ITPB2/436-68/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2009 r. (data wpływu 4 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 23 sierpnia 2004 r. złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie podatkowe dotyczące nabycia spadku po zmarłej matce. Spadek obejmował udział do #190; części mieszkania, w którym cały czas zamieszkiwał, wraz z przynależnym udziałem w działce gruntu. Na podstawie art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89) Urząd Skarbowy zastosował wobec Pana ulgę mieszkaniową, w związku z tym podpisał Pan oświadczenie, że będzie zamieszkiwał w tym mieszkaniu przez 5 lat. Obecnie ze względu na bardzo wysokie koszty utrzymania rozważa Pan możliwość jego sprzedania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy 5-letni okres do zachowania przyznanej Panu ulgi biegnie od dnia 23 sierpnia 2004 r., czy od dnia 1 stycznia 2005 r. tj. od początku najbliższego rozliczeniowego roku podatkowego. Dnia 23 sierpnia 2004 r. złożył Pan zeznanie podatkowe i podpisał oświadczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, okres 5-letniej ulgi powinien być liczony od dnia złożenia oświadczenia, tj. od dnia 23 sierpnia 2004 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. - w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m ² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Stosownie do art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa wyżej, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

Niedopełnienie warunku zamieszkiwania w nabytym lokalu nie musi jednak bezwzględnie oznaczać, że spadkobierca lub obdarowany straci prawo do zastosowanej ulgi.

Zgodnie bowiem z wolą ustawodawcy wyrażoną w art. 16 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji zbycie udziału w budynku lub lokalu na rzecz innego ze spadkobierców lub obdarowanych oraz zbycie budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia.

Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie osób najbliższych spadkodawcy lub darczyńcy znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają w nabytym lokalu lub budynku realizować swoje cele mieszkaniowe zamieszkując przez okres co najmniej 5 lat.

Ponadto prawo do tej ulgi przysługuje również w przypadkach, gdy wymienione osoby - po zamieszkaniu w nabytym w ten sposób budynku lub lokalu - znajdują się w sytuacji życiowej powodującej konieczność zmiany warunków mieszkaniowych, skutkującą zbyciem przedmiotu tej darowizny czy masy spadkowej, przed upływem okresu określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż po śmierci matki, w drodze postępowania spadkowego, nabył Pan udział w wysokości #190; części lokalu mieszkalnego. Stosowne zeznanie podatkowe złożył Pan w dniu 23 sierpnia 2004 r. Ponadto w mieszkaniu tym zamieszkiwał Pan "cały czas" i zamieszkuje nadal.

Obecnie zamierza Pan, ze względu na bardzo wysokie koszty utrzymania, zbyć przedmiotowy lokal mieszkalny.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy zbycie ww. lokalu nastąpi po 23 sierpnia 2008 r., tj. po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania, spełni Pan warunek określony w art. 16 ust. 2 pkt 5 lit. a) ustawy o podatku od spadków i darowizn, zatem zachowa prawo do ulgi podatkowej z tego tytułu.

W tym też przypadku nie zajdzie konieczność badania, czy sytuacja życiowa spowodowała konieczność zmiany warunków mieszkaniowych jak również czy nabycie innego lokalu mieszkalnego nastąpi w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia.

Reasumując stwierdza się, iż pięcioletni termin, określony w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, po którym może Pan dokonać sprzedaży mieszkania upływa z dniem 23 sierpnia 2009 r. A zatem zbywając mieszkanie po tym dniu nie utraci Pan prawa do zastosowanej ulgi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.