ITPB2/4511-373/14/MM - Ustalenie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z mężem oraz dwójką dzieci w wieku 5 i 7 lat mieszka na I piętrze kamienicy wybudowanej w 1825 r. Mieszkanie jest własnością Wnioskodawczyni i składa się z dwóch pokoi (19 i 25 m. kw.), pomieszczenia gospodarczego pełniącego funkcję kotłowni oraz łazienki. Z uwagi na fakt, że mieszkanie obciążone jest dożywotnią służebnością osobistą na rzecz rodziców Wnioskodawczyni, pod jej opieką znajduje się 83 letni ojciec oraz 81 letnia mama. Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną z orzeczonym II stopniem niepełnosprawności (wrodzona wada kręgosłupa oraz cukrzyca typu 2 insulinozależna). Jej 5-letni syn jest od urodzenia dzieckiem niepełnosprawnym z orzeczoną niepełnosprawnością narządów ruchu, chorobami układu oddechowego (alergie wziewne) oraz chorobami układu pokarmowego (zdiagnozowany refluks żołądkowy). Mama Wnioskodawczyni od 1990 r. przebywa na rencie inwalidzkiej z powodu licznych schorzeń, choruje m.in. na nowotwory złośliwe oskrzeli i płuc, ziarniakowatość Wegenera, astmę oskrzelową, cukrzycę typu 2, nadciśnienie, niedoczynność tarczycy, migotanie przedsionków i osteoporozę (ma pęknięte dwa kręgi kręgosłupa) i obecnie porusza się za pomocą balkonika. Ojciec Wnioskodawczyni ma 83 lata i jest osobą w znacznym stopniu niedowidzącą (pomimo dwóch zabiegów operacyjnych polegających na wszczepieniu soczewek), cierpiącą na zwyrodnienie siatkówki obu oczu (zaćmę), chorobę niedokrwienną serca oraz nadciśnienie).

Do 1990 r. mieszkanie Wnioskodawczyni ogrzewane było za pomocą pieców kaflowych. W 1990 r. mieszkanie to zostało podłączone do kotłowni znajdującej się w budynku przy. ul. K. w J., obsługującej w sumie 4 budynki mieszkalne. Kotłownia dostarczała ciepłą wodę oraz centralne ogrzewanie, a zarządzana była przez..... W 1998 r. - na mocy uchwały podjętej przez właścicieli lokali mieszkalnych nieruchomości położonych w... oraz... utworzono wspólnotę mieszkaniową. Kotłownia została przekazana w zarząd ww. wspólnocie, choć nadal pozostawała w mieniu komunalnym, stanowiąc własność Gminy.... W lutym 2014 r. ze wspólnoty 3 budynków wyłączył się blok przy ul...., tworząc odrębną wspólnotę mieszkaniową. Nowo powstała wspólnota wystąpiła do Burmistrza... o przekazanie jej zarządu nad kotłownią, mieszczącą się w budynku tejże wspólnoty, która uzyskała stosowną zgodę Burmistrza i z dniem 1 lipca 2014 r. przejęła zarząd nad kotłownią. Od 1 lipca 2014 r. mieszkańcy pozbawieni zostali ciepłej wody. Na mocy postanowień zawartych w § 5 Zarządzenia Burmistrza... z dnia 27 czerwca 2014 r. nowo powstała wspólnota, podnosząc znacząco stawki za dostawę c.o. została zobligowana do ogrzewania m.in. mieszkania należącego do Wnioskodawczyni w sezonie 2014/2015. Po upływie tego terminu Wnioskodawczyni została zobligowana do zabezpieczenia ogrzewania we własnym zakresie.

