ITPB2/4511-253/16/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe

W dniu 9 marca 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest pracownikiem Centrum Badań na stanowisku naukowym asystent. Na mocy decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz podpisanej później umowy pomiędzy MNiSzW a Centrum Badań, Centrum Badań otrzymuje środki finansowe przeznaczone na finansowanie w okresie 15 marca 2016 r. - 14 marca 2017 r. udziału Wnioskodawcy w programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego "Mobilność Plus" - IV edycja. W ramach tego programu Wnioskodawca prowadzić będzie badania naukowe na Uniwersytecie w Wielkiej Brytanii w okresie, na który zostało przyznane stypendium.

"Mobilność Plus" jest programem ustanowionym na mocy Komunikatu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. Zgodnie z komunikatem, program ma na celu umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium RP, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe oraz podróży pomiędzy miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek. W ramach programu jest możliwe również finansowanie pobytu oraz podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, małżonka uczestnika programu oraz jego niepełnoletnich dzieci. O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a-e ustawy o zasadach finansowania nauki, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu. Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Uczestnikowi programu ww. środki finansowe są przekazywane na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu. Zatem o środki finansowe na realizację projektu ubiega się pracodawca i jemu są te środki przyznawane.

Wykonawcą programu może być młody naukowiec który jest zatrudniony w jednostce naukowej a) na podstawie umowy o pracę lub b) mianowania lub c) uczestnikiem studiów doktoranckich. Wnioskodawca wskazuje, że jako pracownik na etacie naukowym posiadający stopień doktora nauk chemicznych spełnia pierwsze z ww. kryteriów. Umowa pomiędzy MNiSW a Centrum badań została zawarta w dniu 30 listopada 2015 r., natomiast umowa pomiędzy Centrum badań a Wnioskodawcą w dniu 29 lutego 2016 r.

Umowa pomiędzy MNiSW a Centrum badań określa warunki finansowania i realizacji uczestnictwa w programie oraz rozliczania środków finansowych przyznanych na finansowanie zagranicznego pobytu, obejmującego udział w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, realizowanych w zagranicznym ośrodku na Uniwersytecie w Wielkiej Brytanii. Środki finansowe obejmują "koszty podróży" pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem realizacji zadania oraz "koszty pobytu" związane z pobytem w miejscowości gdzie znajduje się ośrodek naukowy dla Wnioskodawcy oraz Jego żony (§ 3 umowy). Centrum badań jako płatnik tych środków zobowiązany jest do niezwłocznego przekazywania Wnioskodawcy całości otrzymywanych środków na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Centrum badań.

Postanowienia umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Centrum badań stanowią w paragrafie 11, że w ramach realizacji stypendium i podróży do zagranicznego ośrodka badawczego Wnioskodawca będzie wykonywać zadania, które są zgodne z badaniami statutowymi Centrum badań.

Jednocześnie w trakcie realizacji programu Wnioskodawca będzie pozostawał w stosunku pracy z Centrum badań na podstawie umowy bezterminowej, do której został zawarty aneks w dniu 16 lutego 2016 r. dotyczący zmiany wymiaru czasu pracy na czas pobierania stypendium. Treść jego stanowi o zmniejszeniu wymiaru czasu pracy do 1/4 etatu w okresie 15 kwietnia 2016 r. - 14 marca 2017 r. Po tym terminie warunki umowy wrócą, do postanowień sprzed dnia zawarcia aneksu. Na czas pobierania stypendium Wnioskodawca nie będzie w stosunku pracy z innym pracodawcą, a Centrum badań będzie jedynym jego miejscem pracy.

Na czas podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku badawczym Wnioskodawca złożył wniosek o delegację zagraniczną, której koszty zostaną w pełni pokryte poprzez program "Mobilność Plus". Wniosek ten został zaakceptowany przez Dyrektora Centrum badań.

Wnioskodawca posiada również pisemną informację wystawioną przez Dyrektora Centrum badań mówiącą o zakwalifikowaniu Jego podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym jako podróży służbowej z punktu widzenia jednostki naukowej i celu na jaki zostało przyznane stypendium w ramach programu "Mobilność Plus".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyznane Wnioskodawcy, w ramach programu "Mobilność Plus" środki finansowe mogą być na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione z podatku dochodowego do wysokości sumy diet i innych należności za czas podróży, a więc do wysokości sumy:

* diet (stawka dzienna),

* udokumentowanego kosztu przejazdów do i z ośrodka zagranicznego,

* udokumentowanego kosztu dojazdów środkami komunikacji miejskiej,

* udokumentowanego kosztu noclegów lub ryczałtu za nocleg w przypadku posiadania dokumentacji kosztu noclegów,

obliczonej z zastosowaniem stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 marca 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej?

Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko powstało posiłkując się orzeczeniami o zbliżonym stanie faktycznym w sprawie których wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (wyrok z 25 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Po 163/14 oraz z 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 1059/13), Gliwicach (wyrok z 2 września 2015 r., sygn. akt I SA/G1 229/15), Gdańsku (wyrok z 4 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1092/13), Wrocławiu (wyrok z 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 867/13), Krakowie (wyrok z 9 maja 2013 r., sygn. akt III SA/Kr 599/13) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt II FSK 309/11. Orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa. Jednak Wnioskodawca uważa, że dopuszczonym jest, aby konstruując własne stanowisko posiłkować się orzecznictwem dotyczących innych rozstrzygnięć. Stosownie bowiem do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów. Skoro bowiem kształtujące się w judykaturze poglądy winny być uwzględniane przy zmianie interpretacji, to w takim samym stopniu mogą być uwzględniane przy ich wydawaniu.

W ocenie Wnioskodawcy spełnione zostały wymagania dla uznania opisanego zdarzenia przyszłego za podróż służbową, tj. wyjazd pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy - w celu wykonania zadania służbowego, co skutkuje możliwością zastosowania dyspozycji z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym już wcześniej wyroku z dnia 12 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 309/11. Stanowisko wyrażone w niniejszym wyroku jest zgodne z innymi wymienionymi na wstępie orzeczeniami.

Zdaniem Wnioskodawcy środki finansowe w ramach programu "Mobilność Plus" należy traktować jako finansowanie zadania wykonywanego w ramach projektu badawczego analogicznie do środków finansowych przyznawanych pracownikowi naukowemu na finansowanie projektów badawczych. Środki te bowiem obejmują pokrycie kosztów podróży oraz pobytu, niezbędnych do realizacji zadania. Środki przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących pracownikowi i członkom jego rodziny za każdą dobę pobytu w podróży w celu realizacji zadania. Art. 775 § 1 Kodeksu pracy określa, że pracownikowi, który na polecenie pracodawcy-wykonuje zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Wnioskodawca uważa, że "Wszystkie wymogi kwalifikujące wyjazd na Uniwersytet w Wielkiej Brytanii jako przebywanie w podróży służbowej są spełnione, gdyż:

Wnioskodawca wskazuje, że Dyrektor Centrum Badań wydał pisemną informację mówiącą o zakwalifikowaniu Jego podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym w ramach programu "Mobilność Plus" jako podróży służbowej z punktu widzenia jednostki naukowej.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o szkolnictwie wyższym i Kodeksu pracy, nie istnieje tryb wyjazdu pracownika zatrudnionego w państwowej jednostce naukowej na badania lub szkolenia, który nie byłby podróżą służbową. Innymi słowy, na gruncie prawa polskiego nie można otrzymać finansowania badań lub szkoleń, nie będąc pracownikiem uczelni lub instytucji naukowej, oraz nie można prowadzić badań lub szkoleń poza jednostką macierzystą w trybie innym niż wyjazd służbowy.

Wnioskodawca uważa, że zarówno Jemu jak i Jego rodzinie przysługują diety oraz inne należności w wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących - pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery - budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Powyższe rozporządzenie w § 4 ust. 1 definiuje, że dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Zatem jest to zgodne z przeznaczeniem środków otrzymanych przez uczestnika programu "Mobilność Plus".

