ITPB2/436-90/09/MU

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/436-90/09/MU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 2 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź jest z niego zwolniona.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na sezonowość przychodów (Rybołówstwo) i wysokie koszty remontów kutrów zaciągnął Pan w latach 2007-2008 pożyczki od kontrahenta będącego podatnikiem podatku od towarów i usług. Pożyczki są świadczeniami odpłatnymi. Od udzielonych pożyczek zapłacił Pan podatek od czynności cywilnoprawnych i złożył deklarację p.c.c.-3. Wskazuje Pan, iż w myśl interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB2/436-425/08-4/MZ, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona. Jeżeli umowa pożyczki zostanie objęta zakresem ustawy od towarów i usług, czynność taka będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy w sytuacji, gdy jest Pan pożyczkobiorcą będącym podatnikiem podatku od towarów i usług, a pożyczki udziela podmiot będący również podatnikiem podatku od towarów i usług, pożyczka podlega zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Pana zdaniem, w sytuacji, kiedy pożyczkodawcą jest podatnik podatku od towarów i usług dokonujący czynności nienależącej do zakresu przedmiotowego działalności gospodarczej zidentyfikowanej w odpowiednim rejestrze, czynność prawna, jaką jest udzielenie pożyczki, nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych tylko ustawie o podatku od towarów i usług. Wskazuje Pan, iż umowa pożyczki uregulowana jest w Kodeksie cywilnym w art. 720 i nast. i jest czynnością cywilnoprawną konsensualną. Dokonywanie czynności cywilnoprawnych podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nakłada na pożyczkobiorcę obowiązek zapłaty 2% podatku od umowy pożyczki. W sytuacji, kiedy pożyczkodawcą jest podmiot będący podatnikiem podatku od towarów i usług dokonujący czynności nienależącej do zakresu przedmiotowego działalności gospodarczej zidentyfikowanej w odpowiednim rejestrze, nie traci statusu podatnika podatku od towarów i usług dokonując czynności pożyczki mimo, że w rejestrze działalności gospodarczej nie ma wpisanych usług pośrednictwa finansowego. Tym samym korzysta ze zwolnienia zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który stanowi, iż nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona. Nadmienia Pan również, iż do art. 1a dodano pkt 9, w którym na potrzeby ustawy zdefiniowano pojęcie podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług określony w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje się za prawidłowe o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź jest z niego zwolniona.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera w art. 1 ust. 1 zamknięty katalog czynności jej podlegających do których zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) należą również umowy pożyczki.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego. Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Elementami przedmiotowo istotnymi umowy pożyczki są więc: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi zatem do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym pożyczka podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1.

rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2.

rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

a.

opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

* umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

* umowy spółki i jej zmiany,

* umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje przy tym okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje podlegają regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wskazać należy także, iż na potrzeby ustawy od czynności cywilnoprawnych pojęcie podatku od towarów i usług zdefiniowano w art. 1a pkt 7 (a nie jak Pan wskazał we wniosku w art. 1a pkt 9). Zgodnie z tym przepisem przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług określony w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z uwagi na sezonowość przychodów (Rybołówstwo) i wysokie koszty remontów kutrów zaciągnął Pan w latach 2007-2008 pożyczki od kontrahenta będącego podatnikiem podatku od towarów i usług. Pożyczki są świadczeniami odpłatnymi. Od udzielonych pożyczek zapłacił Pan podatek od czynności cywilnoprawnych i złożył deklarację p.c.c.-3.

Zatem uznać należy, iż jeżeli przynajmniej jedna ze stron zawartej umowy była z tego tytułu opodatkowana podatkiem od towarów i usług bądź też zwolniona z tego podatku to udzielona pożyczka nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl