ITPB2/4511-275/16/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 21 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wyboru formy opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej w dniu 17 stycznia 2013 r. wskazując we wniosku do CEIDG ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jako formę opodatkowania. Zakres robót prowadzonych w ramach działalności spowodował, że Wnioskodawczyni do końca 2013 r. przekroczyła limit obrotu (150.000 euro) uprawniający do rozliczania się w formie ryczałtu. Na wezwanie z urzędu skarbowego złożyła pisemne oświadczenie, że w 2014 r. będzie rozliczać się prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów, stosując 19% podatek liniowy. Ze względu na stan zdrowia Wnioskodawczyni nie wykonała żadnych czynności od początku 2014 r. a następnie w dniu 27 czerwca 2014 r. złożyła wniosek do CEIDG o zawieszeniu działalności. W dniu 7 stycznia 2015 r. złożyła wniosek do CEIDG o wznowieniu działalności, w którym zaznaczyła ryczałt jako formę opodatkowania. Składając ww. wniosek została poinformowana, że ta forma opodatkowania figuruje już w systemie od 2013 r. Ponieważ zgłoszenie wznowienia działalności nastąpiło przed dniem 20 stycznia, Wnioskodawczyni była przekonana (dodatkowo wsparta oświadczeniem urzędnika), że na 2015 r. obowiązuje ją ryczałt od przychodów ewidencjonowanych jako forma opodatkowania. W takiej formie opłacała podatek przez cały rok a następnie do dnia 31 stycznia 2016 r. złożyła zeznanie PIT-28 za rok 2015. W trakcie roku "nie miała też żadnych sygnałów czy zapytania z organu podatkowego, czego dotyczą wpłacane kwoty opisywane jako PPE". Po złożeniu zeznania PIT-28 za 2015 r., w marcu 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała informację z urzędu skarbowego, że rozliczyła się na niewłaściwym formularzu, powinna złożyć PIT-36L, ponieważ wraz ze zgłoszeniem wznowienia działalności nie zmieniła formy opodatkowania. W świetle tego zdarzenia Wnioskodawczyni ponownie sprawdziła w Urzędzie Miasta, czy prawidłowo wypełniła wniosek do CEIDG o wznowieniu działalności. W urzędzie dowiedziała się, że w systemie widnieje ryczałt jako forma opodatkowania i wraz ze złożonym wnioskiem nie było możliwości zmiany, "bo też nie było czego zmieniać a takich zmian można dokonywać wyłącznie poprzez wniosek do CEIDG".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z zaistniałymi faktami Wnioskodawczyni w 2015 r. miała prawo do opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni, uważa, że dołożyła wszelkich starań aby ustalić swój status w zakresie wyboru formy opodatkowania, dociekała i sprawdzała u źródeł, cały czas była zapewniana, że wszystko jest zgodne z jej wolą. Kierując się zasadą zaufania do organów państwa, przyjęła za ostateczne zapewnienie pracownika przyjmującego wniosek do CEIDG o wznowieniu działalności, że na pewno wybrała ryczałt jako formę opodatkowania. Ponieważ w tamtym czasie nie było przepisu mówiącego o tym, że zmiany formy opodatkowania można dokonać wyłącznie poprzez złożenie wniosku do CEIDG (do tych informacji Wnioskodawczyni dotarła dopiero po zaistnieniu faktu, przeglądając portale internetowe) a jednak takich informacji udzielano w urzędach miasta i gminy. Wnioskodawczyni uważa, że miała prawo uznać, że złożenie wniosku do CEIDG o wznowieniu działalności uprawniało ją do skorzystania z ryczałtu jako formy opodatkowania na 2015 r. Wobec powyższego Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w 2015 r. miała prawo do opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 18 maja 2016 r. - dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy podejmujący działalność gospodarczą wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 18 maja 2016 r. - pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Z treści art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 18 maja 2016 r., wynika, że podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Z treści art. 9a ust. 4 ww. ustawy wynika natomiast, że wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Z powyższych przepisów wynika, że podstawową formą opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów z działalności gospodarczej jest opodatkowanie według skali podatkowej. Wymieniona forma opodatkowania przysługuje z mocy ustawy i podatnik nie musi składać oświadczenia o jej wyborze. Złożenie stosownego oświadczenia, w określonym w przepisach terminie jest natomiast warunkiem koniecznym dla możliwości skorzystania z opodatkowania w formie tzw. podatku liniowego, czy też ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakładając obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zmianie formy opodatkowania w terminie do 20 stycznia roku podatkowego nie wskazują, że zawiadomienie to powinno być złożone bezpośrednio naczelnikowi urzędu skarbowego. Brak jest zatem podstaw do odmawiania skuteczności takiemu zawiadomieniu, tylko z tego powodu, że zostało ono złożone za pośrednictwem wniosku o wpis do CEIDG. Zatem, zgłoszenie powyższych informacji należy uznać za dopełnienie stosownych obowiązków o ile złożenie wniosku CEIDG-1 nastąpiło z zachowaniem wskazanych w przepisach podatkowych terminów.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawczyni dokonała w dniu 7 stycznia 2015 r. - za pośrednictwem wniosku CEIDG-1 - zmiany sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. złożyła rezygnację z opodatkowania w formie podatku liniowego i wybrała ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, to zostały spełnione przesłanki skutecznego zawiadomienia, o którym mowa w art. 9a ust. 4 ustawy.

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest wyłącznie kwestia zmiany formy opodatkowania dokonanej w dniu 7 stycznia 2015 r. Podkreślić należy, że przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.