ITPB2/436-49/11/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 31 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości objętej majątkiem wspólnym spółki cywilnej do majątku odrębnego wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 maja 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości objętej majątkiem wspólnym spółki cywilnej do majątku odrębnego wspólników.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Pozostałymi wspólnikami spółki są synowie Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest również komandytariuszem w spółce komandytowej. Elementem majątku wspólnego wspólników, wykorzystywanym w działalności spółki cywilnej jest w szczególności nieruchomość gruntowa wraz z wybudowanymi na niej budynkami. Została ona zakupiona na zasadzie współwłasności łącznej przez wspólników spółki i została ujęta jako składnik majątkowy spółki cywilnej. Wspólnicy planują zawarcie umowy darowizny, na mocy której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego, przy czym poszczególni wspólnicy nabędą udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający ich udziałowi w zyskach spółki cywilnej. Ze względu na fakt, że przedmiotem darowizny jest nieruchomość, umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Wnioskodawca wskazuje, że zastosowanie opisanej konstrukcji prawnej wynika z faktu, że co do zasady, nie jest możliwe przeniesienie nieruchomości z majątku wspólnego objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego w inny sposób, bez rozwiązania spółki cywilnej. Następnie Wnioskodawca zamierza wnieść otrzymany udział w nieruchomości jako wkład do spółki komandytowej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie w zakresie podatku od spadków i darowizn:

Czy dokonanie darowizny, w wyniku której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową spółki cywilnej, do ich majątku odrębnego, przy czym Wnioskodawca nabędzie udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie darowizny, w wyniku której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową spółki cywilnej, do ich majątku odrębnego, przy czym Wnioskodawca nabędzie udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający Jego udziałowi w zyskach spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wyjaśnia, że przepisy prawa nie zabraniają przeniesienia przez wspólników spółki cywilnej własności składników majątkowych wchodzących w skład ich majątku wspólnego do majątku odrębnego wspólników. Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca powołuje wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r., sygn. akt V CSK 132/07 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2004 r., sygn. akt II CK 267/03. Powyższe oznacza, według Wnioskodawcy, że opisana umowa darowizny jest prawnie dopuszczalna. Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega w szczególności nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do nabycia przez Wnioskodawcę własności nieruchomości. Zgodnie z odpowiednimi przepisami Kodeksu cywilnego, spółka cywilna nie posiada podmiotowości prawnej, lecz jest umową na mocy której wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów (art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego). W świetle prawa majątek określany jako majątek spółki cywilnej objęty jest współwłasnością łączną wspólników spółki. Według Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że w wyniku zawarcia umowy darowizny Wnioskodawca uzyska udział we własności nieruchomości, odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółkach cywilnej, nie dojdzie do zwiększenia kwoty majątku Wnioskodawcy, ani zmniejszenia Jego zobowiązań, lecz jedynie do zmiany rodzaju współwłasności nieruchomości, ze współwłasności łącznej, jako elementu "majątku spółki cywilnej" na współwłasność w częściach ułamkowych. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, analizowana darowizna nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nawet w przypadku uznania zaprezentowanego stanowiska za nieprawidłowe, poprzez uznanie, że opisana darowizna podlega podatkowi od spadków i darowizn, będzie ona korzystać ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, ze względu na fakt, że pozostałymi wspólnikami spółki są synowie Wnioskodawcy. Ze względu natomiast na fakt, że planowana czynność zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, jak również, że jej przedmiotem nie będą środki pieniężne, zastosowanie powyższego zwolnienia nie będzie uzależnione od spełnienia przez Wnioskodawcę warunków opisanych w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy. Reasumując Wnioskodawca uważa, że dokonanie darowizny, w wyniku której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego, przy czym Wnioskodawca nabędzie udział ułamkowy w nieruchomości odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki cywilnej, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest jednym ze wspólników spółki cywilnej. Pozostałymi wspólnikami tej spółki są synowie Wnioskodawcy. Jednym z elementów majątku wspólnego wspólników, objętym umową spółki, wykorzystywanym w jej działalności, jest nieruchomość gruntowa z wybudowanymi na niej budynkami. Obecnie wspólnicy planują, na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego, dokonać przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości, objętej umową spółki do ich majątków odrębnych, przy czym wielkość udziału w nieruchomości jaki przypadnie każdemu wspólnikowi, będzie odpowiadał wartości jego udziału w zyskach spółki.

Odnosząc się do powyższego, biorąc pod uwagę istotę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że opisana we wniosku czynność przeniesienia własności nieruchomości z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej, w tym Wnioskodawcy, do ich majątków odrębnych, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Brak jest bowiem w niej elementu niezbędnego dla powstania takiego obowiązku jakim jest nieodpłatne wzbogacenie się Wnioskodawcy, zwiększenie Jego majątku. W opisanej we wniosku sytuacji zmieni się bowiem jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do nieruchomości, będącej przedmiotem opisanej czynności. Udziały wspólników nie zmienią się. W opisanej sytuacji brak jest zatem elementu nabycia, skutkującego przysporzeniem w majątku Wnioskodawcy, a zatem nie zachodzi okoliczność, która determinuje powstanie obowiązku w podatku od spadków i darowizn. Z tego też względu bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie opisanej we wniosku sytuacji z punktu widzenia warunków zastosowania zwolnienia określonego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się do kwestii dotyczącej dopuszczalności i skuteczności prawnej przekazania z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej nieruchomości, w formie darowizny, do ich majątków odrębnych. Kwestii tych bowiem nie regulują przepisy prawa podatkowego lecz przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). W tym też zakresie zaznaczyć należy, iż przepisy Kodeksu cywilnego nie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przy czym, w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisy prawa podatkowego to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast ustawy podatkowe to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.