ITPB2/4511-1149/15/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4511-1149/15/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych bonifikat udzielanych nabywcom nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 5 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych bonifikat udzielanych nabywcom nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

I. Zarządzeniem Burmistrza z dnia 15 kwietnia 2015 r. została przeznaczona do sprzedaży nieruchomość zabudowana o powierzchni 0,0792 ha, na której posadowione są budynki mieszkalne, gospodarcze oraz ogrodzenie i utwardzenie. W latach 1961 - 2011 działka ta znajdowała się w użytkowaniu wieczystym. Następnie, w dniu 26 marca 2013 r. w trybie bezprzetargowym została zawarta przez Gminę umowa dzierżawy na okres 10 lat z jednym ze spadkobierców wcześniejszych użytkowników wieczystych tej nieruchomości.

W dniu 21 kwietnia 2015 r. dzierżawca wyżej opisanej nieruchomości złożył oświadczenie, że korzysta z pierwszeństwa w nabyciu dwóch budynków mieszkalnych posadowionych na tejże nieruchomości. W związku z powyższym, dnia 18 czerwca 2015 r. Rada Miejska, w drodze uchwały przyznała dzierżawcy pierwszeństwo w nabyciu dwóch budynków wraz z gruntem niezbędnym do racjonalnego korzystania z budynków.

Wartość nieruchomości została ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym na kwotę 289.300,00 zł. Zarządzeniem Burmistrza z dnia 24 czerwca 2015 r. przy sprzedaży przyznano nabywcy bonifikatę w wysokości 49,95% ceny zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 26 czerwca 2014 r. w sprawie określenia warunków przyznawania bonifikat przy sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Gminy, która mówi, że bonifikata w cenie nieruchomości może być przyznawana w wysokości:

1.

od 20,00% do 28,45% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0200 ha do 0,0500 ha;

2.

od 28,50% do 41,45% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0501 ha do 0,0700 ha;

3.

od 41,50% do 49,95% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0701 ha do 0,0820 ha

i przysługuje pod warunkiem, że nieruchomość sprzedana jest na cele mieszkalne byłym użytkownikom wieczystym lub spadkobiercom prawnym użytkowników wieczystych nieruchomości stanowiących własność gminy, w stosunku do których okres użytkowania wieczystego zakończył się 16-19 stycznia 2011 r.

W opisanym przypadku wysokość udzielonej bonifikaty wyniosła łącznie 144 505,35 zł, z tego: od gruntu -48 251,70 zł, a od budynków i budowli - 96 253,65 zł.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 1 i ust. 1b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518), zgodnie z którym rada gminy może przyznawać bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy, przy sprzedaży nieruchomości stanowiących własność gminy, Rada Miejska w dniu 26 czerwca 2014 r. podjęła uchwałę w sprawie określenia warunków przyznawania bonifikat przy sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Gminy. Zgodnie z tą uchwałą nieruchomości te mogą być sprzedawane za bonifikatą od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z § 1 pkt 2 wspomnianej uchwały, bonifikata w cenie nieruchomości może być przyznawana w wysokości:

a.

od 20% do 28,45% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0200 ha do 0,0500 ha;

b.

od 28,50% do 41,45% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0501 ha do 0,0700 ha;

c.

od 41,50% do 49,95% ceny - dla nieruchomości o powierzchni od 0,0701 ha do 0,0820 ha

i przysługuje pod warunkiem, że nieruchomość sprzedawana jest na cele mieszkalne byłym użytkownikom wieczystym lub spadkobiercom prawnym użytkowników wieczystych nieruchomości stanowiących własność Gminy, w stosunku do których okres użytkowania wieczystego zakończył się 16-19 stycznia 2011 r.

W opisywanym przypadku nieruchomość została sprzedana na cele mieszkalne, posiadała powierzchnię 0,0792 ha (uprawniającą do bonifikaty od 41,50% do 49,95%), a jej nabywcą był spadkobierca prawny użytkowników wieczystych tejże nieruchomości. Okres użytkowania wieczystego tej nieruchomości zakończył się dnia 19 stycznia 2011 r., a więc zostały spełnione wszystkie warunki określone w uchwale Rady Miejskiej. Jednakże z uwagi na okoliczność, że uchwała przewidywała możliwość zastosowania bonifikaty ostateczną decyzję w tym przedmiocie podejmował Burmistrz.

II. Na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie określenia zasad gospodarki nieruchomościami należącymi do zasobu Gminy w zakresie gospodarowania nieruchomościami: zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata. Zgodnie z § 5 uchwały, w trybie bezprzetargowym mogą być zbywane lokale mieszkalne na rzecz dotychczasowych najemców, którym zostało przyznane pierwszeństwo w ich nabyciu. W § 7 ww. uchwały Rada Miejska upoważniła Burmistrza do stosowania bonifikat przy bezprzetargowym zbywaniu lokali mieszkalnych w wysokości 75% wartości lokalu w stosunku do ceny określonej przez rzeczoznawcę.

W przesłanym uzupełnieniu podano, że zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie określenia zasad gospodarki nieruchomościami należącymi do zasobu Gminy w zakresie gospodarowania nieruchomościami: zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata; uchwałą z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie zmiany uchwały w sprawie określenia zasad gospodarki nieruchomościami należącymi do zasobu Gminy Burmistrz przeznacza do zbycia nieruchomości gruntowe i lokale w drodze zarządzenia. Zgodnie z § 5 uchwały z dnia 18 stycznia 2007 r., w trybie bezprzetargowym mogą być zbywane lokale mieszkalne na rzecz dotychczasowych najemców (najem został nawiązany na czas nieoznaczony), którym zostało przyznane pierwszeństwo w ich nabyciu, w § 7 Rada Miejska udzieliła Burmistrzowi zgody na stosowanie bonifikat przy bezprzetargowym zbywaniu lokali mieszkalnych w wysokości 75% wartości lokalu mieszkalnego, przy czym bonifikata obejmuje cenę lokalu, w tym cenę udziału w prawie własności gruntu, lub w przypadku gdy udział obejmuje prawo użytkowania wieczystego, pierwszą opłatę z tego tytułu. W przypadku sprzedaży lokalu z nabywcą zawierany jest akt notarialny, w którym określana jest cena sprzedaży z zastosowaniem procentowej wartości bonifikaty (75% wartości lokalu). Bonifikata po waloryzacji podlega zwrotowi, gdy nabywca zbywa lokal mieszkalny (za wyjątkiem zbycia na rzecz osoby bliskiej) lub wykorzystuje go na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty - przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia.

Reasumując, bonifikata jest udzielana ściśle na zasadach wynikających z uchwały, a więc muszą być spełnione warunki - zbycie lokalu w trybie bezprzetargowym, dotychczasowemu najemcy (umowa najmu na czas nieokreślony), któremu przysługuje pierwszeństwo w nabyciu lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy udzielenie nabywcy nieruchomości, będącemu spadkobiercą prawnym użytkowników wieczystych tejże nieruchomości, bonifikaty, wyrażonej w indywidualnej uchwale, stanowi dla niego przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w związku z powyższym czy Urząd Gminy powinien wystawić mu PIT-8C za 2015 rok.

2. Czy udzielenie nabywcy - dotychczasowemu najemcy 75% bonifikaty w zakupie lokalu mieszkalnego, stanowi dla niego przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w związku z powyższym, czy Urząd Gminy powinien wystawić mu PIT-8C za 2015 rok.

Zdaniem Wnioskodawcy w obu przypadkach bonifikata udzielona osobie fizycznej, nabywającej od gminy nieruchomość, w tym lokal mieszkalny, stanowi podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychód z innych źródeł, o którym to przychodzie mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej bonifikata taka dotyczy bowiem zawężonego kręgu osób (tekst jedn.: byłych użytkowników wieczystych lub spadkobierców prawnych użytkowników wieczystych nieruchomości, w stosunku do których okres użytkowania wieczystego zakończył się 16 - 19 stycznia 2011 r. oraz dotychczasowych najemców w przypadku lokalu mieszkalnego, a nie wszystkich potencjalnych nabywców w przypadku zakupu nieruchomości.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie sformułowania "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Wobec powyższego stwierdzić należy, że Urząd Miejski winien wystawić informację PIT-8C osobie korzystającej z bonifikaty (nabywcy nieruchomości) stosownie do art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie w zacytowanym przepisie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić zatem w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia bonifikaty, rabatu. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego definiuje pojęcie - bonifikata, rabat, opust, upust, jako zniżkę ceny dóbr lub usług, przyznawaną przez sprzedającego (wykonawcę usługi) po dokonaniu transakcji. W praktyce udzielenie bonifikaty polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów. Ceną - zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Co do zasady więc, skoro cena sprzedaży ulega zmniejszeniu, u nabywcy następuje przysporzenie majątku stanowiące różnicę pomiędzy wartością towaru, a faktycznie zapłaconą ceną. Przysporzenie takie może być natomiast traktowane w kategorii przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie jednak należy podkreślić, że nie każda sprzedaż po cenie niższej niż rynkowa skutkuje powstaniem przychodu podatkowego.

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1774) w przypadku zbywania nieruchomości osobom fizycznym i prawnym pierwszeństwo w ich nabyciu, z zastrzeżeniem art. 216a, przysługuje osobie, która spełnia jeden z następujących warunków:

1.

przysługuje jej roszczenie o nabycie nieruchomości z mocy niniejszej ustawy lub odrębnych przepisów, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wywieszenia wykazu;

2.

jest poprzednim właścicielem zbywanej nieruchomości pozbawionym prawa własności tej nieruchomości przed dniem 5 grudnia 1990 r. albo jego spadkobiercą, jeżeli złoży wniosek o nabycie przed upływem terminu określonego w wykazie, o którym mowa w art. 35 ust. 1; termin złożenia wniosku nie może być krótszy niż 6 tygodni, licząc od dnia wywieszenia wykazu;

3.

jest najemcą lokalu mieszkalnego, a najem został nawiązany na czas nieoznaczony.

Na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli jest zbywana na rzecz osoby, której przysługuje pierwszeństwo w jej nabyciu, stosownie do art. 34.

Przy sprzedaży nieruchomości w drodze bezprzetargowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 i 3, cenę nieruchomości ustala się w wysokości nie niższej niż jej wartość, z zastrzeżeniem ust. 3a (art. 67 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie z art. 68 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana:

1.

na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych;

2.

osobom fizycznym i osobom prawnym, które prowadzą działalność charytatywną, opiekuńczą, kulturalną, leczniczą, oświatową, naukową, badawczo-rozwojową, wychowawczą, sportową lub turystyczną, na cele niezwiązane z działalnością zarobkową, a także organizacjom pożytku publicznego na cel prowadzonej działalności pożytku publicznego;

3.

stowarzyszeniom ogrodowym w rozumieniu ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych z przeznaczeniem na rodzinne ogrody działkowe;

4.

poprzedniemu właścicielowi lub jego spadkobiercy, jeżeli nieruchomość została od niego przejęta przed dniem 5 grudnia 1990 r.;

5.

na rzecz Skarbu Państwa albo na rzecz jednostki samorządu terytorialnego;

6.

kościołom i związkom wyznaniowym, mającym uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej;

7.

jako lokal mieszkalny;

8.

w wyniku uwzględnienia roszczeń, o których mowa w art. 209a ust. 1 i ust. 2;

9.

spółdzielniom mieszkaniowym w związku z ustanowieniem odrębnej własności lokali lub z przeniesieniem własności lokali lub domów jednorodzinnych;

10.

osobie, o której mowa w art. 37 ust. 2 pkt 6, z zastrzeżeniem, że nieruchomość przyległa jest przeznaczona lub wykorzystywana na cele mieszkaniowe;

11.

podmiotom, o których mowa w art. 61 ust. 1;

12.

na cele realizacji przedsięwzięć rewitalizacyjnych, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. poz. 1777).

W zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych. Zarządzenie wojewody albo uchwała rady lub sejmiku stanowi akt prawa miejscowego lub może dotyczyć indywidualnych nieruchomości (art. 68 ust. 1b ww. ustawy).

