ITPB2/4511-1019/15/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 lutego 2016 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4511-1019/15/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 2 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 lutego 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła z Sp. z o.o. porozumienie w sprawie rozwiązania umowy o pracę.

Na mocy wskazanego porozumienia umowa o pracę została rozwiązana z dniem 28 lutego 2014 r. Nastąpiło to w związku ze złożonym z własnej inicjatywy Wnioskodawczyni oferty rozwiązania wiążącej strony umowy o pracę na mocy porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracownika. Zawarcie porozumienia nastąpiło zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie Zwolnień Grupowych dla pracowników zatrudnionych w Sp. z o.o. wprowadzonym do stosowania na mocy uchwały Zarządu Sp. z o.o. Na mocy porozumienia Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie przysługujące w związku z rozwiązaniem umowy o pracę zgodnie z powyższym Regulaminem w kwocie 115.000 zł brutto. Strony oświadczyły i zaakceptowały, że określone w porozumieniu uprawnienia, w szczególności wypłata kwoty 115.000 zł nazwana w porozumieniu odszkodowaniem, zawiera w sobie i zaspokaja wszelkie roszczenia pracownika związane z umową o pracę lub jej rozwiązaniem, wynikające z powszechnie oraz wewnętrznie obowiązujących u Pracodawcy przepisów prawa pracy, w szczególności z tytułu Umowy Społecznej dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy Kapitałowej. Strony oświadczyły i zaakceptowały ponadto, że otrzymanie przez pracownika wskazanego świadczenia zwalnia Pracodawcę ze zobowiązania wypłaty innych świadczeń przewidzianych przepisami powszechnie lub wewnętrznie obowiązującymi u Pracodawcy z tytułu Umowy o pracę lub jej rozwiązania, w szczególności zwalnia Pracodawcę z wypłaty odprawy przewidzianej przepisami Ustawy o szczególnych zasadach rozwiązania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

Zgodnie ze wskazanym Regulaminem Zwolnień Grupowych w Sp. z o.o. zwolnienia grupowe zostaną przeprowadzone poprzez zawieranie porozumień na zasadach określonych w Regulaminie. Pracownikom zatrudnionym u Pracodawcy tworzy się możliwość dobrowolnego rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników z zachowaniem prawa do świadczeń określonych w Regulaminie, z zastrzeżeniem Pracodawcy do uzasadnionej odmowy rozwiązania stosunku pracy w tym trybie. Regulamin przewidywał również - w wariancie wybranym przez Wnioskodawczynię - wypłatę na zasadach określonych w Regulaminie świadczenia nazwanego wprost odszkodowaniem w wysokości dwudziestokrotności wynagrodzenia, w sumie nie więcej jednak niż 85.000 zł powiększonego dodatkowo o 30.000 zł przy zgłoszeniu w pierwszym terminie. Regulamin wskazywał, że wszelkie kwoty są kwotami brutto.

Strony postanowiły, że wypłata odszkodowania nastąpi przelewem na rachunek bankowy pracownika. Wypłata nastąpiła w 2014 r. i została potrącona zaliczka na podatek dochodowy. Wnioskodawczyni ujęła przychód i zaliczkę w zeznaniu PIT za rok 2014.

Odszkodowanie Wnioskodawczyni uzyskała na podstawie Regulaminu Zwolnień Grupowych dla pracowników zatrudnionych w Spółka z o.o., wprowadzonego do stosowania na mocy uchwały Zarządu Spółka z o.o. Dokument ten określał wprost wysokość oraz zasady ustalania odszkodowania, stanowi on normatywne źródło prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328) rozszerzono zakres zwolnienia przedmiotowego, zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie w poprzednim brzmieniu przepisów obejmowało jedynie otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikały wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z odpowiednimi wyjątkami, wymienionymi w ustawie. Przepisem art. 2 pkt 8 lit. a ww. ustawy nowelizującej rozszerzono zakres jego zastosowania, z zachowaniem dotychczas obowiązujących wyjątków.

Przyczyną wprowadzenia ww. nowelizacji było postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 marca 2013 r., sygn. akt S 2/13, w którym Trybunał stwierdził istnienie luki prawnej w art. 21 ust. 1 pkt 3, której usunięcie jest niezbędne dla zapewnienia spójności systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał postanowił zasygnalizować ustawodawcy potrzebę uzupełnienia art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o inne, obok wymienionych w tym przepisie ustawy, oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie tych ustaw - normatywne źródła prawa pracy, na podstawie których możliwe jest uzyskanie odszkodowania.

Według Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 4 października 2014 r.) z podatku dochodowego zwolnione są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkami. Znowelizowana treść przepisu znajduje zatem m.in. zastosowanie do odszkodowań i zadośćuczynień otrzymywanych przez pracowników, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, począwszy od roku podatkowego 2014.

W ocenie Wnioskodawczyni, opisane zwolnienie może być zastosowane również w przedmiotowej sprawie. Podkreślić należy, iż uzyskane odszkodowanie pełni funkcję kompensacyjną, mającą na celu wyrównanie szkody poniesionej przez Wnioskodawczynię z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy na gruncie porozumienia zawartego z pracodawcą. Stąd też wypłacone świadczenie, z uwagi na swój właśnie kompensacyjny charakter, powinno zostać zwolnione z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, np. wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 września 2015 r., IBPB-2-1/4511-210/15/MD; z dnia 16 czerwca 2015 r., IBPBII/1/4511-268/15/DP; z dnia 30 grudnia 2014 r., IBPBII/415-881/14/BD.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Przepis ten w powołanym wyżej brzmieniu - zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) - ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a-g) tego artykułu.

Artykuł 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro - jak wskazuje Wnioskodawczyni - otrzymane świadczenie stanowiło odszkodowanie, którego wysokość oraz zasady ustalania wynikały wprost z Regulaminu Zwolnień Grupowych będącego normatywnym źródłem prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego wartość świadczenia, wypłaconego Wnioskodawczyni, korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego. W konsekwencji świadczenie to nie podlegało wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym za 2014 r.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl