ITPB2/436-7/09/IB - Obowiązek zapłaty PCC z tytułu udzielenia spółce pożyczki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 20 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/436-7/09/IB Obowiązek zapłaty PCC z tytułu udzielenia spółce pożyczki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2009 r. (data wpływu 28 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 września 2007 r. na podstawie aktu notarialnego zawarto umowę spółki cywilnej przez dwóch wspólników: Pan K.M. wniósł do spółki wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa prowadzonego w oparciu o przepisy ustawy o działalności gospodarczej ze wszystkimi składnikami majątkowymi wchodzącymi w jego skład o wartości 17.850.000 zł; wspólnik Pan A.W. wkład pieniężny o wartości 1.000 zł oraz wkład niepieniężny w postaci świadczonych osobiście usług na rzecz spółki. Od kwoty 17.851.000 zł zapłacono 0,5% podatek od czynności cywilnoprawnych wg stawki 0,5%.

W dniu 30 maja 2008 r. na podstawie aktu notarialnego obniżono wkład wniesiony przez Pana K.M. o 4.200.000 zł poprzez wypłatę na jego rzecz. W dniu 30 lipca 2008 r. zawarto umowę pomiędzy Panem K.M. - pożyczkodawcą a spółką cywilną -pożyczkobiorcą na kwotę 1.300.000 zł. Pożyczkobiorca posiadał wymagalne zobowiązanie wobec wspólnika Pana K.M. w postaci należnego udziału w zysku w kwocie 1.300.000 zł, czyli nastąpiła zmiana zobowiązania spółki cywilnej z tytułu wypłaty z zysku na pożyczkę. Z dniem 1 sierpnia 2008 r. nastąpiło przekształcenie spółka cywilnej w sp. z o.o. (na podstawie aktu notarialnego zawiązującego spółkę z o.o. poprzez przekształcenie dotychczasowej spółki cywilnej w trybie art. 551 § 2 i art. 572 Kodeksu spółek handlowych, wpis do KRS pod nazwą "M." Sp. z o.o.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należało zapłacić podatek PCC od umowy pożyczki od kwoty 1.300.000 zł, czyli od zmiany zobowiązania spółki cywilnej z tytułu wypłaty z zysku na pożyczkę.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek od czynności cywilnoprawnych wystąpi jeżeli następuje przyrost kapitału. W opisanym przypadku nie wystąpił przyrost kapitału w stosunku do wartości wcześniej opodatkowanej czyli podatek od czynności cywilnoprawnych nie wystąpi.

Jednocześnie Wnioskodawca przedstawił następujące obliczenie:

*

wkłady przy zawarciu umowy spółki cywilnej (pierwotna kwota opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych) + 17.851.000,00

*

obniżenie wkładów 4.200.000,00 zł

*

udzielenie pożyczki 1.300.000,00 zł

*

podstawa (17.851.000,00 zł - 4.200.000,00 + 1.300.000,00) 14.951.000,00 - podstawa od której zapłacono już podatek 17.851.000,00

*

podatek do zapłaty 0,00.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a.

umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b.

umowy pożyczki,

c.

(uchylona),

d.

umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

e.

umowy dożywocia,

f.

umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,

g.

(uchylona),

h.

ustanowienie hipoteki,

i.

ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

j.

umowy depozytu nieprawidłowego,

k.

umowy spółki (akty założycielskie).

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej - wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika lub akcjonariusza, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika lub akcjonariusza spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Stosownie do art. 1a pkt 1 ww. ustawy użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

W świetle powyższego, w przypadku gdy pożyczkodawca jest jednocześnie wspólnikiem spółki osobowej, która otrzymuje pożyczkę, czynność taka jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie jako pożyczka ale jako zmiana umowy spółki. Jako zmiany umowy spółki - zgodnie z dyspozycją ww. przepisu - należy kwalifikować bowiem nie tylko czynności, które wymagają zmiany umowy spółki, lecz także takie, których dokonanie nie jest uwarunkowane modyfikowaniem postanowień tej umowy.

W konsekwencji, w odniesieniu do umowy spółki przedmiotem opodatkowania są zmiany tej umowy (aktu założycielskiego) powodujące podwyższenie podstawy opodatkowania, jak i inne czynności wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy, w tym pożyczka udzielona spółce przez wspólnika.

Jednocześnie, przy umowie spółki podstawa opodatkowania została określona odrębnie dla każdego rodzaju czynności.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie spółki: przy pożyczce udzielonej spółce przez wspólnika podstawę opodatkowania stanowi kwota lub wartość pożyczki.

W zaistniałym stanie faktycznym pomiędzy spółką cywilną i jej wspólnikiem została zawarta umowa pożyczki w kwocie 1.300.000,00 zł. Pożyczkobiorca posiadał wymagalne zobowiązanie wobec wspólnika - pożyczkodawcy w postaci należnego udziału w zysku w kwocie 1.300.000,00 zł czyli nastąpiła zmiana zobowiązania spółki cywilnej z tytułu wypłaty z zysku na pożyczkę.

W myśl art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Elementami przedmiotowo istotnymi umowy pożyczki są zatem obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W przedmiotowej sprawie należy więc uznać, iż w wyniku "zmiany zobowiązania spółki cywilnej z tytułu wypłaty z zysku na pożyczkę" nastąpiło wykonanie zobowiązania pożyczkodawcy do przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy, zgodnie z zawartą umową pożyczki.

Uwzględniając powyższe, w sytuacji przedstawionej we wniosku kwota pożyczki w wysokości 1.300.000,00 zł stanowi - zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych - podstawę opodatkowania tym podatkiem według stawki 0,5 %.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl