ITPB2/436-68/08/TJ - Czy pożyczka podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (data wpływu 21 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W dniu 21 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę pożyczki, na mocy której pożyczyła pieniądze od innej spółki, będącej podatnikiem podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem spółki, będącej pożyczkobiorcą, jednakże spółki te są powiązane kapitałowo w ten sposób, że pożyczkodawca jest 100% udziałowcem spółki, będącej 100% udziałowcem pożyczkobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pożyczka ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie pożyczek przez podatnika VAT, niezależnie od tego, czy jest objęte zgłoszonym przez niego zakresem działalności, stanowi usługę udzielania pożyczek poza systemem bankowym (PKWiU 65.22.10), która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługa ta wymieniona została w pozycji 3 załącznika Nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jednocześnie pożyczka ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem w świetle art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych czynnościami wyłączonymi z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych są czynności, z tytułu dokonania których przynajmniej jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, lub jest z niego zwolniona. Dlatego też opisana umowa pożyczki nie rodzi obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług, bowiem stanowi usługę zwolnioną z tego podatku. Wnioskodawca zauważa również, że w przedstawionym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zmiany umowy pożyczki. W świetle art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczkę udzieloną spółce kapitałowej przez wspólnika (akcjonariusza) uważa się za zmianę umowy spółki, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych według stawki 0,5%. Jednak wobec faktu, że Pożyczkodawca nie jest wspólnikiem pożyczkobiorcy, zasady te nie znajdą zastosowania. Bez znaczenia jest również fakt, że podmioty te są kapitałowo powiązane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego oraz umowy spółki (akty założycielskie).

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron (pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę pożyczki ze spółką, która nie jest jego udziałowcem i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dlatego też jeżeli pożyczkodawca, z tytułu zawarcia umowy pożyczki, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub będzie od niego zwolniony, przedmiotowa pożyczka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności wymaga rozstrzygnięcia kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.