ITPB2/4511-1168/15/BK - Określenie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 8 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 25 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z A.C. aktem notarialnym nabyła współwłasność nieruchomości lokalowej w udziałach po #189;. Wartość nieruchomości określona została na kwotę 220 000 zł. Cała cena została zapłacona przez Wnioskodawczynię oraz A.C. przed dniem zawarcia umowy przenoszącej własność. Cena zakupu przedmiotowej nieruchomości sfinansowana została w całości z kredytu hipotecznego zaciągniętego solidarnie przez Wnioskodawczynię i A.C. w dniu 17 maja 2013 r.w... S.A. Wnioskodawczyni oraz A.C. wspólnie spłacały rzeczony kredyt, przy czym dokonywały tego ze wspólnego rachunku bankowego.

Dnia 5 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni przeniosła na P.J. własność przysługującego Jej udziału w przedmiotowej nieruchomości, w zamian za przejęcie przez niego długu z tytułu zaciągniętego przez nią solidarnie kredytu hipotecznego na jej zakup. Pozostały do zapłacenia dług na dzień zawarcia umowy przeniesienia własności wynosił 205 108 zł 62 gr, co zostało potwierdzone przez bank udzielający kredytu.

W umowie przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu, strony określiły wartość całej nieruchomości lokalowej na 220 000 zł (w związku z tym udział w 1/2 należy ocenić na 110 000 zł).

Dokonane zbycie udziału we współwłasności lokalu mieszkalnego nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Żadna z osób występujących w opisanym stanie faktycznym nie pozostawały ze sobą w związku małżeńskim.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że do przeniesienia prawa własności nieruchomości doszło na podstawie aktu notarialnego, w którym notariusz określił umowę jako "Umowa przeniesienia własności nieruchomości w zamian za przejęcie długu". W treści umowy zawarto zapis, że "Na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, w celu przejęcia przez P.J. wyżej w § 1 tego aktu opisanego długu H.W. w wysokości 205 108 zł 62 gr wraz z odsetkami z tytułu kredytu zaciągniętego wobec P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., H.W. przenosi na P.J. swój cały wynoszący #189; część udział w prawie własności wyżej opisanego stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu (...), a P.J. powyższe prawa nabywa oraz przejmuje dług H.W. wobec wyżej wymienionej P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., za zgodą tego banku, w wysokości 205 108 zł 62 gr wraz z odsetkami".

Do powyższej umowy strony załączyły umowę o zwolnienie z długu zawartą pomiędzy ww. bankiem, A.C. oraz H.W., a także umowę o przystąpienie do długu P.J. zawartą przez niego z A.C. oraz ww. bankiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni, przy obliczaniu dochodu z tytułu zbycia udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat od jego nabycia może rozpoznać jako przychód przypadającą na jej udział część zadłużenia kredytowego oraz uwzględnić jako koszt uzyskania przychodu połowę ceny nabycia nieruchomości (tekst jedn.: cenę 1/2 udziału w przedmiotowej nieruchomości).

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, zgodnie z którym przychodem z tytułu zbycia udziału w nieruchomości będzie połowa wartości zadłużenia kredytowego na dzień zbycia, zaś kosztem uzyskania przychodu będzie cena, za jaką Wnioskodawczyni nabyła tenże udział, ujęta w akcie notarialnym dokumentującym jego zakup.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie ulega wątpliwości, że po Jej stronie powstał, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wynika to z faktu, że Wnioskodawczyni dokonała zbycia tegoż udziału przed upływem 5 lat od jego nabycia. Wnioskodawczyni uzyskała ekwiwalent w zamian za zbywane prawo w postaci zwolnienia jej z zobowiązana kredytowego, co w konsekwencji oznacza, że zbycie to miało charakter odpłatny.

Do powstania przychodu warunkiem koniecznym jest uzyskanie przysporzenia majątkowego, przy czym przysporzenie to nie musi polegać wyłącznie na zapłacie określonej sumy pieniężnej, ale także np.: na potrąceniu wzajemnie wymagalnych świadczeń, czy zwolnieniu z długu (co miało miejsce w tym przypadku).

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że po jej stronie powstał przychód z tytułu zbycia udziału w nieruchomości w wysokości pozostałej do spłaty części kredytu jaki zaciągnęła na zakup tejże nieruchomości, w zakresie w jakim odnosi się on do zbywanego udziału tj. 102 554 zł 30 gr, bowiem z takiego zobowiązania została ona zwolniona przez P.J.

Wnioskodawczyni uważa, że może - ustalając kwotę dochodu jaki podlega opodatkowaniu-uwzględnić jako koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości połowę ceny nabycia zbywanej nieruchomości, powiększonej o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług ogłaszany przez Prezesa GUS za rok 2014.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei w myśl art. 22 ust. 6f ustawy koszty nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polski "Monitor Polski"."

Zdaniem Wnioskodawczyni cena mieszkania wskazana w akcie notarialnym jego nabycia przez Nią i A.C., będąc udokumentowanym kosztem nabycia rzeczy jest kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. W związku z tym, że nabycia przedmiotowego mieszkania dokonały dwie osoby (Wnioskodawczyni i A.C.) w udziałach po 1/2, za koszt uzyskania przychodu Wnioskodawczyni należy uznać połowę ceny określonej w akcie notarialnym dotyczącym nabycia tejże nieruchomości, tj. 110 000 zł. Wnioskodawczyni wskazuje, że zbliżony pogląd przedstawiony został w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 stycznia 2015 r., nr IPPB4/415-817/14-4/MS.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że okoliczności takie jak: finansowanie całości ceny mieszkania ze środków pochodzących z kredytu zaciągniętego solidarnie oraz niespłacenie tego kredytu w całości do chwili zbycia udziału w nieruchomości (a jedynie częściowa jego spłata, zgodnie z harmonogramem) nie wpływają na jej prawo do zaliczenia ceny nabycia lokalu jako kosztu uzyskania przychodu. Z punktu widzenia obowiązku podatkowego oraz organów podatkowych obojętne jest źródło finansowania określonej czynności, wywierającej skutki podatkowe. Nie ma więc znaczenia czy cena za nieruchomość (w tym cena za udział przypadający Wnioskodawczyni) pokryta została ze środków własnych Wnioskodawczyni, czy też z pieniędzy uzyskanych na skutek zaciągnięcia kredytu. Ważne jest, że cena ta w dniu nabycia rzeczy zapłacona została w całości (co z resztą potwierdzone zostało w treści aktu notarialnego nabycia i na co posiada inne dowody, jak choćby wyciąg z rachunku kredytowego potwierdzający wpłatę na rzecz sprzedającego całej ceny zakupu nieruchomości), a więc że poniesiony został przez Nią realny koszt jej nabycia.

Według Wnioskodawczyni, nie ma również znaczenia fakt, że kredyt zaciągnięty został solidarnie z osobą trzecią. Solidarność dłużników jest bowiem instytucją przewidzianą w art. 366 k.c, mającą jedynie na celu zabezpieczenie interesów wierzyciela. Przewiduje ona, że w przypadku zaspokojenia wierzyciela przez jednego z dłużników, pozostali zostają zwolnieni z długu. Wierzyciel może żądać zapłaty od wybranego dłużnika, kilku z nich lub wszystkich łącznie. Zapłata przez jednego jest równoznaczna z zapłatą przez wszystkich innych.

Między samymi dłużnikami solidarnymi istnieje jednak zależność regresowa i na jej zasadzie mogą się oni wzajemnie rozliczać, tj. w przypadku gdyby A.C. przed dniem zbycia przez Wnioskodawczynię jej udziału sama spłaciła cały kredyt, mogłaby żądać od współdłużnika solidarnego jakim jest Wnioskodawczyni zapłaty na jej rzecz tej części kredytu, która przypadała na nabyty przez Wnioskodawczynię udział (a więc 1/2). Również indyferentny, zdaniem Wnioskodawczyni jest fakt, że w dniu zbycia udziału w nieruchomości kredyt hipoteczny na zakup mieszkania nie został spłacony. Wszakże właśnie to przejęcie przedmiotowego długu było świadczeniem wzajemnym nabywcy udziału.

Dla skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego, zdaniem Wnioskodawczyni, istotne są następujące zdarzenia: nabycie udziału w nieruchomości (za określoną cenę, zapłaconą jeszcze przed dniem nabycia i stanowiącą, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, koszty uzyskania przychodu) oraz następcze zbycie tego udziału, przed upływem 5 lat od chwili nabycia (w zamian za przejęcie długu). Pierwsze zdarzenie generowało koszty, zaś drugie przychód i obydwa te zdarzenia powinny być uwzględnione przy obliczaniu dochodu.

Wnioskodawczyni wskazuje także, że z uwagi na treść art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazany powyżej koszt uzyskania przychodu będzie mogła zwiększyć o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług ogłaszany przez Prezesa GUS za rok 2014, tj. rok przypadający po roku nabycia, a przed rokiem, w którym doszło do zbycia udziału w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również inne akty prawne nie zawierają definicji legalnej pojęć "nabycie" i odpłatne zbycie" nieruchomości i praw majątkowych. Tym samym, w celu ustalenia znaczenia tego terminu, należy posłużyć się wynikami wykładni językowej. Odpłatne zbycie zgodnie z językowym rozumieniem tego terminu, to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Podstawową formą odpłatnego zbycia będzie sprzedaż oraz zamiana. Należy zauważyć, że "płatność" nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego. Płatność może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty ceny w pieniądzu (zwiększenie aktywów zbywcy) - płatnością może być również zwolnienie z długu czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy).

Potwierdzeniem powyższego jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 czerwca 2000 r., sygn. akt SA/Gd 2258/95 w którym Sąd stwierdził, że zapłatę ceny sprzedaży można wyrazić nie tylko w pieniądzu, lecz również poprzez inne określenie jej wartości, w tym m.in. przez zwolnienie z długu, czy też potrącenie wymagalnych wierzytelności. Taki sposób rozliczenia się sprzedającego i kupującego nie pozbawia zawartej umowy tego elementu, jakim jest określenie ceny sprzedaży. Podobnie stwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny z Bydgoszczy w wyroku z dnia 11 sierpnia 2009 r., I SA/Bd 133/09, który orzekł, iż odpłatnością może być także zwolnienie nabywcy z długu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 listopada 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z A.C. aktem notarialnym nabyła współwłasność nieruchomości lokalowej w udziałach po #189;. Wartość nieruchomości określona została na kwotę 220 000 zł. Cała cena została zapłacona przez Wnioskodawczynię oraz A.C. przed dniem zawarcia umowy przenoszącej własność. Cena zakupu przedmiotowej nieruchomości sfinansowana została w całości z kredytu hipotecznego zaciągniętego solidarnie przez Wnioskodawczynię i A. C. w dniu 17 maja 2013 r. w B. S.A. Wnioskodawczyni oraz A.C. wspólnie spłacały rzeczony kredyt, przy czym dokonywały tego ze wspólnego rachunku bankowego.

Dnia 5 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni przeniosła na P.J. własność przysługującego Jej udziału w przedmiotowej nieruchomości, w zamian za przejęcie przez niego długu z tytułu zaciągniętego przez nią solidarnie kredytu hipotecznego na jej zakup. Pozostały do zapłacenia dług na dzień zawarcia umowy przeniesienia własności wynosił 205 108 zł 62 gr, co zostało potwierdzone przez bank udzielający kredytu.

W umowie przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu, strony określiły wartość całej nieruchomości lokalowej na 220 000 zł (w związku z tym udział w 1/2 należy ocenić na 110 000 zł).

Dokonane zbycie udziału we współwłasności lokalu mieszkalnego nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Żadna z osób występujących w opisanym stanie faktycznym nie pozostawały ze sobą w związku małżeńskim.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że do przeniesienia prawa własności nieruchomości doszło na podstawie aktu notarialnego, w którym notariusz określił umowę jako "Umowa przeniesienia własności nieruchomości w zamian za przejęcie długu". W treści umowy zawarto zapis, że "Na podstawie art. 519 § 1 i 2 pkt 2 Kodeksu cywilnego, w celu przejęcia przez P.J. wyżej w § 1 tego aktu opisanego długu H.W. w wysokości 205 108 zł 62 gr wraz z odsetkami z tytułu kredytu zaciągniętego wobec P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., H.W. przenosi na P.J. swój cały wynoszący #189; część udział w prawie własności wyżej opisanego stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu (...), a P.J. powyższe prawa nabywa oraz przejmuje dług H.W. wobec wyżej wymienionej P. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W., za zgodą tego banku, w wysokości 205 108 zł 62 gr wraz z odsetkami".

Do powyższej umowy strony załączyły umowę o zwolnienie z długu zawartą pomiędzy ww. bankiem, A.C. oraz H.W., a także umowę o przystąpienie do długu P.J. zawartą przez niego z A.C. oraz ww. bankiem.

W rozpatrywanej zatem sprawie Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie swojego udziału w lokalu mieszkalnym otrzymała świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu jej z ciążącego na Niej długu. Innymi słowy, zbyła Ona swój udział za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu miało więc w niniejszej sytuacji dla Wnioskodawczyni określoną wartość majątkową, gdyż w jego wyniku przestała być zobowiązana wobec swojego wierzyciela do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wartość długu, z którego Wnioskodawczyni została zwolniona w zamian za przeniesienie udziału w lokalu mieszkalnym jest wobec tego dla Niej wynagrodzeniem za przeniesienie ww. udziału.

Skoro zatem przeniesienie udziału w lokalu mieszkalnym w zamian za zwolnienie z długu mieści się w zakresie przedmiotowym pojęcia odpłatnego zbycia, a od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego udziału do daty jego zbycia nie upłynęło pięć lat, to dokonane zbycie stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest, co wynika z treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z treścią ust. 6f koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy biorąc pod uwagę odpłatny charakter przeniesienia udziału w lokalu mieszkalnym w zamian za zwolnienie z długu stwierdzić należy, że przychodem Wnioskodawczyni z tytułu odpłatnego zbycia jest przypadająca na jej udział część zadłużenia kredytowego, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ustawy, kosztem uzyskania przychodu jest koszt nabycia lokalu mieszkalnego, tj. cena tego lokalu, jaką strony ustaliły w akcie notarialnym w wysokości proporcjonalnej do udziału nabytego przez Wnioskodawczynię w 2013 r. Koszty nabycia lokalu mogą być podwyższone o wskaźnik waloryzacji.

Reasumując, podstawą obliczenia podatku dochodowego jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, czyli kwotą stanowiącą połowę wartości zadłużenia kredytowego pozostałą do spłaty na dzień zwolnienia z długu, pomniejszoną o ewentualne poniesione przez Wnioskodawczynię koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy. W przypadku Wnioskodawczyni kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia udziału w nieruchomości będzie koszt nabycia tej nieruchomości w wysokości odpowiadającej temu udziałowi.

Przy czym koszty nabycia podlegają waloryzacji zgodnie z art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego (w opisanym stanie faktycznym jest to rok 2014) do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło jego zbycie (w opisanym stanie faktycznym jest też rok 2014), w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.