W wyniku kilkukrotnych remontów na przestrzeni 24 lat zlikwidowana została możliwość ogrzewania mieszkania za pomocą pieców węglowych. Położenie mieszkania na I piętrze (poniżej znajduje się mieszkanie) uniemożliwiło wykonanie instalacji c.o. w piwnicy budynku. Z uwagi na swoją niepełnosprawność oraz choroby rodziców nie wchodziło w grę zainstalowanie rozwiązania, które wiązałoby się z koniecznością wnoszenia opału na I piętro. Mąż Wnioskodawczyni pracuje w systemie trzy zmianowym w oddalonym o 32 km.... Niepełnosprawność Wnioskodawczyni (zakaz jakiegokolwiek dźwigania, problemy w poruszaniu się), niepełnosprawność syna, liczne schorzenia rodziców oraz nieregularny tryb pracy męża wymagały zastosowania rozwiązania maksymalnie bezobsługowego, zapewniającego stały komfort fizyczny i psychiczny oraz ułatwiającego rodzinie całodzienną egzystencję. W związku z powyższym w sierpniu 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała zmiany ogrzewania poprzez zakup wraz z montażem pompy ciepła za kwotę 46.000 zł. Zainstalowanie tego rozwiązania było związane z zaspokojeniem podstawowych potrzeb (ciepła woda i ogrzewanie pomieszczeń), wynikających z niepełnosprawności, niezbędnych do wykonywania podstawowych czynności życiowych, bez konieczności angażowania osób trzecich. Wydatki te nie zostały sfinansowane ani dofinansowane Wnioskodawczyni ze środków PFRON, ze środków NFZ, ani nie zostaną Jej zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Ponadto w 2015 r. Wnioskodawczyni planuje wykonanie prac adaptacyjno-remontowych 25 metrowego pokoju - w którym zamieszkuje wraz z mężem i dziećmi - w celu przystosowania go do swobodnego, niezależnego funkcjonowania osób niepełnosprawnych (Wnioskodawczyni i jej syna). Prace te polegałyby na postawieniu ścianki działowej (utworzenie dwóch pokoi), wykonanie niezbędnej modernizacji instalacji elektrycznej, wymianie drzwi wejściowych stanowiących - z uwagi na ich niewymiarowość oraz wysoki próg - barierę architektoniczną dla dziecka posiadającego wadę narządów ruchu, likwidację zagrzybienia ścian oraz części podłogi (z uwagi na choroby układu oddechowego syna - alergie wziewne), wymianę podłogi, szpachlowanie oraz malowanie. Wykonanie ww. zakresu prac jest również niezbędne z uwagi na fakt, iż dolegliwości związane z wadą kręgosłupa w okresach zaostrzenia powodują u Wnioskodawczyni całkowitą niezdolność do poruszania się Wnioskodawczyni wymaga wówczas opieki medycznej (domowych wizyt lekarskich oraz opieki pielęgniarki podającej jej zastrzyki przeciwzapalne i przeciwbólowe w domu) oraz wykonywania zabiegów higienicznych z pomocą osoby trzeciej, bez możliwości opuszczania łóżka (wszystkie czynności wykonywane są w pokoju, w którym mieszka z dziećmi). Ww. prace adaptacyjne w znacznym stopniu ułatwią Wnioskodawczyni oraz niepełnosprawnemu synowi codzienne funkcjonowanie w tym mieszkaniu i są adekwatne do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy - zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Wnioskodawczyni może odliczyć od dochodu osiągniętego w 2014 wydatki w kwocie 46.000 zł poniesione na konieczną adaptację i wyposażenie mieszkania, polegające na zakupie i montażu pompy ciepła w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy.

2. Czy - zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, - Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć od dochodu osiągniętego w 2015 r. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkania, polegające na wykonaniu prac adaptacyjno-remontowych pokoju w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi podstawę do odliczania przez Nią od osiągniętego w 2014 r. dochodu wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkania w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, polegających na zakupie i montażu pompy ciepła oraz do odliczenia od dochodu osiągniętego w 2015 r. wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkania, polegających na wykonaniu prac adaptacyjno-remontowych pokoju, gdyż:

1. Posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jej 5-letni syn również posiada orzeczenie o niepełnosprawności z orzeczoną niepełnosprawnością narządu ruchu, chorobami układu oddechowego (alergie wziewne) oraz chorobami układu pokarmowego (zdiagnozowany refluks żołądkowy);

2. Jej sprawność ruchowa jest w znacznym stopniu ograniczona, szczególnie w okresie zaostrzenia choroby. Z uwagi na niepełnosprawność Wnioskodawczyni oraz choroby Jej rodziców nie wchodziło w grę zainstalowanie rozwiązania (ogrzewania), które wiązałoby się z koniecznością wnoszenia opału na I piętro. Mąż Wnioskodawczyni pracuje w systemie trzyzmianowym w oddalonym o 32 km Olsztynie. Niepełnosprawność Wnioskodawczyni (zakaz jakiegokolwiek dźwigania, problemy w poruszaniu się), niepełnosprawność syna, liczne schorzenia rodziców oraz nieregularny tryb pracy męża, wymagały zainstalowania rozwiązania maksymalnie bezobsługowego, zapewniającego stały komfort fizyczny i psychiczny oraz ułatwiającego Jej, synowi i wiekowym rodzicom codzienną egzystencję. Zastosowanie tego rozwiązania było związane z zaspokojeniem podstawowych potrzeb (ciepła woda i ogrzewanie pomieszczeń), wynikających z niepełnosprawności, niezbędnych do wykonywania podstawowych czynności życiowych bez konieczności angażowania osób trzecich;

3. Niepełnosprawność Wnioskodawczyni i syna jest związana z chorobami m.in. narządów ruchu. Wykonanie prac remontowo - adaptacyjnych pokoju jest niezbędne z uwagi na fakt, iż dolegliwości związane z Jej wadą kręgosłupa - w okresach zaostrzenia - powodują całkowitą niezdolność poruszania się. Dla dziecka Wnioskodawczyni, posiadającego wadę narządów ruchu, wykonanie tych prac będzie stanowiło częściową likwidację barier architektonicznych. Dodatkowo likwidacja zagrzybienia wpłynie na poprawę jakości życia dziecka z licznymi alergiami wziewnymi;

4. Karta Praw Osób Niepełnosprawnych (M. P. z 13 sierpnia 1997 r. Nr 50, poz. 475) w pkt 7 stanowi, iż osoba niepełnosprawna ma prawo do zabezpieczenia społecznego uwzględniającego konieczność ponoszenia zwiększonych kosztów wynikających z niepełnosprawności, jak również uwzględnienia tych kosztów w systemie podatkowym;

5. Sąd Administracyjny (wyrok SA/Sz 696/96) z dnia 10 kwietnia 1997 r. w podobnej sytuacji stwierdził, że: "unowocześnienie (modernizacja) mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania może być równoznaczne z przystosowaniem (adaptacją) tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcję, czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. O tym, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia (np. ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego ogrzewania węglowego) stanowi tylko jego modernizację, czy też jest podyktowane celami rehabilitacyjnymi, decydują potrzeby podatnika (lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu), wynikające z jego niepełnosprawności". W przypadku Wnioskodawczyni potrzeba zmiany sposobu ogrzewania oraz prace modernizacyjno-remontowe pokoju wynikają z niepełnosprawności i znacznie przyczyniają się do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych.

Zatem - w ocenie Wnioskodawczyni - adaptacja i wyposażenie mieszkania, polegające na zakupie i montażu pompy ciepła oraz na wykonaniu prac adaptacyjno-remontowych pokoju, przy niepełnosprawności Jej oraz 5-letniego syna ułatwi ww. osobom niepełnosprawnym codzienne funkcjonowanie w tym mieszkaniu. Zakres ww. wykonanych i planowanych do wykonania prac jest niezbędny do wykonywania podstawowych czynności życiowych bez konieczności angażowania osób trzecich i jest związany i wynika z ich niepełnosprawności. Wydatki poniesione na ten cel powinny zatem podlegać odliczeniu od dochodu w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

Na podstawie art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

Stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie:

W myśl art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia w szczególności:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ustawy).

Należy zaznaczyć, że wszelkiego rodzaju ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, dlatego winny być interpretowane ściśle z literą prawa. Niedopuszczalna jest więc ich interpretacja rozszerzająca. Zatem wydatki, które nie zostały poniesione stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności oraz na cele wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie korzystają z odliczeń w ramach omawianej ulgi.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu "adaptacja" to "przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku" (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast "wyposażenie" to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją lokalu/ budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie lokalu/budynku - to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej.

Dokonanie adaptacji mieszkania/budynku do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma - dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne - znaczenie o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

Odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie będą podlegały zatem wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup i montaż pompy ciepła, albowiem - jak wynika z wniosku - na mocy postanowień zawartych w § 5 Zarządzenia Burmistrza z dnia 27 czerwca 2014 r. nowo powstała wspólnota podnosząc znacząco stawki za dostawę c.o., została zobligowana do ogrzewania m.in. mieszkania Wnioskodawczyni w sezonie grzewczym 2014/2015. Po upływie tego terminu mieszkańcy zobligowani zostali do zabezpieczenia ogrzewania we własnym zakresie. Z powyższego wynika, że do zabezpieczenia ogrzewania zostali zobowiązani wszyscy właściciele lokali mieszkalnych, których dotyczy ww. zarządzenie.

Bezpośrednią przyczyną wyboru nowego sposobu ogrzewania były problemy, jakie powstały na skutek odłączenia się ze wspólnoty mieszkaniowej jednego bloku, którego mieszkańcy powołali nową wspólnotę, a następnie przekazania tej wspólnocie zarządu nad kotłownią, mieszczącą się w budynku tejże wspólnoty. Zamontowanie nowego sposobu ogrzewania było zatem konieczne bez względu na to, czy mieszkańcy lokali mieszkalnych są osobami pełnosprawnymi, czy też nie. W opisanym stanie faktycznym nie sposób zatem zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, że wydatki na zmianę systemu ogrzewania były związane z niepełnosprawnością Jej i syna. Brak ogrzewania i ciepłej wody bywają bowiem w takim samym stopniu uciążliwe dla osoby pełnosprawnej, jak i niepełnosprawnej zamieszkującej w podobnych warunkach (w tym dla mieszkańców pozostałych lokali w tym budynku).

Należy przy tym wskazać, że w obecnych czasach większość typów ogrzewania nie wymaga uciążliwej obsługi (w tym m.in. ogrzewania olejowe, gazowe, elektryczne), a tym samym trudno zgodzić się z Wnioskodawczynią że wydatki na zakup i montaż pompy ciepła były związane z zaspokojeniem podstawowych potrzeb wynikających z niepełnosprawności, niezbędnych do wykonywania podstawowych czynności życiowych.

Wskazany przez Wnioskodawczynię wyrok sądu administracyjnego - podobnie jak wszystkie wyroki sądów - jest rozstrzygnięciem które zapadło w konkretnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego. W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Odnosząc się natomiast do wydatków, które Wnioskodawczyni zamierza ponieść na prace "remontowo-adaptacyjne" lokalu mieszkalnego stwierdzić należy, że odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie będą podlegały wydatki na: wykonanie niezbędnej wymiany instalacji elektrycznej, likwidacji zagrzybień ściany, oraz części podłogi, wymianę podłogi, szpachlowane oraz malowanie, albowiem są to co do zasady wydatki poniesione na prace remontowe, których nie sposób utożsamiać z wydatkami na modernizację i wyposażenie lokalu mieszkalnego, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

O ile bowiem modernizacja, jak wyżej wskazano polega na przystosowaniu budynku/lokalu do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku, o tyle remont - jak wynika z art. z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Z całą pewnością wykonanie wszystkich wyżej wymienionych prac remontowych poprawiło osobisty komfort Wnioskodawczyni i osób z Nią zamieszkujących, jednak trudno doszukać się celu poniesienia tych wydatków w postaci adaptacji lub wyposażenia mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Jej oraz syna, który mógłby pozwolić na zaliczenie ich do wydatków na cele rehabilitacyjne.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że stare instalacje elektryczne, zagrzybienie ścian, stare podłogi bywają uciążliwe dla każdej osoby zamieszkującej w podobnych warunkach, jednakże wymiana instalacji elektrycznej, podłogi, szpachlowanie i malowanie jest podyktowana w każdym przypadku potrzebą remontu domu (mieszkania) bez względu na to, czy mieszkańcy są osobami pełnosprawnymi, czy też nie.

Jak wykazano powyżej, bezpośrednią przesłanką dokonania powyższych prac - była konieczność wyremontowania mieszkania, a nie adaptacja stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności

Do wydatków na cele rehabilitacyjne nie sposób również zakwalifikować wydatków poniesionych na postawienie ścianki działowej w 25 metrowym pokoju, na skutek czego powstały dwa mniejsze pokoje, gdyż ww. prace w żaden sposób nie wpłyną na ułatwienie wykonywania czynności życiowych wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawczyni i Jej syna.

Odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej będą podlegały jedynie wydatki, które Wnioskodawczyni poniesie na likwidację wysokiego progu i wymianę drzwi wejściowych, o ile adaptacja ta zostanie poczyniona stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności syna, tj. o ile wysoki próg i np. zbyt wąskie drzwi rzeczywiście stanowią barierę architektoniczną uniemożliwiającą jego poruszanie się.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.