Na podstawie powołanych przepisów, jak wskazano w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, Rada Miejska w dniu 26 czerwca 2014 r. podjęła uchwałę w sprawie określenia warunków przyznawania bonifikat przy sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Gminy. Wszystkie warunki określone w ww. uchwale dla zastosowania bonifikaty zostały spełnione przy sprzedaży nieruchomości na cele mieszkalne, o której mowa we wniosku.

Jak stanowi natomiast art. 68 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu.

Poza tym, na podstawie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, w dniu 18 stycznia 2007 r. została podjęta przez Radę Miejską uchwała w sprawie określenia zasad gospodarki nieruchomościami należącymi do zasobu Gminy w zakresie gospodarowania nieruchomościami: zasad nabycia, zbycia i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż 3 lata; uchwałą z dnia 30 stycznia 2014 r. w sprawie zmiany uchwały w sprawie określenia zasad gospodarki nieruchomościami należącymi do zasobu Gminy Burmistrz przeznacza do zbycia nieruchomości gruntowe i lokale w drodze zarządzenia.

Zgodnie z § 5 uchwały z dnia 18 stycznia 2007 r., w trybie bezprzetargowym mogą być zbywane lokale mieszkalne na rzecz dotychczasowych najemców (najem został nawiązany na czas nieoznaczony), którym zostało przyznane pierwszeństwo w ich nabyciu, w § 7 Rada Miejska udzieliła Burmistrzowi zgody na stosowanie bonifikat przy bezprzetargowym zbywaniu lokali mieszkalnych w wysokości 75% wartości lokalu mieszkalnego, przy czym bonifikata obejmuje cenę lokalu, w tym cenę udziału w prawie własności gruntu, lub w przypadku gdy udział obejmuje prawo użytkowania wieczystego, pierwszą opłatę z tego tytułu. W przypadku sprzedaży lokalu z nabywcą zawierany jest akt notarialny, w którym określana jest cena sprzedaży z zastosowaniem procentowej wartości bonifikaty (75% wartości lokalu). Bonifikata po waloryzacji podlega zwrotowi, gdy nabywca zbywa lokal mieszkalny (za wyjątkiem zbycia na rzecz osoby bliskiej) lub wykorzystuje go na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty - przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia.

Jednocześnie wskazano, że bonifikata jest udzielana ściśle na zasadach wynikających z ww. uchwały, a więc muszą być spełnione warunki - zbycie lokalu w trybie bezprzetargowym, dotychczasowemu najemcy (umowa najmu na czas nieokreślony), któremu przysługuje pierwszeństwo w nabyciu lokalu.

Biorąc powyższe pod uwagę, z punktu widzenia jednostki samorządu terytorialnego charakter zbywanych nieruchomości niewątpliwie determinuje zawężony krąg osób zainteresowanych ich nabyciem i bonifikata może stanowić element zachęty do jej nabycia w szczególności przez osobę, która faktycznie z niej korzysta. Ustawowo przyznane jednostkom samorządu terytorialnego prawo do udzielania przedmiotowej bonifikaty stanowi narzędzie usprawniające prowadzenie polityki gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi ich własność, prowadzące m.in. do uporządkowania stanu prawnego tych nieruchomości, uregulowania statusu własnościowego nieruchomości.

W analizowanej sprawie jednak działanie zmierzające do dokonania sprzedaży nieruchomości stanowiących własność Gminy polega na zastosowaniu przepisów prawa powszechnie obowiązującego, tj. przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz aktów prawa miejscowego, tj. aktów prawnych jednostki samorządu terytorialnego (uchwały Rady Miejskiej, zarządzenia Burmistrza), które dopuszczają możliwość udzielenia bonifikaty w okolicznościach ściśle tam określonych. Zastosowanie bonifikaty dotyczy przypadków zbywania nieruchomości znajdujących się w zasobach Gminy i jest dokonywane wyłącznie w przypadku ziszczenia się przesłanek enumeratywnie wymienionych w tych aktach prawnych. Natomiast w sytuacji, gdy nabywca nie dotrzyma warunków udzielenia bonifikaty, będzie zobowiązany do zwrotu jej kwoty po waloryzacji.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że udzielane na ww. ściśle określonych zasadach bonifikaty nie skutkują powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania z tego tytułu informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl