r. przez osoby fizyczne z tytułu odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych za przychód z tytuły odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1996 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym nie wystawiono deklaracji PIT-8C za przychód osiągnięty z ww. tytułu przez osoby fizyczne w 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca powinien kwalifikować przychód osoby fizycznej z tytułu odpłatnego przekazania własności urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych jako przychód z odpłatnego zbycia innej rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustaw o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy jeżeli prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy i przychód osoby fizycznej z tytułu odpłatnego przekazania własności odcinka sieci wodociągowo-kanalizacyjnej należy sklasyfikować jako przychód z odpłatnego zbycia innej rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to czy Wnioskodawca zobowiązany jest do składania deklaracji PIT-8C.

3. Czy jeżeli prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy i nie jest On zobowiązany do wystawiania deklaracji PIT-8C w zakresie przychodu osiągniętego z tytułu przekazania własności urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, to czy zobowiązany jest do poinformowania w innej formie osób fizycznych, które otrzymały wynagrodzenie z ww. tytułu lub właściwego urzędu skarbowego o wysokości osiągniętego przychodu.

Ad. 1

Ustawa z dnia 26 lipca 1996 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako jeden z typów przychodów wskazuje w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d odpłatne zbycie innych rzeczy. Wnioskodawca zauważa, że ustawa ta nie definiuje pojęcia "rzeczy", w związku z tym należy odnieść się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, gdzie w art. 45 wskazuje się, że rzeczą są tylko przedmioty materialne. Kategorię rzeczy można podzielić na nieruchomości oraz rzeczy ruchome, co wynika z analizy art. 46 § 1 ww. ustawy, gdzie zdefiniowano pojęcie nieruchomości jako część powierzchni ziemskiej, stanowiącej przedmiot odrębnej własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy szczególnych przepisów stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Wnioskodawca wskazuje, że wszystko to, co nie jest nieruchomością, a stanowi przedmiot materialny, należy uznać za rzecz ruchomą.

W art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca za źródło przychodu uznaje odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy wskazuje się na "inne rzeczy" co, zdaniem Wnioskodawcy, pozwala sądzić, iż odnosi się ono do rzeczy ruchomych w związku z wcześniejszym zapisem ww. artykułu ujmującym odpłatne zbycie nieruchomości jako źródło przychodu.

Wnioskodawca zauważa, że w myśl art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, za część składową rzeczy należy uznać wszystko to, co nie może być od rzeczy odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Co więcej, część składowa rzeczy nie może stanowić odrębnego przedmiotu własności, na co wskazuje art. 47 § 1 tej ustawy. Za część składową gruntu uznaje się w szczególności budynki i inne urządzenia z gruntem trwale związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, o tym traktuje art. 48 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca podkreśla, że już w następnym artykule tej ustawy wskazany został wyjątek, który dotyczy między innymi urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych.

W świetle art. 49 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów (...) nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, w momencie fizycznego przyłączenia przejmowanego urządzenia wodociągowo-kanalizacyjnego do sieci gminnej, przestaje ono być częścią składową nieruchomości, a uzyskuje status samoistnej rzeczy ruchomej. Zgodnie z art. 49 § 2 ww. ustawy, osoba, która poniosła koszty wybudowania urządzeń i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba, że strony w umowie postanowiły inaczej. Zdaniem Wnioskodawcy, następuje tutaj odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opinii Wnioskodawcy, jeżeli zatem uznać, że urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne w momencie przyłączenia ich do sieci gminnej stały się ruchomościami, w związku z niemożnością przyporządkowania ich do kategorii określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, należy stwierdzić, że przekazanie ich własności za wynagrodzeniem stanowi odpłatne zbycie innych rzeczy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, z zachowaniem pozostałych warunków tej ustawy.

Ad. 2

W świetle art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, m.in. osoby prawne, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, od których nie są zobowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, przesłać ją podatnikowi i urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, z zastrzeżeniem, że urząd informacje otrzymuje w formie elektronicznej.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnia, co należy uznać za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tejże ustawy, natomiast w żaden sposób nie odnosi się do odpłatnego zbycia innych rzeczy, które to źródło przychodu zostało określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy. Dlatego, uwzględniając stanowisko Wnioskodawcy w kwestii kwalifikacji przychodu z tytułu odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych do odpłatnego zbycia innych rzeczy, Wnioskodawca uważa, że nie ma obowiązku sporządzania informacji podatkowej PIT-8C w opisanych przypadkach.

Ad. 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma prawnego obowiązku informowania osoby fizycznej jak i właściwego urzędu skarbowego o wysokości uzyskanego przez nią przychodu z tytułu odpłatnego przekazania własności urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia "rzeczy", należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art. 45 powołanej ustawy, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntów przedmiot własności. Z powyższego wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością. Część składowa rzeczy, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu, nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, natomiast w myśl § 2 tegoż artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ww. ustawy - Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powołana przez Radę Miasta G., jest właścicielem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej położonej na terenie miasta. Osoby fizyczne, które wybudowały na własny koszt urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne w celu przyłączenia nieruchomości do gminnej sieci wodociągowej i kanalizacyjnej mogą, zgodnie z treścią art. 31 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, przekazywać je odpłatnie gminie na warunkach uzgodnionych w umowie. W związku z powyższym Wnioskodawca przejmuje wybudowane przez osoby fizyczne urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne na podstawie tzw. umów przejęcia sieci za wynagrodzeniem w wysokości zgodnej z przeprowadzoną wyceną. Urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne przejmowane są i wprowadzane na majątek Wnioskodawcy, w różnym terminie, do 6 miesięcy i powyżej 6 miesięcy od momentu nabycia urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych przez inwestora (osobę fizyczną lub osoby fizyczne, na koszt których urządzenia wybudowano i od których urządzenia są przejmowane).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że odpłatne przekazanie przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu urządzeń wodociągowych oraz kanalizacyjnych w sytuacji gdy zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej - stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - stanowi źródło przychodu, jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które w świetle cytowanego przepisu art. 49 Kodeksu cywilnego po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym, na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek sporządzenia informacji o dochodach PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z tym przepisem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Końcowo zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakładają na podmioty dokonujące nabycia innych rzeczy w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy obowiązku poinformowania właściwego urzędu skarbowego lub podmiotu zbywającego o osiągniętym z tytułu odpłatnego zbycia przychodzie. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w świetle przepisów omawianej ustawy nie ciąży na nim prawny obowiązek informowania osób fizycznych jak i właściwego urzędu skarbowego o wysokości uzyskanego przez nią przychodu z tytułu odpłatnego przekazania własności urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych uznać należy za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.