Tym samym, Wnioskodawca uważa, że za lata podatkowe 2016 i 2017 może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie środki finansowe przeznaczone na koszty pobytu podlegają opodatkowaniu, ale tylko powyżej wysokości diet oraz innych należności przysługujących Jemu i członkom Jego rodziny za każdą dobę pobytu za granicą.

Oznacza to jednocześnie, że środki przeznaczone na uczestnictwo w programie nie stanowią przychodu z innych źródeł opodatkowanych na zasadach ogólnych, ponieważ naukowiec wysłany za granicę nawet na kilka lat jest w podróży służbowej (wyrok NSA sygnatura akt; II FSK 309/11) i wciąż jest związany z uczelnią macierzystą. Dlatego, zdaniem Wnioskodawcy realizacja programu "Mobilność Plus" w Jego przypadku jest jednoznaczna z koniecznością odbycia podroży służbowej oraz że wydatki związane z zagranicznym pobytem do wysokości diety są zwolnione z podatku dochodowego (art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodu są tzw. "inne źródła".

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

* do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 tego rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

Warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest otrzymanie przez daną osobę diet i innych należności za czas odbywanej podróży.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest pracownikiem Centrum Badań na stanowisku naukowym asystent. Na mocy decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz podpisanej później umowy pomiędzy MNiSzW a Centrum Badań, Centrum Badań otrzymuje środki finansowe przeznaczone na finansowanie w okresie 15 marca 2016 r. - 14 marca 2017 r. udziału Wnioskodawcy w programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego "Mobilność Plus" - IV edycja. W ramach tego programu Wnioskodawca prowadzić będzie badania naukowe na Uniwersytecie w Wielkiej Brytanii w okresie, na który zostało przyznane stypendium.

"Mobilność Plus" jest programem ustanowionym na mocy Komunikatu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r. Zgodnie z komunikatem, program ma na celu umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium RP, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe oraz podróży pomiędzy miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek. W ramach programu jest możliwe również finansowanie pobytu oraz podróży między miejscem zamieszkania a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, małżonka uczestnika programu oraz jego niepełnoletnich dzieci. O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a-e ustawy o zasadach finansowania nauki, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu. Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Uczestnikowi programu ww. środki finansowe są przekazywane na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu. Zatem o środki finansowe na realizację projektu ubiega się pracodawca i jemu są te środki przyznawane.

Wykonawcą programu może być młody naukowiec który jest zatrudniony w jednostce naukowej a) na podstawie umowy o pracę lub b) mianowania lub c) uczestnikiem studiów doktoranckich. Wnioskodawca wskazuje, że jako pracownik na etacie naukowym posiadający stopień doktora nauk chemicznych spełnia pierwsze z ww. kryteriów. Umowa pomiędzy MNiSW a Centrum badań została zawarta w dniu 30 listopada 2015 r., natomiast umowa pomiędzy Centrum badań a Wnioskodawcą w dniu 29 lutego 2016 r.

Umowa pomiędzy MNiSW a Centrum badań określa warunki finansowania i realizacji uczestnictwa w programie oraz rozliczania środków finansowych przyznanych na finansowanie zagranicznego pobytu, obejmującego udział w badaniach naukowych i pracach rozwojowych, realizowanych w zagranicznym ośrodku na Uniwersytecie w Wielkiej Brytanii. Środki finansowe obejmują "koszty podróży" pomiędzy miejscem zamieszkania a miejscem realizacji zadania oraz "koszty pobytu" związane z pobytem w miejscowości gdzie znajduje się ośrodek naukowy dla Wnioskodawcy oraz Jego żony (§ 3 umowy). Centrum badań jako płatnik tych środków zobowiązany jest do niezwłocznego przekazywania Wnioskodawcy całości otrzymywanych środków na podstawie odrębnej umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Centrum badań.

Postanowienia umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Centrum badań stanowią w paragrafie 11, że w ramach realizacji stypendium i podróży do zagranicznego ośrodka badawczego Wnioskodawca będzie wykonywać zadania, które są zgodne z badaniami statutowymi Centrum badań.

Jednocześnie w trakcie realizacji programu Wnioskodawca będzie pozostawał w stosunku pracy z Centrum badań na podstawie umowy bezterminowej, do której został zawarty aneks w dniu 16 lutego 2016 r. dotyczący zmiany wymiaru czasu pracy na czas pobierania stypendium. Treść jego stanowi o zmniejszeniu wymiaru czasu pracy do 1/4 etatu w okresie 15 kwietnia 2016 r. - 14 marca 2017 r. Po tym terminie warunki umowy wrócą, do postanowień sprzed dnia zawarcia aneksu. Na czas pobierania stypendium Wnioskodawca nie będzie w stosunku pracy z innym pracodawcą, a Centrum badań będzie jedynym jego miejscem pracy.

Na czas podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku badawczym Wnioskodawca złożył wniosek o delegację zagraniczną, której koszty zostaną w pełni pokryte poprzez program "Mobilność Plus". Wniosek ten został zaakceptowany przez Dyrektora Centrum badań.

Wnioskodawca posiada również pisemną informację wystawioną przez Dyrektora Centrum badań mówiącą o zakwalifikowaniu Jego podróży i pobytu w zagranicznym ośrodku naukowym jako podróży służbowej z punktu widzenia jednostki naukowej i celu na jaki zostało przyznane stypendium w ramach programu "Mobilność Plus".

Program "Mobilność Plus" został ustanowiony Komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 kwietnia 2012 r., na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2014 r. poz. 1620).

W myśl art. 26 ust. 1 ww. ustawy finansowanie programów lub przedsięwzięć ustanawianych przez Ministra obejmuje działania dotyczące realizacji określonych przez Ministra zadań wynikających z polityki naukowej i naukowo-technicznej państwa.

Minister właściwy do spraw nauki w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" ogłasza komunikaty o ustanowieniu programu i przedsięwzięcia, z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a (art. 26 ust. 2 ww. ustawy).

Celem Programu pod nazwą "Mobilność Plus" jest umożliwienie młodym naukowcom, w tym uczestnikom studiów doktoranckich, zwanym dalej "uczestnikami programu", udziału w badaniach naukowych prowadzonych w renomowanych zagranicznych ośrodkach naukowych pod opieką wybitnych naukowców o międzynarodowym autorytecie w danej dziedzinie nauki. Program zapewnia finansowanie pobytu uczestnika programu w jednostce naukowej posiadającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącej w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe, zwanej dalej "zagranicznym ośrodkiem", oraz podróży między miejscem zamieszkania uczestnika programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek.

O przyznanie środków finansowych w ramach programu mogą ubiegać się jednostki naukowe, o których mowa w art. 2 ust. 9 pkt a)-e) ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, zatrudniające lub kształcące na studiach doktoranckich uczestników programu.

Środki finansowe w ramach programu są przyznawane jednostce naukowej na podstawie decyzji Ministra, z przeznaczeniem dla uczestnika programu. Uczestnikowi programu ww. środki finansowe są przekazywane na podstawie umowy zawartej między jednostką naukową a uczestnikiem programu.

W świetle powyższego środki finansowe jakie otrzymuje uczestnik programu nie są dietami (przeznaczonymi na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki), ani zwrotem faktycznie poniesionych kosztów podróży, ale kwotami przeznaczonymi na pokrycie kosztów związanych z pobytem w zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży nie tylko uczestnika programu, ale także członków jego rodziny.

Ponadto mając na uwadze cele i zasady uczestnictwa w Programie "Mobilność Plus" - który został utworzony w oparciu o podstawę prawną wynikającą z ustawy o zasadach finansowania nauki - wyjazd za granicę uczestnika Programu, tj. Wnioskodawcy, nie jest tożsamy z odbyciem podróży służbowej pracownika.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że środki finansowe jakie Wnioskodawca otrzyma w związku z udziałem w Programie "Mobilność Plus" nie będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przy czym przychód ten z uwagi na fakt, że nie będzie pochodził ze środków pracodawcy Wnioskodawcy, a jedynie za jego pośrednictwem w ramach odrębnej - zawartej poza umową o pracę - umowy będzie przekazywany, podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.